Malapit na ko manganak.
Ako lang at walang kasamang asawa.. walang support sa pera at sa emosyon. Itinakwil ang sariling anak ng nakabuntis sa akin. (Di bali at may karma naman) ang unang iyak ko ay ang sama ng loob sa pag alis ko ng tuluyan sa nakabuntis sa akin..
Ngayong malapit na akong manganak ito na ang huling iyak ko dhil sa pagkaawa ko sa anak kong kami lng dalawa pang habang buhay.. masama n kung masama pero sana maintindihan ng anak ko n habang nagkakaisip xa itatak nya sa utak nya kung gano kasakit ang naramdaman kong dininay xa ng ama nya.. na ako lahat ang naghirap para sa aming dalawa... Walang kapatawaran ang ginawa nya sa amin.. hanggang sa susunod kong buhay isinusumpa ko xa.
Hinding hindi ko xa mapapatawad.#1stimemom