State of Mind

I decided na manganak sa Bulacan para matulungan ako ng nanay ko sa aking unang anak. Taga-Antipolo po ang asawa ko at andun po ang bahay namin. Kapag wala po siyang work, umuuwi po siya dito sa Bulacan to be with me and his baby. Last na uwi niya po ay nung September 15 pero hindi po siya nagtagal kasi may pasok rin po sya kinabukasan. Naiintindihan ko naman pong kailangan niyang mag-work para sa amin at ako naman po ang may gustong dito muna sa Bulacan. Nagiging masyado lang akong emosyonal. May times na medyo OA ako sa pagka-miss sa asawa ko. Tapos naiiyak na lang ako. Nagseselos din ako sa mga apo niyang nakakasama niya dun sa Antipolo na nakakalaro niya imbis na andito siya kasama yung anak niya. Is this all normal? Eto ba yung tinatawag na post partum blues?