ให้กำลังใจทั้งตัวเอง และแม่เลี้ยงเดี่ยว

เรามีเคยมีครอบครัวที่ดูเหมือนอบอุ่นดูแลกันมา13ปี มีลูก2คน ลูกสาว12ปีลูกชาย8ปี จนกระทั้งความอดทนทั้งหมดมันพังเมื่อเดือนก่อน สาเหตุเกิดจากตัวเราที่ไม่พูดไท่เถียงทนกับคำดูถูกของบ้านสามี ทนกับอารมร้ายๆสามี ทนกับคำพูดเสียดสีที่สามีและครอบครัวเขามีต่อพ่อแม่เรา ทนกับการที่ทำงานจนเหนื่อยแต่ไม่อนาคต ทนกับการเดินข้างหน้าคนเดียวโดยต้องแบกสามีกับลูกๆไว้ข้างหลัง สุดท้ายคำชื่นชมที่ได้จากพ่อแม่สามีคือ เมื่อไรจะเจริญซักที(เรามีธุรกิจที่ต้องดูแลลูกน้องกว่า40ชีวิต/สามีปิดกิจการแล้ว)คำพูดกับการกระทำด่าทอต่อหน้าลูกพวกนี้ทำให้เราเหนื่อยจึงขอหยุดความสัมพันธ์และแยกกันอย่เป็นที่เรียบร้อย สามีเอาลูกชายไปเราได้ลูกสาว และเราเพิ่งรู้ว่าในท้องเรายังมีอรก1ชีวิตที่ต้องดูแล แต่ตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ให้เขามารับทราบหรือเลี้ยงดูแต่อย่างได เหนื่อยพอแล้ว แม่ๆคนไหนเจอเหตุการณ์คล้ายกันแบบนี้ขอให้รู้ไว้ว่าเดินต่อไปค่ะไม่ว่าลูกจะมีพ่อหรือไม่ หรือลูกจะอยู่กับใคร เราจะต้องสู้และเดินต่อไปเพื่ออนาคตของเขาในวันข้างหน้านะคะ(ไม่มีผัวไม่ตายค่ะ)

คำถามที่เกี่ยวข้อง

คำถามยอดฮิต

บทความเกี่ยวข้อง