ไม่ได้อยู่ด้วยกันลูกสาวอยู่กับพ่อแม่เรา เรียนอยู่อุตรดิตถ์ เราอยู่ปทุมธานี ทำงานทั้งคู่ จะไปรับตอนปิดเทอมเพราะโควิด-19 ทำให้ไม่ได้เจอกัน ได้แต่คอลหากัน คิดถึงแทบจะบ้าตาย แถมทำพิษให้เราตกงานอีก เซ็งที่สุดค่ะ

ห่างตั้งแต่ลูกได้เดือน1...เรามาทำงานก่อนกำหนดเดือน1ถ้ามาช้ากว่านี้ไม่ได้ทำงานแน่เพราะช่วงนั้นโควิดกำลังระบาดสั่งห้ามเข้าออกต่างจังหวัด....คิดถึงลูกมากแต่ไหนก็ต้องอดทน

ไม่ค่ะ อยู่กับครอบครัวตลอด คุณตาเปิดร้านซ่อมมอเตอร์​ไซค์​ คุณพ่อเปิดร้านซ่อมรถบรรทุก อยู่ในพื้นที่ใกล้ๆกันค่ะ ส่วนแม่กับคุณยายก็เป็นแม่บ้าน คอยซัพพอร์ต​หนุ่มๆค่ะ

ห่างกับพ่อเจ้าตัวน้อย ใกล้คลอดแล้วไม่รู้จะได้มั้ย เขาก็กลัวระหว่างมาจะติดแล้วเอาเชื้อมาให้ลูก ปล.แฟนอยู่กรุงเทพ ส่วนเราตอนนี้อยู่ตจว.

ห่างกันกับคุณพ่อไม่กี่วันก้จะได้เจอหน้ากันอีกแล้วค่ะเพราะคุณพ่อขะทำงานนอกบ้านตลอดเลยค่ะ2-3 วันจะเข้าบ้าน

ยิ่งท้องแก่ ยิ่งอยากอยู่บ้านกับแม่และน้องๆมากกว่าค่ะ ตอนนี้เดินทางกลับข้ามจังหวัดไม่ได้😢

สามีเป็นชาวญี่ปุ่น มาไม่ได้เลยค่ะ วันคลอดก็ไม่รุ้จะมาได้มั้ย กำหนด 28 กรกฏาคม 😥😥😥

ตั้งครรภ์ไม่เคยเจอพ่อของเด็กเลยไม่บินมาเมืองไทย อยู่คนเดียวและคงต้องคลอดคนเดียว

ใช้ชีวิตปกติคะ แถวบ้านไม่มีความเสี่ยง อยู่ห่างใกลความเจริญคะ แถวป่าแถวเขา

เพราะลูกอยู่ในท้องมา6เดือนแล้วค่ะ เราไม่เคยห่างกันเลยแม้แต่วินาทีเดียว 😂