พลาด

นี่ก็คิดเหมือนกันค่ะ เลี้ยงลูกเองตั้งเเต่คลอด จนตอนนี้จะเข้า 6 เดือนเเล้ว รักเเละผูกพันธ์กันมากจริงๆ เคยคิดว่า รอให้ลูกโตได้ 1ปี+ก่อน ค่อยจะไปทำงาน เเต่เมื่อเห็นความน่ารักสดใสของลูกตามวัยเเล้ว ใจเเป้วขึ้นมาทันที น้ำตาไหลพราก ไม่อยากทำเลยค่ะงาน ที่จริงให้สามีเลี้ยงก็ได้ เเต่อยากหาเงินด้วยตัวเอง อยากรู้คุณค่าของเงินจริงๆ เพราะตั้งเเต่เกิดมายังไม่เคยลำบาก หรือ ทำงานเเลกเงินเดือนเลยค่ะ อีกอย่าง ท้องตอนอายุยังน้อย 20+ เลยคิดว่า ถ้าอยู่บ้านเลี้ยงลูก คงพลาดโอกาสอื่นๆในชีวิต เเต่วันนี้เป็นเเม่คนเเล้ว คิดว่า การใช้เวลากับลูก ได้เห็นการเจริญเติบโต เเละพัฒนาการของลูก มันคือที่สุดเเล้ว ของชีวิตคนเป็นเเม่ ....กำลังสับสนเเละตัดสินใจอย่างหนักจริวๆค่ะสำหรับปีหน้า

สู้สู้นะคะ เราเชื่อว่าแม่ทุกคนอยากดูแลลูกเองทั้งนั้น แต่ด้วยภาระ หน้าที่ และบทบาทของแต่ละคนไม่เหมือนกัน เราเป็นคนนึงที่มีโอกาสนั้น ได้เห็นพัฒนาการของลูกทุกวัน ได้เห็นเป็นคนแรก เพราะเลี้ยงเอง 24 ชั่วโมง ตั้งแต่วันคลอด จนตอนนี้ 11 เดือน วางแผนไว้จะเลี้ยงเองจนกว่าจะเข้าโรงเรียน

เรากลับมองว่า ผู้หญิงที่ไม่ทำงาน เป็นแม่บ้าน ใช้เงินผัว เสียเปรียบมาก ไม่มีรายได้ ไร้สวัสดิการ ชีวิตไม่มั่นคง ผัวมีเมียน้อยรึตาย คือจบเลย สำหรับเรายังไงก็ไม่ลาออกจากงาน ไปทำงานกลับบ้านมาก็ได้เจอลูกทุกวัน ไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันทั้งวัน

ไม่ทำก็ไม่ได้จ๊ะกลัวลูกอดมากกว่าแต่ไม่ได้จ้างคนเลี้ยงนะคะเลี้ยงกันเองเช้าแม่ทำงานพ่อก็เลี้ยงเย็นแม่กลับพ่อก็ทำงานของเราไม่พลาดทั้งเงินทั้งลูกค่ะ

เราก็อยากไปทำงานนะ แต่ติดที่เราอยู่กัน 3 คน พ่อแม่ลูก ไปทำงานกันหมดลูกจะอยู่กับใคร ทำได้แค่หาของขายออนไลน์

บ้านนี้ไปทำงานเลิกงานมาเจอลูกค่ะ บางทีเลิกเึกกะมาเล่นตอนเช้าแทน แอบ คิดถึงแต่กะต้องทนค่ะ 😍

เราออกจากงานเลี้ยงลูกเองค่ะ คือมีความสุขมากเวลาอยู่กับลูก จะไปไหนมาไหนก็กระเตงลูกไปด้วยค่ะ

เลี้ยงเองเหมื่นกันค่ะตอนนี้5ดื่อนแล้วเห็นเค้าเติบโตแต่ล่ะวันก็ดีใจค่ะ

ไม่พลาดค่ะ ไปทำงานกลับบ้านมาก็เจอลูกทุกวันเหมือนกัน แค่ไม่ได้อยู่ด้วยทั้งวัน ทำงานมีเงินเดือน ดูแลตัวเองและลูกได้ไม่ต้องรอเงินจากสามีทางเดียว เรารู้สึกไร้คุณค่ามาก ถ้าต้องขอเงินจากใคร หาเงินด้วยตัวเองดีกว่าค่ะ

เลี้ยงเองดีจริงๆค่ะแม่ แม้ว่าบ้านนี้ช่วงกลางวันตายายเลี้ยงเป็นส่วนใหญ่ แต่ลูกอยู่ในสายตาเราตลอดค่ะ ที่บ้านทำธุรกิจส่วนตัวค่ะ