Siguro may mga makakarelate dito. FTM to a 4-month old baby girl. I'm a working mom. Got back to work last June 8. Yung working place ko is 3-4hrs ang travel time from my hometown. Every week ako umuuwi. Kahit mhirap, kahit labag sa loob ko na iwan si baby, I have no choice. I have to work. Ang husband ko ang nag aalaga kay baby together with my in laws.. Nakakapag adjust naman ako and everyday, videocall kami ng husband ko para makita c baby at hindi nya mkalimutan face ko. But as weeks passed by, we observed na kada uwi ko, umiiyak sya. I always tell na baka nagpapalambing lang since lagi akong wala sa paningin nya. But today, its bothering me. Yes, hindi sya umiyak nung dumating ako. Pero nung gumagabi na, iyak na sya ng iyak. Napatahan ko naman, nakatulog saglit. Kaso ng magising iyak naman sya ng iyak. Binigay ko muna sa in laws at tumigil sya umiyak. Nung kukunin ko ult sya pra matulog na, umiiyak na naman. Walang tigil, malakas. My MIL went in at napatahan ult c baby. Akala namin mtutulog na pero nagising ult c baby. Nung lumabas in law ko, saglit lng at umiyak naman c baby. Kinarga ko pero d prin tumatahan. Yung husband ko bigla na lng ako sinigawan n sya magpatulog,. as if ako sinisis sa pag iyak ni baby. Kinuha nya c baby, dko napigilan umiyak ng patalikod. Dko alam bat umiiyak sakin c baby pero dko ginusto yun. Hindi ako umiyak dahil dko sya mapatahan, umiyak ako dhil sa pgsigaw sakin ng husband ko. Kasalanan ba maging working mom? Alam ba nila gaano kahirap sa pakiramdam na hindi mdalas ksma c baby? You want the best for your baby yet ikaw pa yung hindi nla maintindhan. It breaks my heart seeing my baby cry when I hold her 😭