เริ่มต้นการเป็นซิ้งเกิ้ลมัม ทำไงบ้างคะ ร้องไห้บ่อย พยายามแล้วกลั้นไม่ได้. ท้อง10 สัปดาห์แล้วคะ

ปล่อยเขาไปค่ะ เขากลับมาขอโอกาสก็ไม่ควรให้นะคะ เราเลี้ยงได้อยู่แล้วคนเดียว เราก็เป็นเขากลับมาตอนลูก 2-3ขวบแล้ว เราไม่เอาเลยค่ะ ตอนลำบากไม่อยู่ช่วยกัน ตอนนี้เจอคนที่ดีกว่าเยอะเลย มีคนรับเราได้อยู่แล้ว

เป็นซิงเกิ้ลมัมเหมือนกันค่ะลุกคนแรก ตอนแรกก้อเครียดค่ะร้องไห้แทบทุกวัน แต่มาหลังๆก้อเริ่มเปี่ยนความรุสึกนั้นไปเรยค่ะ ลุกคนเดียวเราเลี้ยงได้ไม่สนไม่แคร์อะไรทั้งนั้นค่ะ สุ้ๆน่ะค่ะคุนแม่

สู้ๆค่ะ เราก้เป็นค่ะ พ่อของเด็กเค้าไม่พร้อมบังคับพาเราไปทำแท้ง เราก้ไปนะคะแต่เราไม่กล้า เราเลยหนี ตั้งแต่ตอน3เดือน ตอนนี้8เดือนแล้วค่ะ อยุ่คนเดียว หาเงินเองดูแลตัวเองมาตลอด สู้ๆไปด้วยกันนะคะ

อันดับแรกหยุดร้องไห้จ้า คิดถึงแต่หน้าลูกเข้าไว้ให้ลูกเป็นกำลังใจของเรา พยายามคุยกับลูกให้มากๆพาเดินไปเล่นพานั่งฟังเพลงกล่อมเด็กแล้วความสุขจะเกิดจ้า สู้ๆนะค่ะ เราก็ผ่านจุดๆนั้นมาเหมือนกัน

สัปดาห์ที่18ขึ้นไป เมื่อคุนแม่รู้ว่าลูกสัมผัสได้ ได้ยินเสียง รับรู้ได้ เชื่อว่าคุณแม่จะหยุดร้องเองค่ะ คุณแม่จะไม่อยากให้ลูกเศร้าตาม มองอนาคต วางแพลนการเลี้ยงดูลูกไว้ค่ะ มีพลังให้ยิ้มได้แน่นอน

จะบอกว่าไม่ให้เครียดคงไม่มีใครทำได้ แต่สิ่งนึงที่ควรนึกถึงคือลูกนะคะ ถ้าเราเครียดมากเกินไปมีผลเสียต่อเจ้าตัวน้อย สู้ๆนะคะ ยังไงก็ยังมีลูกที่ไม่ได้ทิ้งเราไปไหน ไม่รักเราน้อยลงค่ะ✌❤👶

ร้องให้พอค่ะ แล้วปาดน้ำตา เริ่มจากไปทำบุญบ่อยๆ หาฟังธรรมะในยูทูป หรืออ่านบทความชีวิตดีๆ เพื่อจะได้เป็นกำลังใจและแนวทางให้ตัวคุณเองก้าวต่อไป และนึกถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดมาบนโลกค่ะ

บ้านนี้ไม่ได้เลิกกันแต่ห่างกันเพราะแฟนไปทหารและไม่ได้คุยกัน นี้ก็ร้องไห้แทบทุกวันเลย พยายามคิดถึงลูกให้มากๆ ร้องไห้มากไปก็ไม่ดีนะคะส่งผลเสียต่อลูก สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะ

รีบหาวิธีหาเงินคะ พอมีเงินจะทำให้อะไรง่ายขึ้นคะ บ้านนี้ก็ซิงเกิ้ลมัม 2ท้องเลยคะ เพราะพ่อของลูกไม่สามารถช่วยเหลือเราได้ เราต้องรีบลุกจากภวังคะ เพื่อหาเงินเพื่อตัวเราและลูกคะ

สู้ๆค่ะ...เราผ่านจุดนี้มาแล้ว...เข้าใจความรู้สึกค่ะว่าเจ็บปวดทรมาน...แต่ลองนึกถึงลูกนะค่ะแล้วเดี๋ยวความเจ็บปวดจะเริ่มหายไปค่ะ....ลองคิดดูว่าลูกคือสายเลือด...ผัวเลิกไปคือคนอื่นค่ะ