3วัน ละครับบบบ

18 กันยายน 2563 เวลา 08:52 น. น้ำหนักแรกเกิดของหนู 3,660 กรัม ระหว่างที่เข้าห้องผ่าตัด ก็มีพยาบาลในห้องเดินขวักไขว่เต็มไปหมด คิดว่าน่าจะประมาณ 10คน แอร์เย็นๆ แต่เรากลับรู้สึกร้อนๆแปลกๆ มีหมอคนนึงเดินมาบอกว่าถึงขั้นตอนการบล็อคหลัง เราก็ได้แต่พงักหน้าหงึกๆ พยาบาล 4คนรุมเข้ามาช่วยประคองให้เอียงข้างและห่อตัวขดเป็นกุ้ง ดันให้หัวชิดกับขาให้ได้มากที่สุด สัมผัสได้ถึงความเย็นของหลัง เราถึงกับสะดุ้ง หมอก็พูดว่า ทำความสะอาดหลังค้าบบ ไม่ต้องกลัวนะ น้ำที่ทำความสะอาดหลังไหลมาตามหลังลงไปถึงก้น กระทบกับความเย็นของแอร์ ทำให้สันหลังเสียววูบ สักพักหมอก็ลงมือฉีดยาเข้าไป เข็มแรก...เข็มที่สอง เริ่มรู้สึกหายใจไม่ออก จนเข็มสาม ขาค่อยๆหมดแรงไป และเหงื่อเริ่มออกมากขึ้น มากขึ้น ตาเบลอ และรู้สึกจะเป็นลม พยาบาลเลยเอามอฟีนฉีดให้ หลังจากนั้นน้ำตาก็เริ่มไหลนองเป็นทาง นึกว่าตัวเองจะตายแล้วยังไม่ทันคลอดเลย เรานิ่งไปสักประมาณ 5นาที ได้ยินเสียงพี่วีเดินเข้ามา และนั่งลงข้างๆ บีบมือเราไว้เบาๆ แต่มันช่วยให้เราค่อยๆคลายความกังวลลงไปได้ พี่วีมองหน้าเรา คิดว่าเค้าคงสงสารและ รู้ถึงความเคลื่อนไหวของหมอที่กำลังชำแหละเรา (แต่เราไม่รู้ตัว) ผ่านไปประมาณ 5นาที เราได้รับถึงแรงโยกไปโยกมาของเตียง และจุกท้องประมาณ 2-3ที พร้อมกับเสียงเด็กร้องจ้าาา บรรยายความรู้สึกไม่ถูกจิงๆ ตอนที่พยาบาลพาน้องตัวน้อยมาร้องอยู่ข้างๆหู ใจสั่น ตื่นเต้นไปหมด หลังจากนั้นก็รู้สึกได้ว่าภาพมันตัด ปวดหัว คลื่นไส้ ไม่มีแรง จนได้มารู้ตัวอีกทีเค้าพามาพักฟื้นในห้อง และได้เห็นลูกครั้งแรก ลูกใครหว่าน่ารักจังเลยยยย จบบริบูรณ์ช่วงคลอด... #บันทึกของแม่ #BabyboyBruno👶🏻 #GifBoonBruno💙 เด็กชายบัญญพนต์ จารุพรล้ำเลิศ