Nakakapagod na talaga. Ung pakiramdam na walang support system kahit saluhin sana nila ung pagod at puyat ko everyday ay wala. Sana pala sa province na ako nanganak. At least kahit papaano ay may makakasama ako. Dito husband ko puro reklamo na puyat daw siya at pagod na. Paano naman ako. Napapagod naman ako. Kesyo may work daw siya. Siyempre andoon na ako. E ung ginagawa ko ba hindi ba nakakapagod. Kung alam ko lang na ganito pala siya sana talaga umuwi na lang ako sa province namin. Nakakainis. Ito ngayon tulog siya,pagod sa xmas party nila hahaha. Mabuti pa siya. Iniisip ko na lang talaga na umuwi kaso hindi pa pwede at 1 month pa lang kami ni lo. Ang dami ko ng naiisip dahil sa pagod at puyat ko,ung feeling na gusto ko na magpasundo sa amim kaso nakakahiya ayokong siyang mapahiya. Sorry mga mie ito na naman ako,hindi ko na kaya ugali niya. Nag usap na kami about diyan kaso isang araw lang niya ako tinulungan tapos balik ulit siya ugali niya. Nalimutan ata nila na asa stage pa ako ng recovery gawa ng cs ako.