คุณรับมือกับความรู้สึกว่างเปล่ายังไง?

ตอนที่หมอบอกลูกไม่อยู่กับเราแล้วมันเคว้ง...เอาแต่ร้องไห้รู้สึกว่าตัวเองกำลังจมดิ่งไม่รับรู้หรือรับฟังใครเลย.....ดีที่มีครอบครัว...สามีและลูกชายคอยอยู่ข้างๆช่วนพูดคุยหาอะไรให้ทำแต่รู้สึกช่วงแรกอารมณ์ร้อนหงุดหวิดอยากอยู่คนเดียวแต่สามีก็ยอมให้หงุดหงิดใส่ไม่ไปไหนเลยช่วงแรกเหมือนคอยดูเราตลอดจนเรายอมเขาเหมือนกันยอมพูดคุยยอมออกมาจากมุมที่เอาแต่ร้องไห้จนวันนี้ผ่านมา 27 วันแล้วแต่ก็ยังมีแอบร้องไห้อยู่บ้างในทุกๆวันแต่ก็ด้วยความสบายใจของพ่อแม่และสามีเราพยายามยิ้มให้มากๆในทุกๆวัน