ย้อนความรู้สึกไปวันแรกที่รู้...
ตอนนั้นเป็นตอนที่ถอดใจไปแล้ว เราอยากมีลูกมา3-4ปีแระ แต่ก็ไม่มีสักที ปกติเป็นคนดื่ม เที่ยวปาร์ตี้สุดขั้น จนเดือนกันยา เรากำลังยืนดูดบุหรี่ที่ออฟฟิศ แล้วใจมันก็แวบรู้สึกว่า หรือเพราะเราจะเป็นแม่คนไม่ได้ กดโทรศัพท์หาแฟน นะตอนนั้น เธอ... หนูไม่อยากมีลูกแล้ว เดือนหน้าหนูจะฉีดยาคุม แฟนก็ตกใจ ถึงเราไม่ได้ตั้งหน้าตั้งตาปั้มลูก แต่เราก็คุยกันมาตลอดว่าอยากมีลูกเนอะ ไรงี้ เวลาใช้แอฟบันรอบเดือน ดังนั้นจะรู้เรทเวลาที่รอบเดือนจะมา เรารู้สึกว่ามันมาช้าไป3อาทิตย์ ก็กะว่าจะตรวจๆให้มันสบาย เพราะก่อนหน้านี้เวลาที่มาช้า เหมือนมันมีความเครียดความกดดัน พอตรวจแล้วสบายใจ 2-3วันก็มา จำได้ว่าวันนั้นพักเที่ยงออกไปกินข้าวกับพี่ที่ออฟฟิศ เลยแวะซื้อที่ตรวจกลับมาด้วย ปกติจะใช้แบบจุ่ม แต่ครั้งนี้ที่ร้านมีแบบปากกาอย่างเดียว เรากำลังอ่านวิธีใช้อยู่ ยายคนที่โต๊ะตรงข้ามเดินมาแกะกล่องส่งให้เราไปตรวจเลยตอนนี้เลย เราก็แบบไม่ได้รีบไง แต่เหมือนแกอยากรู้อ่ะนะเราก็เออ ตรวจก็ตรวจ แล้วผลมันก็..... ตอนนี้34W3D. ตอนนั้นคืองงมาก ไม่รู้ว่าต้องดีใจหรือยัง ท้องจริงมั้ย มีตัวอ่อนหรือเปล่า 2คนกับแฟนไปฝากครรภ์ก็นั่งงงๆ มองหน้ากัน จนการตรวจครรภ์ครั้งที่2 ครั้งแรกที่ได้ยินเสียงหัวใจ ครั้งแรกที่เห็นตัวอ่อน ครั้งแรกที่หมอคอมเฟิร์มว่าเรากำลังมีลูกกัน มันเข้าใจคำว่าตื้นตันครั้งแรกจริงๆ จุกอก แน่นๆ มีความสุขมากเลยค่ะ?? อ่านจบกันมั้ยคะ คุณจำความรู้สึกครั้งแรกได้มั้ย มาแชร์กันค่ะ
ลูกคือแก้วตาดวงใจ