ไม่กล้าบอกใครเรื่องท้อง

อยากให้เริ่มจากพิจารณาว่า อายุและ การศึกษาของเรา เพียงพอไหม บางคนแค่ ม.2ท้องแล้วออกมาหางานทำยากมากๆ(เห็นอย่างต่ำ3-4รายแล้วคนรู้จัก) แล้วปรึกษาทางครอบครัวว่าจะเก็บเด็กไว้หรือยังไง เรื่องนี้เราต้องตัดสินใจหลักค่ะ หลายๆคนจะยึดติดกับทำแท้งแล้วบาป ทั้งที่เขาไม่ได้มาช่วยเหลืออะไรเรา บางคนเก็บเด็กไว้ ทำหน้าที่แค่ออกลูก พอลูกเกิดก็ทิ้งขว้างทำให้เด็กมีปม พอมีพ่อเลี้ยงโดนรังแกอีก เด็ก1คนใช้ค่าใช้จ่ายเยอะ ค่าอาหาร เสื้อผ้า ค่าการศึกษา ค่ายา และคนเป็นแม่ต้องทุ่มเทเวลาแทบทั้งหมดของตัวเอง กลางคืนไม่ได้หลับกลางวันไม่ได้นอนค่ะ ถ้าครอบครัวพอมีฐานะก็ไม่มีปัญหาอะไร ครั้งนึงเราเคยเห็นโพสแนวๆนี้มีผชมาคอมเม้นว่าบาปงั้นงี้ เราก็ชี้แจงไปแบบนี้แหละแต่ยาวกว่า เขาบอกว่า เขาไม่เคยมองจากมุมนี้เลย ส่วนผู้ชาย อย่าไปหวังพึ่งเขาค่ะ เท่านี้คุณก็รู้แล้วว่า ฝากชีวิตอะไรกับเขาไม่ได้ ลูกขาดพ่อได้ แต่ขาดแม่ไม่ได้ค่ะ เพื่อนของเราสมัยเรียนคนนึง น่ารักมากๆ แต่หลังจบม.ปลาย ไม่นานท้อง ผู้ชายทิ้งทันทีเลยค่ะ แต่นางฮึดสู้ ทำงานเลี้ยงลูกด้วยตัวเอง ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจยังไงก็ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ

พ่อแม่เรา ครอบครัวเรา เป็นทางออกที่ดีที่สุดต้องปรึกษาท่านปรึกษาคนนอกไม่ได้นะคะเรื่องแบบนี้ แนะนำให้คุยกับพ่อแม่แบบตรงไปตรงมาเลย

ถ้าอยากเก็บไว้ แนะนำคุยกับครอบครัว หาแนวทางเลี้ยง แต่ถ้าไม่พร้อมเลยติดต่อเครือข่าย RSA 1663 ค่ะ (ถูกกฏหมาย)

บอกครอบครัวไปตรงๆเลยคะ ยังไงลูกในท้องเราก็เป็นหลานเค้า อย่างน้อยครอบครัวจะได้ช่วยคิดหาทางออกคะ

เริ่มหางานเก็บเงิน เตรียมของใช้ลูกค่ะ แล้วให้เวลาตัวเองทำใจ พอนานไปสักหน่อยจะกล้าบอกเอง

ลองอ่านโพสนี้ดูนะคะ มีหลายแง่คิดเลยค่ะ https://community.theasianparent.com/q/คุมทุกทางแล้วแต่ยังไม่พร้อ/4407517?d=ios&ct=q&share=true

แนะนำ ให้บอกกับพ่อแม่ไปตรงๆดีกว่าอย่างน้อยเค้าคือครอบครัวเรา เด็กในท้องก็หลานเค้า

กล้าทำต้องกล้ารับค่ะ ขอโทษและสารภาพด้วยความจริงใจ ยังไงก็ลูกและหลานท่านค่ะ

เริ่มมาทำงานปั๊มค่ะไม่รู้จะไหวมั้ย