ขอระบายหน่อยนะคะ

คลอดน้องมาได้17 วัน มีปัญหากับพ่อเด็ก แล้วพ่อเด็กดันเอาพี่เอาน้องมารับทราบปัญหาด้วย จนลามไปถึงหูผู้ใหญ่ แล้วผู้ใหญ่ฝั่งเขาไม่พอใจที่้เราไปว่าเขา สุดท้ายเรื่องถึงผู้ใหญ่บ้านเรา เราอยากเอาลูกมาเลี้ยงเอง แต่เจอคนที่บ้านพูดว่า มีปัญญาจะไปดูแลลูกยังไง ให้ลูกไปอยู่กับฝั่งพ่อดีกว่า อนาคตเขาจะดีกว่า แต่เรารู้ว่าที่บ้านเราก็โทษเราอยู่ดีถ้าเอาให้พ่อเขา และเราคงไม่ได้เจอลูกอีก เพราะเราไม่โอเคกับฝั่งบ้านนั้นไปแล้ว รวมถึงบ้านพ่อของลูกด้วยก็คงไม่โอเคกับเรา แล้วต่อให้เราเอาลูกให้เขา เรากลับมาอยู่บ้านคนที่บ้านเราก็คงพูดตอกย้ำและซ้ำเติมแล้วทุกวันแน่นอน ตอนนี้ เรายังทนเลี้ยงลูกอยู่ในบ้านเขา ยังอยากอยู่กับลูก อยากเจอหน้าลูก แต่ก็รู้ว่าอนาคตลูกอยู่ตรงไหนจะดีที่สุด ร้องไห้ทุกวัน มีญาติของฝั่งพ่อเด็ก บอกให้อยู่ต่อเพื่อลูก แต่มันคงต่อไม่ติด มองหน้ากันไม่ติดแล้ว พูดมันง่าย แต่จะให้เราทนอยู่ยังไงดี ส่วนปัญหามันมาจาก เรื่องเงิน เรื่องความคิด และเรื่องที่ผู้ใหญ่ชอบมาจู้จี้ ทั้งที่เราเหนื่อยอยู่แล้ว กับคำพูดบางคำของแฟนเราที่ทำให้เราสติหลุด ก่อนหน้าที่คลอดมาเราร้องไห้ตลอด แต่ก็พยามอดทน ครอบครัวที่มีมากกว่าเรา พ่อแม่ลูก แต่มีพ่อแม่แฟน พี่น้องแฟนมามีส่วนในการตัดสินใจมในปัญหาต่างๆ สำหรับเรามันไม่โอเคเลย เราไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่ร้องไห้ทุกวันส่วนเขาก็ใช้ชีวิตปกติ

11 ตอบกลับ
undefined profile icon
เขียนข้อความตอบกลับ

ถ้ายังอยากอยู่กับลูกก็ไปขอโทษญาติเขาค่ะ ขอโทษที่ทำตัวไม่น่ารัก และอย่าทำอีก ถ้าคุณไม่มีกำลังพอจะเลี้ยงลูกเลิกกันไปบารมีป้า น้า อานี่แหละจะช่วยให้ได้เจอลูก ถ้าแม่เชิ่ดเริ่ดใส่ทุกคนจนเขาไม่เผาผี เลิกกันแล้วเขาไม่ให้ลูก แม่ก็จะไม่ได้เจอน้องอีกค่ะ

6mo ago

เลือกเอาค่ะว่าจะขอโทษเพื่อให้เขาไม่เกลียดหรือจะอยู่แบบถูกเกลียดขี้หน้า โดนจ้องติจ้องต่อว่า อย่าลืมว่าแม่ตัวคนเดียวแถมอยู่บ้านเขาด้วย ผัวก็ไม่เข้าข้าง ญาติตัวเองก็ไม่โอ๋ ญาติผัวก็ไม่เข้าข้าง คิดให้ดีค่ะ อย่าคิดแค่วันนี้พรุ่งนี้ คิดถึงอีก 10-20 ปีหน้า ไปตั้งสติคิดให้ดีอย่าใช้แต่อารมณ์ คนรับผลคือลูกนะ

คำถามที่เกี่ยวข้อง