การคลอดลูกแบบธรรมชาติ

ยาวนะคะแม่ แต่อยากเเบ่งปันประสบการณ์ความรู้สึกและความเจ็บปวดค่ะ เราค่ะ น้ำคล่ำแตกตอนตี1นิดๆ พอถึง รพ. ปากมดลูกเปิด2เซ็นต์ค่ะ พยาบาลให้นอนรอคลอดเลย ระหว่างรอเราก็อ่านวิธีหายใจบรรเทาอาการปวดบิดของมดลูกและทำตาม มันก็ช่วยบรรเทาจริงๆค่ะ จนเริ่มจะทนไม่ไหวช่วงตี5 แต่ใจก็ยังเกรงใจพยาบาล (เขาหลับพักผ่อน หลังจากเดินตรวจทุกๆชั่วโมงครึ่ง) เราก็พยายามหายใจตามวิธี จากปวดบิดทุก10นาที เริ่มลดเป็น5 เป็น3 เป็น1 และถี่ขึ้นเรื่อยๆ หกโมงเกือบเจ็ดโมงเห็นจะได้ พอพยาบาลตื่นรีบบอกเลยว่าไม่ไหวแล้ว เขาก็พาเข้าห้องคลอดทันทีค่ะ โทรหาหมอที่เราฝากพิเศษให้รีบมา ช่วงรอหมอมาพยาบาลไม่จับเราเลยนะคะ มีแต่คอยส่งเสียงช่วย แบบอยากเบ่งก็เบ่งน๊าา บอกวิธีจับเตียงตอนเบ่ง อะไรประมาณนั้น พอหมอมาก็ทำคลอดค่ะ จำไม่ได้ว่าฉีดยาชามั้ย รู้สึกแค่หมอราดน้ำตรงจิมิตลอด ราดไปสักพักก็ตัดค่ะ ตัดดังฉึบ (ไม่เจ็บเลย) และให้เราเบ่ง เราตัด2ครั้งน้องก็ออกมาค่ะ ตอน 07.40 น. พอดีเลย จากนั้นหมอก็เย็บค่ะ ตอนเย็บนี่เจ็บจี๊ดๆนะ เจ็บแบบพอสะดุ้งเลยหล่ะ หลายคนบอกว่าคลอดแล้วหายปวดเป็นปิดทิ้ง สำหรับเราไม่จริงเลยค่ะ มันหายปวดท้องจริง แต่ทรมานมาก เราสั่นทั้งตัว สั่นมาก ไม่มีอารมณ์ยิ้มเหมือนในละครที่ "ลูก... นั่นเสียงร้องของลูก ไม่มีค่ะ มีแต่ออกแล้วโว้ยยยย ลูกออกมาแล้วโว้ยยย" แบบนี้เลยค่ะ และปัจจุบัน ลูก7เดือนแล้ว อาการปวดข้อมือตอนคลอดเพราะเกร็งจับราวเตียงก็ยังไม่หายค่ะ ปวดและเจ็บเหมือนเส้นพลิกตรงข้อมือตลอดเวลา ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ😀😀