ตัวคุณแม่เองไม่ค่อยได้ออกไปไหนหรอกครับนานๆทีจะได้ออกไปไกลบ้านสักทีส่วนตัวคุณพ่อยังต้องออกไปทำงานทุกวันในสถานการณ์เช่นนี้โดยส่วนตัวก็ไม่ค่อยคิดอะไรมากครับถ้าเราป้องกันตัวเองดีพอรักษาความสะอาดมากขึ้นก็สามารถผ่านพ้นวิกฤตช่วงนี้ไปได้แต่ถ้าเกิดโชคร้ายที่ต้องเจอโรคภัยไข้เจ็บอย่างนั้นจริงๆก็ถือว่าเราซวยไปครับเพราะมันไม่ได้เป็นกันง่ายๆสำหรับเจ้าไวรัสตัวนี้สวยจริงๆหรือใกล้ชิดคนป่วยจริงๆเท่านั้นแหละจะเป็นแถมงานที่คุณพ่อทำอยู่คืองานฝึกสอนกีฬามันต้องถึงลูก ถึงตัวต้องไปสอนกันตัวต่อตัวในทุกๆวันอยู่แล้วฉันจะทำงานจากที่บ้านไปก็คงไม่ได้ครับต้องเดินทางอย่างนี้ทุกวันเป็นประจำชินแล้วล่ะครับกับบรรยากาศแบบนี้และไม่ได้ตื่นตระหนกตื่นกลัวด้วย