การเลี้ยงลูกคนเดียวมันเหนื่อยนะ แต่มีความสุข บางวันเครียดมากค่ะ แต่พยายามเก็บไว้ข้างในไม่ระบายอารมณ์ออกมา แต่สิ่งที่ทำให้หายเครียดได้ คือเสียงพูดเสียงหะวเราะของลูกค่ะ ความเหนื่อยความเครียดหายไปเลย แต่กำลังใจจากคนรอบข้างไม่มีเลย การที่จะผ่านไปได้แต่ละวันมันช่างเหนื่อยมากจริงๆ คิดเสมอว่าฉันจะอดทนเพื่อลูกสาวตัวน้อยของฉัน จะรอดูวันที่เขาประสบความสำเร็จทุกอย่าง เมื่อถึงวันนั้นฉันคงจะหายเหนื่อยมากกว่าการได้ยินเสียงอ้อแอ้ของเจ้าตัวน้อย
ปล. อยากระบายเพื่อเป็นกำลังใจให้คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกคนนะคะ
ด.ญ. วรนิษฐา สุยะทา