ตอนคลอดน้องได้ประมาณ 2 อาทิตย์น้องนอนง่ายมากกินนมอิ่มคือหลับ หลังจาก 2 อาทิตย์ผ่านไปกล่อมยังไงก็ไม่นอน แม่ซื้อแต่เตียงไม้ให้เขาเป็นเตียงคล้ายๆเตียงเจ้าชายก็ไม่นอน กว่าจะนอนหลับได้คืนร้องไห้จนเหนื่อยแล้วหลับไปเองหรือพาเดินอุ้มพาดบ่าถึงหลับ เป็นแบบนี้ทั้งเช้าและเย็นและกลางคืน จนแม่ไม่ไหวเหนื่อยมากไม่ได้ทำอะไรเลย ก็เลยตัดสินใจซื้อเปลโยกเล็กๆ ที่ไม่อยากซื้อเปลใหญ่เพราะว่าเรามีเตียงไม้แล้วมันจะสิ้นเปลือง ลูกก็หลับง่ายค่ะเหมือนเขาต้องการโยกต้องการเข็นเขา พ่อเขาหลับเราก็หยุดโยก ที่นี่หยุดไม่ได้ค่ะหยุดคือร้อง แม่ก็ไม่ได้ทำอะไรอีก ต้องคอยโยกหรือเข็นเขาตลอดเวลา จึงตัดสินใจซื้อเปลผูกราคา 300-400 กว่าบาท เอามาผูกให้เขานอน เขาก็หลับค่ะ แต่ถ้าหยุดไกวคือร้อง แม่ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีอีกค่ะ ได้อาบน้ำแค่วันละครั้งคือตอนที่พ่อเขาเลิกงานแล้วมาเปลี่ยนดูให้ จะทำกับข้าวทีต้องวิ่งมาไกวเปลลูกทุก 30 วิ เหนื่อยค่ะ บอกให้พ่อเขาซื้อเปลไฟฟ้าให้ พ่อเขาก็ไม่ยอมซื้อให้บอกว่าเราสิ้นเปลืองมันไม่จำเป็น ซึ่งเขาไม่รู้เลยว่าเราเหนื่อยขนาดไหน ทำเหมือนจะเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจเรา เราอยากจะนอนอยากจะงีบก็ไม่ได้ต้องมาคอยไกวเปลให้ลูก ไม่ต้องแก้ปัญหาที่แม่ไม่ต้องแก้ปัญหาที่ลูก เพราะแม่เข้าใจลูก แต่ทำไมพ่อไม่เข้าใจแม่และลูกบ้าง