แค่อยากจะพาลูกไปหาหมอ แค่อยากเห็นหน้าลูก ตอนนี้ยาที่หมอจ่ายให้เมื่อเดือนที่แล้วก็กินจนหมดแล้ว
เราเข้าใจดีว่าเศรษฐกิจแบบนี้เงินทองนั้นหายาก จะหยิบยืมใครก็ไม่ได้ เงินเดือนที่ได้มาแค่จ่ายค่าบ้านค่ารถก็หมดบัญชีแล้ว บางครั้งก็อยากมีอยากได้เหมือนคนอื่นบ้าง เรารู้ว่าอารมณ์คนท้องนั้นแปรปรวนง่าย บางวันดีบางวันร้าย เรารู้ตัวเองดีว่าหากวันไหนเราอารมณ์ไม่ดี เราต้องใจเย็น เช่นอารมณ์ขี้น้อยใจ เอาแต่ใจ งอแง เราก็ต้องระงับอารมณ์นั้นไว้ ทำใจให้เย็นลง แต่หลายที่เราระงับอารมณ์นั้นไว้ไม่อยู่ ปล่อยน้ำตาร้องไห้โฮออกมา จนพ่อของลูกบอกว่าน่ารำคาญ เรารู้ว่าเราผิด จนทุกวันนี้เราต้องคุมสติและอารมณ์ไว้ให้อยู่ และบางครั้งเราก็ต้องแอบมาร้องไห้คนเดียวเหมือนครั้งนี้ที่เราต้องแอบมาร้องไห้เพื่อไม่ให้พ่อของลูกรู้
# เราไม่ได้หวังให้ใครมาเข้าใจเรา เราแค่อยากระบายเฉยๆ เพราะนี่คือทางเดียวที่เราได้ปลดปล่อยความรู้สึกของเราออกมา