The life of our Angel

My husband and I was struggling to get pregnant since 2013-2017 until i decided to work overseas for 2years.Came back home april 2019 luckily by july i concieved baby #1 at the age of 33 but sadly on my 8weeks scan it turned out to be chemical pregnancy. After 2months i concieved again with baby #2 everything went well from laboraties, scans until 28weeks turned to be upside down😔 I had preterm labor due to mild preeclampsia first time ko maospital in my 33years of existence pero para kay baby naging matapang ako.3 days hospital stay laboraties, BPS, and 4shots of steroids given every 12hours para daw sa lungs ni baby. Paglabas ko ng hospital weekly check up na ako sa OB.I had my BP med once a day and 2 doses of protein para mapqbilis ang paglaki ni baby.Nagtaas baba ang BP ko until 33weeks.July 14 ng gabi sumakit ang ulo ko naglagay ako ng salonpas sa sentido hanggang sa nakatulog ako. July 15 scheduled check up ko at 3d/4d ulyrasound naman ni baby.Excited kami ni hubby nagdala pa sya ng bagong flash drive para dun isave instead na cd.9am palang nasa brgy. na ako para kumuha ng health pass para makapunta sa bayan pero nagpabalik balik lang ako doon hanggang sa naawa yung isang health worker pinirmahan nya yung pass ko ng patago dahil ayaw pirmahan nung midwife kung wala akong qpass yun daw ang abiso sa kanila😔 1pm nasa clinic na kami ni hubby kuha ng bp at timbang then salang sa ultrasound sabi ng OB neng hindi na tayo mag 3d mamaya makikita mo na ang baby mo. ang taas ng BP mo 167/110 iCS na kita hihiwalay na ang placenta mo magpa admit kana.Na shock ako mix emotions attacked tapos dun ko naramdaman na iba yung likot ni baby sa tyan ko.Right away nagpa admit ako sa hospital si doktora naman mabilisang tinapos ang chek up ng mga pasyente at nagpa cut off ng maaga para maasikaso ako. Nung araw na yun i surrendered everything to God no family in the operating room i was there alone with ob, anesthesiologist, pedia and 4 nurses. Umabot pa sa puntong nag 200 ang bp ko pero di ko naramdaman mga yun. Nung nag offer ng prayer yung anesthesiologist gumaan ang pakiramdam ko.ramdam ko yung mga kamay nila sa tyan ko, rinig ko usapan nila na ay konting konti nalang ma detach na talaga ang placenta. Then i heard my baby cry sobrang lakas nilapit nila sa mukha ko. Walang unak yakap walang unang halik dahil nagmamadali silang dalhin sa nicu and i feel empty but the thought of my girl alive is more than enough. Sumapit ang maghapon magdamag di ko nakita ang anak ko the following day khit sobrang sakit pinilit ko bumangon paraapuntahan ang anak ko.4 days nicu stay is overwhelming today is ok tomorrow is unsure.nakakatakot ang mga tunog ng makina until badnews came ang anak ko hirap huminga mula paglabas nya, hindi normal ang laki ng puso nya dun ko nakita as day goes by yung pink na kulay ng anak ko naging purple.yung oxygen nadagdagan ng ambu bag sobrang sakit. Yung monitor ng puso nya taas baba tigil, taas baba tigil.Gusto kong makasama yung anak ko, gusto kong ilaban pero yung murang katawan nya pipigilan ko bang magpahinga? Hindi ko alam kung kasakiman o pagmamahal pero nung araw na yun sa ika apat na pagrevive sa kanya pinatigil ko at nakiusap ako sa nurse kargahin ko nalang ang anak ko. 1hour karga ko ang anak ko at nakita ko walang kurap kung paano sya nawalan ng hininga. Tumigil ang mundo ko nagtakbuhan ang mga sana sa isip ko.Ang asawa ko mula nun dina sumasabay kumain, nagkulong sa kwarto, late na umuwi galing trabaho nagmukha syang border namin. Pagtulog ko wala pa sya paggising ko wala na naman sya. Doon ko narealize na God gave me second chance of life dahil alam nya hindi kakayanin ng asawa ko kung kaming mag ina ang nawala.My baby left me so dad and i can continue our family. Preeclampsia is not a joke sometimes come slowly sometimes quickly. Meet LIA ABDIEL PASION born too soon Dads little princess, Moms little fighter.

The life of our Angel
323 Replies
 profile icon
Magsulat ng reply

Naluha naman ako dito. Stay strong mamsh ako naranasan kong mawalan ng anak sa first baby namin tapos binigyan ulit ako ni God. Pero 29 weeks ko lang sya pinanganak kung ano anong meds antibiotic at swerong nakalagay sa kanya. Ngayon 4mos na sya pero may hemangioma naman sya ngayon pakatagtag ka lang mamsh. May plano si God para sayo

Magbasa pa

condolence po momsh... stay strong po, nagkaganyan din po kapatid ko sa 1st baby nila, pero di sya nawalan ng pag asa na magkaroon ng baby, after 2yrs na biyayaan sya ulit ng anak pero preeclampsia pa din pero sa tulong ng pag nonobena sa ina ng laging saklolo nalagpasan po nilang mag ina ang kritical sa buhay nila pray lang momsh... 🙏

Magbasa pa
4y ago

You gave me hope mama😘

condolence po naiyak po ako kc nangyari narin po Ang ganun sa akin nung 2018 nawala din po ako Ng baby 25 ko lng po cxa nakasama at sa 25 days na yun nasa hospital lng kme subrang sakit po Ang mawalan Ng anak lalo pa po at matagal mong inasam na mag karoon k Ng baby subrang iyak ko po ngaun mommy laban lng po tau

Magbasa pa

napaluha ako s story mo mommy.. 😢 sobra kong nafeel iyong pkiramdam n ganyan sobrang lungkot. how much pa sa inyo. stay strong lang pti s asawa mo.. i know pakakalooban kyo ng Diyos sa susunod na baby nyo at heathy din both of you. i will include kyo sa Prayers ko at ang Lord na ang bahala sa lahat. 🙏

Magbasa pa

naiyak ako mamsh.. ramdam po kita . ive been there with that situation 8 years ago . yung pakiramdam na gusto mo na dn mawala dahil sa sobrang sakit na nararamdaman mo .. yung andami mong tanung na BAkit. na pati si Lord na question din namin . pero mamsh prayers lang makakapagpa gaan ng lahat . be strong mamsh ..

Magbasa pa
4y ago

Condolence po momshie nakakaiyak po..

nakakaiyak momy.. I pray na sa 3rd pregnancy mo, super healthy na talaga ng baby mo. Dito minsan papasok na sasabihin mo, kahit isa lang okay ka na. Nakunan ako nung first pregnancy ko at 8 weeks at dun palang ayan na hiniling ko pano ka pa na sa 2nd mo, nakita mo at nahawakan mo.. mas masakit talaga yan.

Magbasa pa

same po tayo 😢 34 wks nag pre eclampsia din ako, 27 y/o ako nun.. 42days si baby sa nicu until now pag naaalala ko naiiyak pa din ako 2yrs old na sana sya ngaun.. and now im 4mos. pregnant na, natatakot na bka maulit ung nangyare but i know anjan ang baby angel and si god para iguide kmi

it is heart breaking for me everytime i read or heard news like this. ang sakit talaga sa dibdib cant imagine how much you feel. momshies praying for you and your husby. God has a plan just hold on to Him ibibigay din niya sa inyo ang isang anghel na magpakasaya sa inyo. malusog at malakas. fighting

i am currently on your situation mommy. the difference lang is ngbleeding ako dahil sa stress. im on my 28th din and doing the steroid shots. hindi pa alam if kelan makakalabas hospital. i know my baby girl is a fighter too and tiwala lang sa ama. kapit lang baby girl kaya natin to till week 37.

3y ago

Sending you my prayers and good thoughts kaya nyo ni baby yan😊🙏

Hardest part is when you are struggling to get pregnant then ipapahiram lang satin si Baby. I've experienced that pero same with you mommy, I surrendered everything to God kasi alam ko may better plan siya for us. My condolences to you mommy. 🙏🏻 just keep praying. 💕

3y ago

Thank you so much Sis! 🙏🏻💕 kaya tiwala lng talaga kay Lord at sa lahat ng binibigay na pagsubok dyan tayo lumalakas 🥰