การตัดสินใจที่ผิดพลาด

เราท้องได้ 4 เดือนแล้วค่ะ ลาออกจากงานตั้งแต่3 เดือน เพราะแพ้อากาศ เหม็นทุกอย่างที่ทำงาน ทั้งๆที่เราอดทนได้เพื่อเงินไปวันๆแต่เราก็ตัดสินใจออก ทั้งที่ท้องไม่พร้อม ไม่มีเงินเก็บ ไม่มีอะไรเลยมีแต่หนี้ แฟนเราก็ลาออกมาจนตอนนี้ว่างงาน ไม่มีรายได้ ย้ายมาอยู่กับญาติก็ประหยัดค่ากินค่าอยู่ แต่สุดท้ายมีหนี้ที่ต้องใช้ มีภาระต่างๆเพิ่มขึ้น แฟนเราก็หางานได้เงินที่น้อยลง เราเองก็ไม่มีงานแล้ว เราเหนื่อยมากเลยตอนนี้ ดิ่งสุดๆ คิดจะเอาออกหลายรอบมากๆ เด็กคนนี้คงน้อยใจแย่ ยับยั้งได้เพราะคิดเสมอว่าเขาไม่ได้ขอมาเกิด ความผิดพลาดมันเกิดจากเราไม่ใช่เขา แต่ลึกๆก็กลัวพาเขามาลำบาก ถึงแม้คนใกล้ตัวบอกว่าเดี๋ยวทุกอย่างมันจะดี มันจะมีตามมาเอง เราเครียดมากๆร้องไห้ทุกวัน ไม่รู้จะทำยังไงดี เรียนจบมาทำงานเป็นชิ้นเป็นอันก็ไม่เคย ประสบการณ์น้อย ถ้าเขาได้ลืมตาดูโลก เราจะสอนเขายังไง เราโตมาในครอบครัวที่พอมีพอกินประคบประหงมเต็มที่ สุดท้ายบ้านล้ม เราทำอะไร คิดอะไรเองไม่เป็นเลย เรารู้สึกด้อยค่ามาก หวังแต่แฟนให้โตขึ้น แฟนเราก็โตมาในสังคมพอๆกันบ้านรวยแต่มาล้มเอาช่วงนึง ตันไปหมด คิดจะขายของก็ไม่มีทุน งานประจำเงินก็น้อยเหลือเกิน ได้มาจ่ายหนี้หมด ไม่มีค่าคลอดค่าของเตรียมให้ลูกเลยด้วยซ้ำ เรามาระบายนะคะ #ท้องแรกคะ