ถ้าเราตอนท้องอ่อนแล้วรู้ว่านิสัยผัวกับแม่ผัวเป็นแบบนี้เราเผ่นค่ะ อยู่ไปก็เป็นประสาทเพราะเขาไม่ให้เกียรติเราเลย เห็นแก่ตัว ถ้ามีปัญญาทำให้ท้องแต่ไม่มีแม้แต่ปัญญาเลี้ยงลูกหรือพูดจาดี ๆ ใส่กันก็อย่ามีเมียมีลูก ไปซื้อกะหรี่กินเถอะ คนเห็นแก่ตัวแบบนี้เป็นพ่อใครไม่ได้หรอกค่ะ เดี๋ยวลูกเกิดมาก็ด่าลูกต่อ ลูกก็จะเกิดมากับคำฝังหัวว่า ฉันมันตัวภาระ
เราก็ทำงานหาเงินเอง เลี้ยงลูก เลี้ยงตัวเอง บางทีเลี้ยงผัวด้วย เราไม่เคยด่าผัวหรือลูกว่าคุณมันภาระสักครั้งนะ ทั้ง ๆ ที่จริงเราโคตรเหนื่อยโคตรเครียด นอนน้อย ประสาท ทำงานยันตี 3 ตื่น 5-7 โมงมาเลี้ยงลูกต่อก็มี แต่นั่นคือหน้าที่คือสิ่งที่เราต้องทำ เพราะเลือกที่จะทำอ่ะค่ะ
ผัวเรานี่โคตรสุดเลยนะ ไม่เคยให้เงิน ไม่เคยดูแล เลี้ยงลูกส่ง ๆ เถียงคำไม่ตกฟากแต่ไม่เคยมีปัญญาแม้แต่จะหาเงินเลี้ยงลูก จองหอง ปากดี ไม่ให้เคยช่วยเราสักเรื่องไม่พอ ไม่เคยพูดจาดี ๆ ให้กำลังใจเราเลย มีแต่ทับถม ตำหนิ กดให้เราต่ำกว่า เราไม่เคยด่าเขาแบบที่ผัวแม่ด่าเลยสักครั้ง นี่มันตกงานนอนอืดอยู่บ้านมา 6 เดือนแล้วค่ะ ลงทุนให่เปิดร้านขายของหมดไปหลายหมื่นยังไม่ได้คืนสักแดงเลย
แต่เราไม่เคยทนนะ เราถามหย่าไปหลายรอบละ มันไม่หย่าจ้า 🤣
ถ้าออกมาได้ก็ออกมาเถอะ ลูกถ้าอยากเลี้ยงก็เลี้ยง ชีวิตแม่ แม่ตัดสินใจเองได้โดยไม่ต้องขอความเห็นจากใครเลย แต่ถ้าแม่เลือกที่จะอยู่กับบ้านหลังนี้ ก็ต้องทน แล้วก็ทำอะไรก็ตามในบ้านเท่าที่ทำได้ งานบ้าน งานครัว ดูแลในส่วนอื่น แต่ถ้าทำแล้วก็ยังไม่ดีในสายตาเขา ก็ถอดสมองทิ้ง ไม่ต้องเก็บคำมาคิด ทนจนกว่าจะทนไม่ได้แล้วแม่จะออกมาได้เองค่ะ
อ่านเพิ่มเติม
