แม่เลี้ยงเดี่ยว

ขอระบายหน่อยนะคะ ตอนนี้เรามีน้องได้4เดือนแล้ว แต่เราอายุแค่20 พ่อของลูกเราเค้าเปลี่ยนไปตั้งเเต่เราตั้งท้อง เดิมทีเราทำงานคนเดียวมาตลอดค่ะ ชีวิตวัยรุ่น เราเป็นฝ่ายเลี้ยงเค้ารับผิดชอบทุกอย่าง จนวันนี้เราได้มีน้อง พ่อของลูกเราเขาออกไปอยู่ข้างนอกกับรุ่นพี่เขา บอกว่าไปหางานทำเป็นเวลาสามเดือนเเล้วค่ะเเต่ไม่เคยได้ทำสักที สองอาทิตย์จะแวะเข้ามสหาเราวันถึงสองวัน เราก็คิดมากนะคะเรื่องเค้ามีคนอื่น เเต่เค้าบอกเราเสมอว่าไม่มี เราเเค่ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงไม่กลับมาอยู่ดูเเลเรา😢ปล่อยเราอยู่เเค่ในห้องเช่าคนเดียว ค่าเช่าห้องทุกเดือนเราจ่ายเองนะคะค่ากินก็ดิ้นหาเอาเองเพราะทางบ้านเราไม่เอาด้วย เรานอนร้องไห้ทุกวันแต่ก็สงสารตัวน้อยนะคะ ทางบ้านให้เลือกระหว่างเอาออกเเล้วเริ่มต้นใหม่ กับเอาไว้เเต่เค้าจะไม่เอา ระหว่างนี้เลยต้องดูเเลตัวเองค่ะ มันเลยทำให้เรารู้สึกเคว้งคว้างและโดดเดี่ยวมากๆ พยายามห้ามตัวเองหาอะไรทำก็ยังงอแงเหมือนเดิม เราควรเริ่มจากไหนดีคะ บางทีก็คิดว่าตัวเองต้องเป็น#โรคซึมเศร้าแน่ๆเลย