เลี้ยงลูกเราเองแหละดีที่สุด ถึงจะเหนื่อยบ้างท้อบ้าง แต่เราก็มีความสุขมากกว่า ลูกคือกำลังใจสำคัญของแม่ แม่คือคนสำคัญที่อบอุ่นและปลอดภัยสำหรับลูก และถึงเราจะไม่รวยร้นฟ้า แต่อยู่อย่างพอเพียง เชื่อเถอะอยู่พร้อมหน้าพ่อแม่ลูกก็มีความสุขมากที่สุดแล้ว

ลูกเรา เราเชื่อค่ะ เด็ก(ส่วนมาก)ไม่โกหก เข่ไร้เดียงสา เราต้องป้องกันและจำให้ได้คาหนังคาเขาค่ะ เขาจะได้ดิ้นไม่หลุด กรณีที่เป็นพี่เลี้ยง เราไล่เขาออก เขาจะได้ไม่กล้าเถียงว่าเราไล่เขาออกโดยไม่มีเหตุผล

พึ่งเจอมาหมาดๆเลยค่ะตีแค่ทีเดียวแต่ฝากรอยช้ำกลับมาให้แม่แบบนี้(เหตุผลของครูคือน้องคุยกับเพื่อนในห้องเรียนค่ะ)แต่แม่คิดว่าตีน่ะตีได้นะคะแต่ไม่ใช่จะตีแรงขนาดนี้ค่ะ

ลองๆสังเกตดูก่อนว่าครูพี่เลี้ยงได้ทำจริงไหม ถ้าทำจริงแล้วเราค่อยเข้าไปคุยกับครูพี่เลี้ยงทันทีว่าเกิดไรขึ้นทำไมถึงต้องทำแบบนี้

ไปคุยกับอีกฝ่ายทันทีค่ะ เรื่องนี้แม่เซนซิทีฟมาก เพราะลูกไปโรงเรียนลูกต้องมีความสุข ไม่โดนใตรรังแกหรือทำร้าย

ต้องถามลูกก่อนว่าเขาทำอะไรผิดครูถึงตี ถ้าสมเหตุสมผลก็เฉยๆ แต่ถ้าไม่มีเหตุผลก็ไปคุยคะ

ถ้าทำเกินกว่าเหตุต้องโดนค่ะ แต่ถ้าลงโทษเพราะมีเหตุผลตามสมควรก็คุยกันได้ค่ะ

แอบดูก่อนค่ะ ว่าจริงมั้ย สมัยนี้ทำอะไรต้องมีหลักฐาน ไม่งั้นก็ยอมรับผิด

ถ้าสมเหตุสมผลจะไม่ว่าอะไรแตทถ้าถึงขั้นช้ำหรือเป็นแผลคงไม่ไหวแน่ๆ

เปิดกล้องวงจรปิดดูเลยค่ะ หากทำร้ายจริง เอาเรื่องถึงที่สุดค่ะ