รบกวนคุณแม่ คลอดธรรมชาติเข้ามาตอบหน่อยคะ

จะเล่าประสบการณ์ให้ฟังไม่ได้พูดให้กลัวนะคะ เราเริ่มปวดท้องตอนประมาน6โมงเช้า ตอนแรกคิดว่าปวดท้องเพราะอั้นฉี่ ไปๆมาๆเริ่มปวดถี่ขึ้น ปวดจี้ด แรกๆก็พอทนแหละค่ะ 9โมงเช้าถึงรพ.หมอตรวจปากมดลูก ตรวจภายในตอน9โมงกว่าปากมดลูกเปิด3ซม. หมอตรวจเสร็จก็ให้นอนรอช่วงที่นอนรอพอท้องเเข็งทีก็นอนบิดค่ะแต่ก็ยังพอทนได้อีกนิดอีนังพยาบาลก็นั่งเม้ากันวนไปค่ะ จนประมานช่วงบ่ายพยาบาลเดินมาตรวจปากมดลูกอีกทีเปิด6ซม. ช่วงที่มือ พยบ.เข้าไปบวกกับท้องเเข็งโอ้ยยยย สติเกือบหลุดค่ะ ร้องโอ้ยเลย พยบ.ก็เจาะถุงน้ำคล่ำปากมดลูกเปิดเพิ่มเป็น8ซม.ความปวดมันก็ ทวีคูณเพิ่มขึ้น พวกมันก็ยังให้รอต่อค่ะ แต่เรานี่คือไม่ไหวแล้ว จากปวดทุก5นาทีกลายเป็นปวดทุก2นาที จนต้องบอกว่าไม่ไหวแล้วค่ะ แล้วพยบ.ก็ให้เดินไปห้องคลอดเอง ทั้งๆที่จะเดินไม่ไหวแล้วแต่ก็เเข็งใจค่ะ เริ่มเบ่ง เบ่งสุดลมหายใจเลยค่ะ ปวดท้องมาก เบ่งได้3ที พยบ.ก็กรีดจิมิเรารู้สึกได้เลย ใครว่าไม่เจ็บ แต่ตอนนั้นที่เจ็บที่สุดคือปวดท้องพอกรีดเท่านั้นแหละ หัวลูกก็ออกมา ตอนนั้นโล่งระดับนึงแต่พอตัวออกเท่านั้นแหละรู้สึกว่าแบบเฮือกกกก แทบหมดสติแต่ความเจ็บปวดยังไม่หมดแค่นั้น พยบ.เอาถุงน้ำคล่ำออก แล้วก็เอามือควักเลือดที่ค้างอยู่ออกเจ็บมาก แผลก็เจ็บ สักพักพยบ.ก็ฉีดยาชา(เจ็บจี้ด เจ็บสะดุ้ง) เย็บตอนแรกชิวมากไม่เจ็บแต่รู้สึกได้ เเต่พอเย็บข้างนอกช่วงใกล้จะเสร็จคือไม่รู้สึกถึงยาชาแล้วอ่ะแล้วเหมือนเข็มมันแทงไม่ค่อยเข้าพยบ.ก็กดใหญ่เลยสิเจ็บมากก็ตอนนี้ด้วยแหละ เจ็บจนจะร้องไห้ ใครว่าเห็นลูกแล้วจะหายเจ็บ5555ก็อาจจะเป็นบางคนนะ แต่สำหรับเราเจ็บก็คือเจ็บ แค่คิดก็ยังเจ็บเลย พอแล้วคนเดียวพอ😁😂

เคยกลัวเหมือนกันค่ะ อยู่ต่างประเทศ เพื่อนชาวต่างชาติ ให้ข้อมูลเยอะมากก ฝึกลมหายใจ หายใจเข้าออกตลอด ตอนปวด แล้วอย่าส่งเสียงร้อง ค่ะ อ่อที่สำคัญ สิ่งที่ทำให้คลอดยากขึ้นคือ ความกลัวว ความเครียดค่ะ. กล้ามเนื้อจะเกร็ง มดลูกก็คือกล้ามเนื้อ คิดว่าสันชิวๆสบายๆ มดลูกจะได้บีบตัว ทำงานของเค้าได้สบายๆแลบไม่เกร็ง ค่ะ อันนี้เพื่อนบอกไว้ พอตอนถึงเวลา พยามตั้ฃสติ ปวดก็อดทน ไม่โอ้ย ไม่ครวญคราง อดทนหายใจเข้าออก เรื่อยๆค่ะ สวดมนต์ บีบมือสามี ของเรา น้ำเดินนก่อนปวดท้อง ตอน4โมง เริ่มปวดท้อง6โมง (หมอตรวจเปิด2cm) ค่อยๆ ปวดขึ้นเรื่อยๆๆ แต่แบบทนไหว เหมือนปวดท้องประจำเดือน จน3ทุ่มเริ่มรุ้สึกว่า หนักกว่าปวดปนะจำเดือนละคะ (มันจะปวดๆหายๆปวดๆหายๆ) ตอนนั้นมีความกลัวนะคะ แบบ อ่านมาเยอะ ท้องแรก เปิดชั่วโมง ละเซน เราก้คิดว่าแบบ โห เพิ้งเปิด 5เซนแน่เลยย แต่มันปวดมากกกกแล้วว ก้บิดตัวไปขดตัวมา บีบมือสามีแน่นขึ้นน ภาวนา สวดมนต์ อย่าให้เจ็บไปมากกว่านี้ หายใจเข้าา ออก จนมันปวดไม่ไหย อยากอึ มากก 5555 แต่เคยอ่านมาว่า มันไม่ใช่ปวดอึ มันคือ ลมเบ่ง ที่อยากเบ่งออกมาแล้ว ไปเข้าห้องน้ำก้อึไมีออก แถมถ้าเบ่งเยอะ เดียวมดลูกจะ---อะไรสักอย่างฉีกหรือยังไงนี้ละคะ ถ้าแบบยังเปิดไม้ครบ10cm ขออภัยหากข้อมูลผิดเพี้ยน 555 แต่มันอยากเบ่งมากแล้ว ไม่กล้าให้สามีไปเรียกหมอ กลัวว หมอมาตรวจแล้วแบบ เพิ่ง5เซน อะไรแบบนััน อยากรอให้นานนๆ แต่สามีไปตามหมอ หมอก้มาตรวจ อ้าววว เปิดเต็มทึ่แล้วๆๆ เราฟังไม่รุ้เรื่องง ถามสามีว่าอะไรกันๆ สามีก้งงๆ เค้าบอกจะคลอดแล้วว เราก้ห้ะหรอ 5555 แล้วก้เข็นเข้าหองคลอด ...เดียวเล่าต่อนะคะ ลุกตื่นน 😊😊

ถึงวินาทีนั้น มันไม่รู้สึกกลัวแล้วค่ะแม่ อยากเบ่งให้ออกมามากกว่า ของเราครบ 39 weeks ไม่มีอาการคลอดใดๆ หมอเลยนัดวันให้ไปฉีดยาเร่งคลอด+เจาะถุงน้ำคร่ำ นอนรอ 8 ชั่วโมงก็คลอดค่ะ ใช้เวลาเบ่งไม่นาน ท้องแรกด้วยสำหรับเราถือว่าคลอดไม่ยากนะ ตอนเจ็บท้อง รอกว่าปากมดลูกจะเปิดครบ 10 cm เวลาที่บีบตัวเป็นระยะๆ เราว่าทรมานมากกว่าตอนเบ่งอีกค่ะ (ตอนคลอดแรกๆก็เข็ดไม่อยากมีลูกอีกเลย เพราะมีตกเลือดหลังคลอด แล้วมีอาการช๊อคจากการเสียเลือดเกือบไม่รอด แต่ตอนนี้ผ่านมาจนน้องเกือบ 2 เดือนแล้ว เราดีใจนะที่ได้คลอดน้องออกมาเอง รับรู้ความรู้สึกของการเป็นแม่ ความเจ็บตอนนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อยไปเลยค่ะ)

มันไม่เจ็บไม่ปวดเหมือนอะไรเลยค่ะสำหรับเรานะคะ​ มันบอกไม่ถูก แต่อาการก่อนจะเริ่มปวดมันคือปวดอึค่ะ​ เข้าห้องน้ำก็ไม่กล้าเบ่งเพราะไม่รู้ว่าปวดอึหรือปวดคลอด​ เคยแต่ได้ยินเค้าพูด​ พอเริ่มถี่และปวดเป็นจังหวะมากขึ้นถึงจะรู้ว่าใกล้แล้ว​ จนมูกเลือดออกถึงได้ข้อสรุปว่าไปโรงพยาบาลค่ะเพราะของแต่ละคนไม่เหมือนกัน​ เราน้ำคล่ำไม่แตกนะคะอาศัยมีมูกเลือดเอา​ ถามใครว่าปวดแบบไหนเจ็บแบบไหนไม่เหมือนกันสักคน​ แต่เราจะรู้เองว่ามันเจ็บและปวดไม่เหมือนทุกครั้งที่อุ้มท้องมาค่ะ​ ไม่รู้จะช่วยอะไรได้มั้ย... 555

ตอนแรกก็กลัวๆ ค่ะ อารมแบบหึ้ยจะคลอดแล้วหรอวะ เพราะเลยวันกำหนดคลอดไปแล้ว พอถึงเวลานั้นมันปวดแบบปวดประจำเดือนผสมกับปวดอึแต่มันปวดมากๆ ปวดที่สุดมาก ปวดแบบทนไม่ไหว ไปถึงรพ.นึกว่าจะได้คลอดเลยก็ยัง นี่แค่จุดเริ่มต้น 555 มดลูกเปิดได้แค่2เซน แต่80%นะคะ คือพร้อมเปิดเรื่อยไปเลย หลังจากนั้น30นาที เปิด8เซน80% ขึ้นเขียงเลยค่ะ เบ่ง3-4ที ออก พยาบาลช่วยด้วยค่ะ หลังจากนั้นโล่งมาก หายปวด เจอหน้าลูกแล้วน้ำตาซึมไปข้าง6555

ความเจ็บปวดของแต่ล่ะคนไม่เหมือนกันค่ะ บางคนคลอดง่ายไม่กี่ช.ม.ก็คลอดแต่บางคนคลอดยากก็เป็นวันสองวันก็มีค่า ตอนคลอดคนแรกของเราน้ำค่ำแตกตอน5ทุ่มค่ะคลอดร.พ.รัฐห็จะโหดๆหน่อยนอนรอหมอถึงเที่ยงอีกวันค่ะหมอให้อมยาเร่งคลอดใต้ลิ้นก็เริ่มปวดมาตลอด ปวดในที่นี่ของเราคือปวดแบบไม่มีแรงจะเดินเลยค่ะหมอให้เดินเข้าห้องคลอดตอน4โมงเย็นค่ะ สำหรับเรา เราว่ามันปวดแบบไม่เคยปวดมาก่อน ยังไงก็สู้ๆนะค่ะแม่ ✌️✌️✌️

เราคลอดตอน37w ตอนแรกก็กังวลค่ะกลัวด้วย อาการเจ็บแล้วแต่คนค่ะ ของเราเจ็บไม่ถึง30 นาที แฟนไปเอาตะกร้าผ้ามาไม่ทันคลอดก่อน (นึกว่าจะไม่คลอดเพราะไม่มีอะไรเตือนหมอก็ไม่ได้นัด) พอเจ็บชวนเบ่งเท่านั้นแหละรู้เลย คือจะเบ่งออกให้ได้ ตอนกรีดปากช่องคลอดไม่เจ็บค่ะ ตอนเย็บแผลหมอฉีดยาชา(เจ็บแต่ตอนฉีด) พอ2-3ชั่วโมงค่อยรู้สึกเจ็บแผลแค่นั้น คลอดธรรมชาติไม่น่ากลัวอย่างที่คิดค่ะ

ถ้าเจ็บจนรู้สึกว่าทนไม่ไหว แม่ขอยาแก้ปวดได้ค่ะ ส่วนตัวเรา เราขอบลอคหลังค่ะ เพราะตอนที่ทนปวดอยู่ปากมดลูกไม่ยอมเปิด กลัวได้ผ่าคลอด แม่ไม่ต้องกังวลไปก่อนนะคะ ถึงเวลานั้น แม่จะผ่านไปได้ค่ะ แต่ปวดมากค่ะ ยอมรับ แต่คลอดเอง ฟื้นตัวเร็วกว่าผ่ามากๆนะคะ เราคลอดน้องเกือบๆทุ่ม นอนพักฟื้น 3-4 ทุ่มลุกไปห้องน้ำเองได้แล้ว อุ้มลูกให้นมก็ได้เลยทันที สู้ๆค่ะแม่

พึ่งคลอดวันนี้สดๆเลยค่ะ เรามองเตียงข้างๆ ปากมดลูกเขาเปิด9 เซน เห็นบ่นปวดอึ ไอ้เราก็โล่ง ปวดอึคงไม่เท่าไหร่ แต่ลมเบ่งเรามาตอนปากมดลูกเปิดแค่7 ซม. หมอห้ามเบ่ง คือขำไม่ออกแล้วค่ะนอนอิดครวญร้องไห้อย่างเดียว แต่ก็ทนไปจนเปิดครบ หมอให้เบ่ง สักพักน้องออกมาโล่งเลยค่ะ เห็นหน้าลูกทุกอย่างจะดีขึ้นค่ะ😊 สู้ๆนะคะ

ก็จะปวดมากค่ะตอนใกล้ๆคลอดแล้วแต่คนด้วยจะปวดนานแค่ไหนตอนจะคลอดนี่สุดๆเลยค่ะตอนหมอตัดเพื่อขยายไม่รู้สึกเลยค่ะตอนนั้นลมเบ่งมาเต็มมากพอออกมาความเจ็บปวดทุกอย่างหายหมดเลยค่ะ จะมาเจ็บต่อตอนฉีดยาชาเย็บแผลถ้าตรงไหนไม่ชาก็จะเจ็บแปลบเวลาเย็บค่ะ ทนได้แน่นอนค่ะ