27 ตอบกลับ
ถ้าปรับไม่ได้ก็ต้องแยกค่ะ ของบ้านนี้พ่อติดน้ำกระท่อม นั่งเล่นที่ทำงานทุกวัน แต่อย่างเดียวที่เค้าไม่เคยลืมเลย คือเราค่ะ แม่ไม่เคยห้ามให้พ่อไม่ไปไหน เวลาที่เค้ากลับมาบ้าน เค้าก็จะพาแม่ออกไปด้วย ด้วยคำว่ากลัวเราเหงา ถ้าเราไม่ไปเค้าก็ไม่ไป ของบ้านนี้พ่อน้องพึ่งยอมรับตอนน้องได้ 5-6เดือนนะคะ ในขณะเวลาที่อื่นเราทะเลาะกัน จนแยกย้ายกันไป จนวันที่เราเอาใบอัลตร้าซาวด์ให้เขาดู เขาเริ่มมีความรัก ความห่วงใยมากขึ้น จนปัจจุบันน้องคนแรกคลอดออกมา ก็ยังเหมือนเดิมค่ะแต่เราไม่ว่าอะไร เราเข้าใจ เค้าหาเงินทำทุกอย่างให้เรากับลูกสบาย เราถึงไม่อยากว่าเค้าหรือกดดันให้เค้าเครียด ถ้าเที่ยวเล่นอย่างเดียวไม่ทำการทำงาน แบบนั้นก็ไม่เอาจริงๆค่ะ เพราะชีวิตนึงกำลังจะเกิด แต่อีกชีวิตนึงยังติดการใช้ชีวิตแบบไร้จุดหมายไปวันๆอยู่เลย จริงๆควรแยกกันอยู่นะคะ ถ้าไม่ดีขึ้นก็ควรเลิกกันไป คนแบบนี้เป็นพ่อพันธุ์ได้แต่เป็นพ่อที่ดีให้ไม่ได้จริงๆ ถ้ายังไม่เริ่มคิดตอนนี้แล้วจะคิดได้ตอนไหน เลี้ยงเด็กคนนึงกว่าจะโตหมดเงินเยอะนะคะ ถ้ายังไม่รีบเปลี่ยนเเปลงตัวเอง อนาคตมันแย่แน่นอนค่ะ กับเศรษฐกิจบ้านเมืองแบบนี้
แม่บ้านนี้รู้สึกตลอดเวลาเลยค่ะ ว่าเขาเหมือนจะยังไม่พร้อมที่จะเป็นพ่อ แต่ยังได้คะแนนแม่จากวันที่ไปเฝ้าแม่ผ่าคลอดมที่รพ.นะคะ เขาดูแลเรากับลูกตลอดเวลา 5วันเต็มๆ พอกลับจากรพ.ก็ยังช่วยบ้าง แต่จะเงอะงะไปหน่อย ไม่ค่อยรู้เรื่อง แม่ต้องบอกและบ่นจนเบื่อ ในส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายลูก เรื่องคลอด เรื่องซื้อของเตรียมคลอด ก็ออกคนละครึ่ง ค่าเลี้ยงดูลูกเขาให้ได้2-4พัน เงินเดือนราชการอันน้อยนิด ไม่รู้ว่าลูกโตขึ้นจะช่วยเพิ่มได้อีกเท่าไหร่ เรากับเขาไม่ได้อยู่ด้วยกัน เขาทำงานคนละอำเภอ จะมาหาลูกเฉพาะวันหยุด เรามีแม่ซึ่งเป็นยายของน้องช่วยเลี้ยง ถ้าไม่มียายเราตายแน่ๆ ยายทำให้แทบทุกอยาก ซาบซึ้งจนไม่อยากย้ายแยกไปอยู่กับเขาในอนาคตเลย ส่วนเรื่องเพื่อนถ้ามีโอกาสได้ไปหานี่แทบใส่เกียร์หมา สนุกเฮฮาสุดๆ ส่วนเราเลี้ยงลูกแทบไม่ได้นอน แต่ดีหน่อยที่ไม่ดื่มเหล้าเมายา แต่ข้อเสียตอนนี้ก็คือดูเหมือนเขาไม่ค่อยจะมีความสุขกับการเป็นพ่อเท่าไหร่ เราคิดอยากจะหย่ากับเขาตลอด แต่มานั่งคิดดู มองหน้าลูกก็สงสารถ้าโตขึ้นมารู้เรื่องว่าแยกกับพ่อ เลยคิดว่าจะยังทนต่อ แต่ถ้ามีเรื่องมือที่3เมื่อไหร่ ฟ้องหย่าแน่นอนค่ะ
เเรกๆก็ไม่ชอบเหมือนกันค่ะ แต่พอไปอ่านเจอประโยคนี้ "เราพึ่งเป็นเเม่คนครั้งเเรก" ความคิดเราก็เปลี่ยนเลยค่ะเพราะเขาก็เป็นพ่อคนครั้งเเรกเหมือนกัน ถ้าไม่นับเรื่องติดเพื่อนเขาจะเป็นผู้ชายที่ดีมากๆคนนึงใช่มั้ยคะเขาทำหน้าที่ทำทุกอย่างที่เขาควรทำได้อย่างไม่บกพร่อง อยากให้คุณเเม่ลองคิด เเบบนี้นะคะเขาก็เคยมีชีวิตในเเบบของเขามีเพื่อนมีสังคมของเขา ถ้าเขาทำหน้าที่พ่อหรือว่าเเฟนได้ดีมากเเล้วก็มองข้ามไปเถอะค่ะถือซะว่าเป็นของขวัญที่เขาเป็นพ่อที่ดี ให้เขาได้ใช้ชีวิตในเเบบของเขาบ้าง คนเราไม่มีใครเพอร์เฟคทุกอย่างหรอกค่ะ
เป็นค่ะ สำหรับคงอาจจะมองว่าเรื่องปกติ ไม่ได้ทำอะไรผิด แต่อยากให้เค้าเข้าใจมากว่ามันเหนื่อยมากกับการท้อง เราต้องเสียสละทุกอย่างทั้งร่างกายเวลา สุขภาพจิตใจ (แต่ก็พยายามไม่คิดมากค่ะ เพราะเราเสียเปรียบตั้งเเต่เกิดมาเป็นผู้หญิงแล้ว ) คิดอย่างเดียวค่ะว่า ลูกเกิดมาเราต้องมีความสุขมากแน่ๆ คุณแม่ก็สู้ๆนะค่ะ ลองคิดถึงตัวเองกับลูกให้มากๆ ส่วนเค้า วันนึงหรือวันไหนเค้าคิดได้ก็คงต้องรอไปค่ะ คนเราบังคับอะไรกันไปก็เหนื่อยเปล่าๆ
แปลกนะคับ กับคนที่เขาพร้อมทั้งเงิน ทั้งวุฒิภาวะ พร้อมทั้งครอบครัว และสิ่งแวดล้อม อยากมีลูกกลับไม่มีหรือมียาก พอมีก็เสี่ยงสาระพัด กว่าจะคลอดลูกได้ แต่กับบางคนแค่ด้านร่างกายเท่านั้นที่มันเจริญพร้อมสืบพันธ์ กลับมีลูกได้ง่ายดายเหลือเกิน ถ้าคุณคิดว่าตัวเองยังไม่พร้อม อย่าให้เขามีปมด้อยเลยคับ แล้วสังคมสมัยนี้เด็กที่เกิดจากพ่อแม่ที่ไม่พร้อมเยอะมากๆ
บ้านนี้ก่อนตั้งท้อง1เดือนไปติดผญกลางคืนค่ะพอบอกว่าท้องก็แค่กับมาพาไปตรวจมายุ2วันก็กับไปหาผญคนนั้นอีกคึ่งเดือนไม่สนจัยแม้แต่จะถามข่าวคราวจนตอนี้เราท้อง3เดือนกว่าเค้าก็ไม่สนจัยแม้แต่โทรหาเราต้องขับรถไปทำงานเลิกงานดึกทุกวันจนเราคิดว่าไม่มีเค้าเราต้องอยู่หั้ยได้อยู่กับลูกต้องอดทนค่ะความเป็นพ่อไม่มีความรับผิดชอบไม่มีก็ป่อยเค้าไปเราจะไม่หั้ยเค้าเห็นหน้าลูกเลยค่ะ
ถ้าเป็นเรา เรามองเป็น 2 แบบ ให้เวลาเขาเผื่อถ้าลูกออกมาเขาอาจจะปรับนิสัยให้ดีขึ้นติดเพื่อนน้อยลงห่วงแต่ลูก ส่วนอีกอย่างคือตัดไม่ให้มีลูกเด็ดขาด ถ้าพฤติกรรมแก้ไม่หาย พอท้องเขาอาจจะทำให้เราน้อยใจ เครียดกว่าเดิม ไม่สนใจเราห่วงแต่เพื่อน ลองคิดทบทวนนะคะ ว่าเขาสามารถจะเป็นพ่อที่ดีได้ไหม ดูแลเราตอนท้องทุกอย่างได้ไหม
อันนี้คือท้องเเล้วใช่ไหมค่ะ จากที่โพสต์ถามเรื่องถึงการมีลูก ส่วนคิดว่าการเป็นพ่อคนน่าจะมีอยู่ในจติสำนึกของเเต่ละคนอยู่เเล้วค่ะ เเต่ผช ก็ไม่เหมือนกันทุกคน ถ้ารู้ว่ามีลูกเเล้ว ก็ควรงด ละเก็บตังให้ลูกดีกว่าค่ะ มีลูกค่าใช้จ่ายเยอะนะคะ ทางที่ดีเริ่มจากจุดที่ต้องเสียเงินโดยป่าวประโยชน์ละมาเก็บให้ลูกดีกว่าค่ะ
มีลูกต้องมีสติ ชีวิตเด็กคนนึงกำลังจะเกิด ความรับผิดชอบต้องมาตั้งแต่วินาทีแรกที่รู้ว่าตั้งครรภ์ ไม่ว่าจะเป็นพ่อหรือแม่ ท้องแล้วต้องคิดต้องวางแผนชีวิตได้แล้วค่ะ เที่ยวได้บ้าง แต่ความรับผิดชอบต้องมีเพราะไม่ใช่ตัวคนเดียว มีเมียมีลูก ต้องรับผิดชอบ อนาคตเมียจะอยู่ยังไง ลูกจะเลี้ยงแบบไหน ชีวิตต้องวางแผนแล้วค่ะ
เราเคยผ่านมาเเล้วคะ เเต่ความอดทน คนเรามันมีขีดจำกัด เเฟนเราติดเพื่อน ทิ้งเรานอนคนเดียวบ่อยท้องโตต้องขับรถไปตามกลับประจำ สุดท้ายก็ เเม่เลี้ยงเดี่ยวคะ คลอดลูกเเล้วยังไม่เลิกเลยติดเพื่อน เจ้าของโพส์ ต้องให้เวลาพิสูจน์คะ เดียวทุกอย่างจะมีทางออกของมันเอง บางคนพอคลอดลูกเค้าก็เลิกทุกอย่างนะคะ สู้สู้คะ
Anonymous