เหนื่อยแล้ว ไม่ไหวแล้ว สามีไม่รับผิดชอบอะไรสักอย่าง

เหนื่อยมากค่ะ อยากระบาย อุ้มท้องคนเดียวมา 8 เดือนครึ่ง สามีไม่เคยพาไปหาหมอ พอท้องก็มีผู้หญิง เรารู้แต่เราไม่พูด เพราะไม่อยากมีปัญหา เพราะเขาบอกว่าเขายังไม่พร้อมจะมีภรรยา แต่พร้อมที่จะรับผิดชอบลูก แต่เวลาอยู่ด้วยกันก็นอนด้วยกัน เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเรายังทนอยู่เพื่ออะไร (เขาเป็นคนต่างชาติค่ะ เพราะด้วยเหตุนี้รึเปล่าไม่รู้ เขาเลยมีทัศนคติแบบนี้) เขาย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด ไกลมาก ต้องต่อรถ 2 รอบ 16 ชั่วโมง เขาตกลงว่าจะมาหาลูก 1 สัปดาห์ต่อเดือน แต่ย้ายไปอยู่ที่นั่นไม่ใช่เพราะเรื่องงาน เขาทำงานออนไลน์ค่ะ อยู่ที่ไหนก็ได้ แต่ย้ายไปด้วยเรื่อง ไม่ชอบอยู่จังหวัดนี้ เพราะไม่มีอะไรทำ ที่นี่ไม่ใช่เมืองท่องเที่ยว ส่วนเราต้องอยู่ที่นี่เพราะฝากครรภ์ประกันสังคมที่นี่ อีกไม่ถึงเดือนก็จะคลอด เขาไม่คิดจะดูแลเราเลย ตอนที่ตกลงว่าจะเก็บเด็กไว้ เขาเป็นคนขอร้องให้เก็บไว้ เพราะเขาอยากมีลูก เราถึงยอมตกลง เขาบอกมันเป็นหน้าที่ของเราสองคนที่ต้องช่วยกันเลี้ยง หารกันทุกๆเรื่อง เราตกลงเรื่องนั้นเพราะลูกไม่ใช่หน้าที่พ่อคนเดียวที่ต้องจ่าย แต่ทุกวันนี้เราเตรียมของให้ลูก เงินเราทั้งหมด ค่าเตียง เสื้อผ้า คาร์ซีท แพมเพิส น้ำยาซักผ้า ปรับผ้านุ่ม ครีมอาบน้ำ ยาสระผม อ่างอาบน้ำ รถเข็น ทุกอย่างจริงๆ แม้แต่ของกินบำรุงลูก เขาไม่เคยออกสักบาทเดียว แม้แต่เวลาทานข้าวด้วยกันก็ยังหารกัน(เราออกมากกว่าทุกครั้ง หรือบางครั้งเขาก็ไม่ออกเลย) เราไม่มีงานทำ เพราะท้อง เลยจำเป็นต้องลาออกจากงาน เงินหมดไปกับค่าของใช้ลูก ค่าฝากครรภ์ ทุกวันนี้ต้องมาขอตังพ่อแม่ ทั้งๆที่อายุ 28 แล้ว (สามี 37) เราเหมือนเราตัดสินใจผิดจริงๆที่ตัดสินใจเก็บเด็กไว้แล้วไว้ใจผู้ชายคนนี้ เวลาเปลี่ยน คนก็เปลี่ยนจริงๆค่ะ เราอยากเลิก แต่สงสารที่ลูกจะต้องเกิดมาไม่มีพ่อ ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าในอนาคตลูกคลอดมา ที่เขาเคยบอกจะมาหาเดือนละ 7 วัน จะมาจริงๆไหม แค่คิดว่าเลี้ยงลูกคนเดียวก็ไม่ไหวแล้ว ทุกวันนี้เขาก็ยังไม่บอกทางบ้านเขาเลยว่าเขาจะมีลูกนะ แต่เขาบอกจะบอกเร็วๆนี้ เห็นว่าจะบอกตั้งแต่ท้อง 3เดือน จนตอนนี้จะคลอดแล้วก็ไม่บอก เราเหนื่อยมากๆ ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อ อยากเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวให้รู้แล้วรู้รอด ขอกำลังใจหน่อยค่ะ เราอยากปล่อยวางมากๆ ท้อแท้มากๆค่ะ