I'M MISSING MY LITTLE ANGEL ETHANNIEL IN HEAVEN

Today is January 18, 2020 Dear Mommies, gusto ko lang magshare ng birth story ng baby ko na ngayon nasa kamay na ng Panginoon. Babala: Very very long Story ahead. Di rin ako magaling mgkwento. Hehe. Para lang po ito sa matiyaga magbasa. I'm a First Time Mom.During the 1st two weeks of November 2019, around 34weeks na tiyan ko, I observed na madalas masakit balakang at likod and nahihirapan ako pag humihiga kaya upo, tayo, higa ginagawa ko, hindi rin ako mkatulog ng ayos, every after 1or 2 hrs. nagigising ako, nastress din ako kasi gusto kong mkatulog ng mahaba. For the past two weeks hinayaan ko lng sya, inisip ko bka dhil sa malaki na tiyan ko kaya ganun. Until one day, sobrang sakit n likod at balakang ko, kaya tinext ko n yung midwife. She advised me to have another Urinalysis. Though ung last Urinalysis ko last October 2019 was normal nman, but by this time Nov. 9, 2019, Saturday yun, nagpa Urinalysis ako sa isang Diagnostic Center at mataas nga Pus Cells ko,10-15hpf, alam kong UTI nga, kaya pala sumasakit likod ko at panay ihi. Hndi muna ako dumiretso sa midwife para ipakita result para sa Antibiotics. Balak ko pmunta na lng by Monday kasi sched ko ng check up. Uminom n lang muna ako ng fresh buko juice at more water. And Nov. 11, 2019, Monday na at sched ko that day for check up, around 5:16am nang tatayo sana ako kasi feeling ko maiihi na nman ako, that day kasi almost every hour ako tayo ng tayo pra mag CR, dhil cguro sa UTI ko at wala pa akong tulog nun simula nung gabi kasi hirap mkatulog at di comfortable pag nkahiga. Pgtayo ko biglang may bumuhos na npakaraming tubig sakin, at alam kong panubigan ko na yon. Tuloy tuloy ang buhos nanginginig ako sa takot at di alam ang gagawin lalo't alam kong hndi pa pwdeng lumabas si baby dhil 34weeks pa lng sya. Kinakausap ko si baby sa tiyan ko "Kapit ka lang muna sakin baby pls.". Mag isa lng dn ako sa bahay kasi malayo sakin asawa ko dhil stay in sa work, kaya tinext ko kapatid ko na malapit dto sa area ko. Tnawagan ko midwife ko pra sabihing pumutok n water bag ko, sabi nya klangan madala ako sa Hospital dhil preterm labor ako at need ni baby ng incubator pgkalabas dhil nga premature. So ngdecide na lng ako na dumiretso kami sa Labor Hospital sa Proj. 4, QC, malapit lng dto samin, taga Marikina ako. Pgdating ko sa Labor Hospital ER ininform agad ako na wala silang incubator. Kaya pmunta kaming East Ave Hosp. sa QC, wala ding incubator sabi ng Dra. na panay laro pa sa cellphone nya hbang kausap ko, nag IE sya sakin at 1cm plang dw, kaya hanap dw kmi ng hospital na may incubator. Pmunta kami sa Quezon City Gen., Fabella Hospital, Reyes Hospital, PGH, Ace General Hospital pero lahat yan wala dw sila available na incubator. Lahat ng hospitals nayan na IE ako, at tinatanong ako if I will take risk for my baby to be born w/ out incubator. Syempre gusto kong mabuhay baby ko kaya ngtyaga kaming ikotin lahat ng hospitals na un, though malaki na gastos nmin sa taxi sa kakahanap ng hospital na may incubator. Nkarating kami sa UERM, may incubator dw sila pero hndi sa charity kaya bka dw abutin ng half a million ang bill kasi nasa private. Almost 2hrs ata ako nagstay don kasi pnagdedecide ako kung mgpapa admit ako khit alam kong mahal. At feel ko nman na ayaw tlaga nila kasi tinatanong nila kung ano dw trabaho ko at ng asawa ko kasi madami n dw babies ang nkaadmit don na hndi mkalabas dahil umabot na ng million ang bill n di mabayaran. Madaming doctors nag IE don sakin kaya may spotting na ako, pero wala namang masakit sakin. Ngdecide n lng kaming wag na mgpa admit sa UERM. Lumipat kmi sa Chinese Gen. Hospital, gabi na yon 6:30pm na kaya nwawalan na ako ng hope at nghihina na ako. Nang kausapin kami ng Dr. sa Chinese Gen. wala dw silang available na incubator pra samin, meron dw pero reserved na para sa mga regular patients nila. Hindi nga ako pnapasok sa hospital na yun. Npaiyak n lng ako kasi naawa n ako sa baby ko sa tiyan ko. May nagsuggest samin na pumunta sa St. Jude Hospital Manila, mlapit lng sa Chinese Gen. Pgdating ko sa ER nkiusap n akong mgpa admit, kahit wla dn silang incubator. Thanks God, at 7:30pm na admit n sa wakas sa St. Jude, gabi na, isipin mo yun buong araw kming byahe doon lipat dto pra humanap ng hospital n may incubator. Chineck muna vital signs ko at ang hearbeat ni baby kasi kinabukasan pa darating ung OB ko, tatry dw pigilin pglabas ni baby kasi nga premature pa. Nov. 12, 2019, 2:30pm na dumating yong OB, pinag ultrasound ako para macheck si baby. Pgkakita ni Dra. sa ultrasound result, ngdecide na eEmergency CS ako dhil konting konti nlang amniotic fluid at bumaba n hearbeat ni baby. 3:30pm dinala na ako sa OR, inenject ako ng steroid pra mhabol pngmature sa lungs ni baby. 4:45pm start na ng CS ko, nanginginig ako nun sa takot, dhil di ako ready. Hnggang nghina ako at mkatulog during the operation. Paggising ko 7:30pm na manhid katawan at tapos na pla operation. Mga nurses n lng nasa paligid ko at nililinisan na ako. Hinanap ko baby ko, nasa NICU daw sya? Natubuhan at na intubate dhil nagka RDS (Respiratory Distress Syndrome, pero di ko sya nakita kagad dhil dinretso ako sa room ko at hirap pa kumilos sa sakit ng tahi.Sinabi samin ng Pediatrician n nung pgklabas ni baby sa tiyan ko unresponsive dw, 30 minutes nirevive,protocol nila n more than 30 minutes of reviving dpat give up n sila, pero may Dr. na tinubuhan ata ng Oxygen, thanks God, nagka hearbeat dw. Kaya "Miracle baby" tawag sa kanya ng mga Doctors n nag operate sakin. After 3days ng operation, nadischarge na ako. Don ko lng nkita baby ko, awang awa ako dhil nkatubo sya connected sa ventilator machine to support his breathing because of RDS. Maiiwan muna sya pra mgpagaling. Kaya binibisita ko sya every other day sa NICU dhil malayo bahay ko from Hospital (Marikina to Manila via Taxi) Everyday I always pray to God na sana pagalingin n nya baby ko pra mkasama ko na, and palaki n ng palaki ang Hospital bill nmin, isa pa yun sa worry nmin pano mababayaran, everyday kasi 10K nadadagdag sa bill namin. Until on the 12th day of baby being born, Nov. 24, 2019, tumawag sakin asawa ko naririnig ko sya umiiyak, tnawagan dw sya ng hospital, puntahan dw si baby at mahina na. Ngbreak down ako, pero nilakasan ko loob ko dali dali ako pmuntang Hospital, pgdating ko akala ko ok na si baby. Pinaupo muna ako sa tabi at di agad nkalapit kay baby. Kinausap ako ng Dr. ni baby sa cellphone, enexplain lhat ng ginawa nila kay baby that morning, hanggang sinabing wala na dw sya by 8:45am, bago pa ako mkarating wala na pala ang baby ko.??? Kinuha na sya sakin. "Pneumonia" ang cause of death n nkalagay sa Death Cert. Sobrang sakit, npakasakit na wala na sya, na akala ko gagaling sya. Khit papano nkasama ko sya. Miss n miss ko na ang baby. Dumating yung point n gusto ko ng sumama sa kanya. Wala na akong lakas pra lumaban pa. Pero after how many days of mourning and crying all day. Sinusubukan kong mgpakatatag, nilabanan ko ang lungkot at hinagpis ng pgkawala ng baby ko. Ngayon patuloy pa rn ako sa buhay, hoping na soon mgkakababy ulit ako lalo pa't n andyan pa asawa ko umaasa sakin. Kaya klangan ko pang lumaban. Sa mga mommies natin dyan who are preggy pg may nraramdaman kayo n di normal, pa check up agad or mgtanong, at dpat tlaga sa OB lalo na sa 1st time mom, sa lying -in lang kasi ako ngpacheck up. Like me hndi agad naagapan UTI ko, na maybe naging cause ng preterm labor ko. Kaya sinisisi ko sarili ko kung bakit ngyari ito lahat sa baby ko. Kaya dpat sa susunod doble pag iingat na dpat para sure na healthy na baby ko by Gods grace.???

87 Replies

Same here. July 2018 nalaman ko preggy ako. 8weeks pa lang ata ako nun then nagdoopler si OB wala syang marinig until nagbigay sya ng request for transV. Sa private hospital ikaw lang pwede pumasok, so chineck na si baby and then tatlong doctor na nagcheck hindi daw nila maappreciate ang heartbeat ni baby pag ganun daw it means walang heartbeat si baby. Sobrang nanghina ako na ayaw ko lumabas at kausapin BF ko sa nalaman ko. Hanggang nagbihis ako and dali dali ako pumunta sa waiting area. Hinabol ako ng BF ko and nagstart na kong umiyak ng umiyak. Nilakasan ko loob ko, nagpaER agad kami to check my blood if infected na and thank god hindi pa. Until Monday check up ko, may dala na kaming mga gamit kasi magpapaconfine na ko. So nagpaconfine na ko, inisip ko na lang kapakanan ko dahil mas mahirap kung pati ako mawala sa BF ko dahil hindi namin alam kung kailan pa sya patay sa tyan ko. Nafeel ko lang nun madalas pananakit ng puson ko at paninigas ng tyan ko. Kala ko normal lang yun pala masama na pala sya sa baby ko. Hanggang sa pinainom ako at pinasukan si pempem ng gamot at lumabas na sya. Paglabas ko pinakita daw kila papa at kay BF yung lumabas. At sobrang worried daw si papa na halos pabalik balik sya sa OR para icheck ako. Thank GOD okay na okay ako. July 2019 nalaman ko na im preggy. And we decided na magstop na ko magwork dahil nakakaramdam na naman ako ng paninigas ng tyan and may hemorrhage ako. And now I'm 33weeks preggy and yes its a boy. Though marami akong kumplikasyon dahil naglabasan mga sakit ko. Like GDM (MWF turok ako to check my sugar) , HB (pero pinagstop na sakin dahil naging okay naman na BP ko), hyperthyroidism (Thank God no need pa daw magmedecation, pero after giving birth i need to undergo TSH again to check if same pa din result) Haist. Im praying and hoping na maging maayos si baby at ako lalo na sa araw ng due date ko. Please pray for us mga mamshies. Thank You. Ps sorry hindi ako ganun karunong magkwento. 😘

Thanks po

Sorry for your loss, mommy. I was in that position last year. December 2018 nung nalaman kong 8weeks preggy ako. Nilagnat ako ng 5days nun after manggaling sa team building, di ko pa alam na preggy ako nun kasi may spotting ako ng October thru December akala ko normal. Nung nagpacheck up sa private clinic nalaman namin na walang heartbeat si baby pero nagpasecond opinion pa kami nun kasi first baby namin eh so di kami sumuko. NakaLOA ako for a few weeks dahil continuous yung spotting ko. Pumunta na kami sa public hospital for our second check up kasi lahat ng hospital na covered ng HMO ko eh walang available OB puro nakaleave daw. Sabi ng OB ko kailangan na daw iterminate yung pregnancy kasi kung hindi delikado daw. Pinaglab test muna ako to be sure na wala pang kumalat na lason and buti naman wala. After nun niresetahan ako ng gamot para mapabilis yung pagreject ng katawan ko kay baby. After ilang days nilabas ko sya. Sobrang hinang hina ako nun kasi nasa bahay lang ako nung nangyari yun. Di nako nakaiyak nun kasi accepted ko na eh pero everytime na naaalala ko yun sobrang nalulungkot ako. Nagpaultrasound kami to make sure na wala ng residue ng conception (di nako pinilit iparaspa ni OB) and ngayon after a year I'm having a rainbow baby at 7weeks. Sorry napakwento naalala ko nanaman kasi yung Angel ko. Anyways, pray lang mommy you'll get through this.

Stay healthy mommy

VIP Member

isa lang tlaga solusyon sa pagddalamhati mamsh. alam ng lahat na sobrang hirap ng nsa katayuan mo. wala kmi sa lugar para sabihin sayo na mg move on ka agad agad dahil napaka labo mngyari non. di naman namin alam kung gaanong sakit ang nrramdaman mo sa ngayun. pero ikaw mismo sana tulungan mont mabuti ang sarili mo at gawin ang nararapat gwin which is to move on tlaga. to ACCEPT. yan ang mgpapahilom sayo .. i jump mo na agad sa isip mo to look forward for another chance na magka baby ulit. nabuhay c baby para gawin kang isa sa mga pnaka malalakas na mama sa sanlibutan. dahil ikaw na ngayon ung taong wala ng di kayang harapin na pagsubok. wala ng mahirap para sayo. kc pnagdaanan mo na ung pinaka masakit at pnakaahirap na karanasan sa pamumuhay mo dto sa mundo. napaka swerte mo mamsh .. you are now 1 of the strongest mama in the world. pag nadapa, tumayo, pag nahihirapan, dumaing pero wag na wag susuko. gudluck mamsh! think of something na mas makakapag pasaya sayo. di mo naman kakalimutan c baby eh, magpapagaling ka lang ok ? 😊 para kay baby, pagalingin mo na ung sugat jan sa puso mo ok? ayaw ni baby mo na nakikita kang nasasaktan, kc sya masaya na sya sa piling ng Diyos. malulungkot sya pag nalulungkot ka. sabi nga, ang baby nararamdaman din nila kung ano nraramdaman mo. pakatatag ka mamsh.

thanks mamsh 😊

ganyan talaga pag mga hospital lage cnsb walang incubator...like s qc gen...nangyari saken yan mami premature dn..nailabas q n baby q s lying in...nid dn ng incubator tinawagan lahat ng hospital puro walang available n incubator ginawa sinakay kme s ambulance para tanggapin ng qc gen..kasi nid ng baby q ng hospital pagdating tinubuhan dn baby q kc phuemonia nya sya...pag akyat namin s nicu may nakita aq incubator na available bagong bago d mn lng pinagamit s baby q...tinutukan lng sya ng ilaw...tapos s dami ng gamot n pinabibili d man lng ineexplain samin kung ano ung gamot n pinaka importante bilhin tas nung huli na ska nila hahanapin samin ung bngay nila reseta na un daw ung kelangan n bilhin...matigas n katawan ng baby q...dahil kung mag inject cla akala mo manika lang s knila..galis lahat ng ugat natin s katawan natusukan nila ng karayom huling tusok nila s ulo ng baby q...grabe ang sakit kung pued lng saluhin lahat ng tusok s anak q non...makikita mo yung anak q lumalaban pero ung mga nurse don parang pinapatay na nila...share ko lng dn...😢😢

😢😢😢

VIP Member

Lakasan mo loob mo momsh may plano ang panginoon.Huwag mong sisihin sarili mo.Mahirap din nag iisa ka at malayo si hubby mo.Ako muntik ng mawalan ng baby girl dec 29 duedate ko.pero nag tataka ako laging masakit tiyan ko humihilab pero di natuloy dec6 nag 2cm na ako pero bakit hindi dire diretyo sakit nya.weekly checkup ko tumaas si baby pero panay tigas ng tiyan ko.Lagi pa ring sumasakit pero nawawala,sinabi ko kay OB baka pwede mag pa ultrasound ulit ako kahit ka uultrasound ko lang.pumayag si ob.nakita na ubus na pala ang panubigan ko dikit na ang ulo ni baby.kaya nung dec 20 diretyo cs na ako nun.Kaya pala din ganun ayaw dumiretyo ni baby ng hilab may bukol ako sa right ovary hindi kita sa ultrasound dahil tinatakluban ni baby.ang laki ng bukol halos kasing laki ng ulo ng anak ko.Pinabiopsy yun ng ob ko at ngayun feb pa ang labas ng result.tinanggal din ni ob ang right ovary ko. Kaya mommy huwag ka pang hinaan ng loob may plano ang panginoon at huwag na huwag mong sisihin sarili mo😊

Thank u mommy. Para sayo tlaga si baby mo.

Ramdam ko yung sakit, medyo same tyo mommy ng naging experience, yun lang na scheduled CS ako, akala ko pag gising ko katabi ko na anak ko kaso hindi pala, nasa NICU sya and pedia ang sumalibong sakin bitbit yung sangkatutak na problema daw ng baby ko, my little warrior was born with multiple congenital anomaly, I took me weeks to hold him. The day after my CS pinilit ko agad tumayo para makita ko sya and hanggang viewing window lng ako sa NICU. Pero God is good and now ksma ko na sya. Mommy magpakatatag ka po. Mahirap yung dinaranas no ngayon pero isa lang payo ko po always pray to God and never lose hope. Ako noon iniisip ko lagi na may dahilan si Lord bakit nya binigay yung ganito. Ano man dahilan yun I'm praying na in the end happiness padin mangibabaw. ❤️❤️❤️ I'll pray for you kahit d kita kilala and also for your angel.

Para sayo tlaga si baby mommy. U are blessed.

same tayo momshie ganyan na ganyan din ako sa panganay ko nilabasan din ako na madaming tubig sa pwerta akala ko nung una naihi lang ako pero sobrang dami na kaya nagpa check up ako 7months that time ung tyan ko na admit ako sa hospital May UTI pa ako nun. Mga ilang araw din lumabas baby ko ng maaga na incubator din sya kase nga kulang sa buwan nakuwi din ako ilang araw lang naiwan din baby ko sa hospital sa east ave. Pero nung babalikan namin sya sakto ng umaga may tumawag samin na urgent kailangan namin punathan si baby pero nung nandun na din kme wala na pala baby ko tinubuhan nila nakakaawa istura ng baby ko nun nanginginig ako di ako makagalaw. sobrang sakit 💔 Cause of death nya naman is sepsis. inpeksyon sa dugo sguro kaka maalat ko nun nung buntis ako.

So sad. . .Sa ngayon kailangan n lang natin mgtiwala sa plan ni God, bakit ngyari yun.

I feel you sis, ganyan dn ako.. pero 5months plang baby ko non nung lumabas sia. Ang sakit lang din, iniisip ko din na sana sumama nlang ako sa baby ko, na sana magkaroon ng milagro na buhay pa sia, pero kelangan lumaban, kelangan magpakatatag, tuloy ang buhay.. Andaming tanong sa isip mo na bakit nangyare yan, ganito ganoon pero walang makasagot.. Ang tangi ko nlang inisip baka may iba pang plano si God, at baka hindi pa tlaga time para magka baby. Ansakit lang para sa isang ina na mawalan ng anak. Pray klang sis, hindi ko alam kung mwawala ung sakit pero masasanay ka din.. kase ako 1yr na andito pa dn ung sakit at pangungulila e. Pray lang tayo sis and tuloy ang laban ng buhay!

Yes po. We will be healed.

Momy be strong.,2 anak ko ang nawala sakin 2017 7yrs old at 2018 miscarriage @ 4months.,ngaun 33 weeks na kami ni baby.,tatlo na sana sila pro ok lng, magtiwala lng tayo sa Dios.,minsan talaga masakit at d natin maintindihan ung mga plans nya para sa tin pro tandaan mo sana momy na "D tayo binibigyan ng Dios ng pagsubok para parusahan tayo, kundi para gawin tayong mas malakas at mas matatag" I assure u momy, the nxt time na mgkaka baby ka para sayo na talaga sya😊🙏 ngaun u need to be strong and be healthy physically and emotionally para sa next baby mo😉 God bless u and always pray🙏

Yes po. Amen.

Ganyan din nangyari sa akin...kala ko uti lang....pero ako ndi naCS. Nanormal delivery ko xa sa tricycle...papunta kami hospital...wala kami kadala dalang gamit...natagtag c baby ko sa hangin...tpuz preterm pa xa...na incubitor din xa ng 1week tpuz wala din..last may 2017... Pero ngayon tnxs god 7months preggy na ulit ako...after 2 years binigyan ulit ako ng baby...baby boy din xa..tulad ng kua nia...hoping na mag fullterm delivery na ako neon...super alaga ako neon ska laging pray para ke baby boy ko..❤️❤️❤️

Good bless mommy. Hoping for ur healthy delivery. Soon ako rin.

Trending na Tanong