ควรให้อภัยกับคนที่ทำร้ายจิตใจเราไหมค่ะ

สามีตอนท้องได้เดือนกว่าๆให้เราเอาลูกออกเหตุเพราะเค้ามีลูกแล้วเลยไม่อยากมีอีกแต่เราตัดใจเอาเลือกลูกยังไงก้เลือดเนื้อเราตั่งแต่นั้นมาเค้าก้ไม่เคยดูแลเราบางทีโทรมาก้ด่าเราทำร้ายจิตใจทุกอย่างจนวันนึงเราตกเลือดลูกเราเกือบไม่รอดเพราะตอนนั้นเสียใจหนักมากที่ชีวิตต้องมาเจอแบบนี้ตั่งแต่วันนั้นมาตัดใจเดินออกมาสามีก้ไม่เคยติดต่อมาเลยจนวันนี้เค้าพยายามติดต่อมาไลนมาตลอดเราเปิดอ่ายแต่ไม่ตอบไม่รู้จริงๆว่าควรตอบอะไรเพราะเค้าส่งมาว่าห่วงเรา จะให้เชื่ออะไรตอนที่เราต้องการคุณแต่คุณไม่เคยมาหาเราและลูกเลยแม้นแต่มาเยี่ยมที่โรงบาลก้ไม่เคยมาปล่อยเรานอนโรงบาลคนเดียวห้องพิเศษมีแต่นางพยาบาลที่เดินเข้ามาคุยกับเราบ้างแค่นั้นจริงๆตอนที่ท้องได้16wแล้วเราควรทำยังไงค่ะ ใจเราอยู่ได้แล้วไม่ต้องการสามีแล้ว แต่คนรอบข้างก้บอกให้นึกถึงลูก ตอนนี้สันสนมากค่ะต้องเดินหน้าต่อไปยังไง แม่ๆแนะนำทีค่ะ

43 ตอบกลับ

เอาจริงๆนะคะ ผช.แบบนี้ควรออกห่างให้ดีที่สุด เพราะอนาคตเขาคงทำเหมือนเดิม คำพูดนั่นคือทำร้ายจิตใจคนเป็นแม่มากนะคะ เห็นแก่ตัวมากค่ะ บอกมฝตัวเองมีลูกแล้วไม่อยากมีอีก แล้วไม่นึกถึงจิตใจอีกคนเลยหรอคะ เราจะเล่าปสก.ให้ฟังนะคะ เราเป็นลูกของแม่เลี้ยงเดี่ยว (ตอนแม่ท้องพ่อก้แบบไปมีกิ๊ก และเล่นพนันจนหมดตัว) พ่อทิ้งแม่ไปต่างประเทศตั้งแต่เราเริ่มคลาน(พี่สาวเขาพาไปทำงานที่นั้น) โตมาเรามีโรคประจำตัว แม่ส่งจดหมายแต่ให้เราเขียนไปขอตังเขาให้ส่งกลับมาหาเราว่าลำบาก เขาทำไงรู้ไหมคะ เขาโทรมาด่าแม่เราค่ะ โทรมาที่ร้านที่แม่เราทำงาน บอกว่าเอาลูกมาอ้างว่าป่วยเพื่อต้องการเงินจากเขา เรารับรู้เรื่องนี้ตั้งแต่ประถมและรู้มาตลอด แม่บอกว่าไม่มีคนแบบนี้หรือไม่รู้จักยังดีซะกว่าค่ะ พอเราโตก้บอกว่าจะส่งเสียลูกเอง สรุปแม่กับพ่อน้า(แฟนใหม่แม่)ก้ส่งเสียเกือบทั้งหมด เขาส่งเสียแค่นิดเดียวเองค่ะ นิดเดียวจริงๆ (และแม่เราไม่ให้อภัยเด็ดขาดค่ะ เพราะพอเราใกล้เรียนจบเขาบอกอยากให้เราไปทำงานที่นั้น แม่เกลียดเลยค่ะ บอกว่าตอนเลี้ยงก้ไม่เลี้ยงพอโตมาใช้งานได้ก้จะให้ไปเลี้ยงมุง ) โตมาอาจจะให้ลูกรับรู้ได้ค่ะว่าเขาคือพ่อ เพราะอย่างน้อยถ้าจะขาดตอนนี้ยังดีกว่าตอนตอนหน้าค่ะ ความคิดเราตอนที่รุ้จากแม่นะคะว่าเราทำไมไม่มีพ่อเหมือนคนอื่น เราโตมาก้ปกติค่ะ ไม่ได้เป็นเด็กใจแตกหรือกะโปโรอะไร แค่คุณทำให้ลูกรู้สึกว่าเหมือนไม่ขาดพ่อค่ะก้พอค่ะ แต่ถ้าคุณแม่คิดต่างก้ไม่ว่ากันนะคะ เราเล่าจากปสก.จริงให้ฟังค่ะ จากลูกที่บ้านแตกตั้งแต่แบเบาะ 😁😁😁😁

ขอบคุณมากค่ะแม่ฟังเรื่องที่แม่เล่าแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ ตอนนี้เราเองก้34wแล้วพยายามไม่คิดถึงพ่อของลูก และพยายามโพกัสที่ลูกมากขึ้นค่ะแม่ ขอบคุณกำลังใจและประสบการณ์ดีๆที่แม่แชรมาให้อ่านนะคะพออ่านแล้วมีกำลังใจขึ้ยเยอะค่ะที่จะเป็นแมีเลี้ยงเดี่ยว😍😍

VIP Member

เป็นเหมือนกันเลยค่ะ​ บ้านนี้สามีก็เคยมีลูกแล้ว​ตอนรู้ว่าตัวเองท้องแกล้งถามว่าเอายังไงเอาไว้ไหม​ เขาบอกเอาไว้สิ​ ทำให้เกิดมาแล้วก็ต้องเลี้ยง​ แต่ตอนตั้งครรภ์​ไม่สนใจเลยพาทะเลาะร้องไห้ทุกคืนเลย เขาก็ไม่สนใจว่าเราจะเป็นยังไง​ข้าวเราไม่กินจะไปไหนทำอะไรก็ไม่เคยจะมาสนใจ คิดไว้ว่าคลอดเสร็จถ้ายังเป็นแบบนี้อยู่จะยอมตัดใจเป็นซิงเกิ้ลมัม​ แต่โชคดีหน่อยค่ะ​ที่จากหน้ามือเป็นหลังมือ​หลังคลอด ดูแลดีขึ้นนู้นนี้นั้นถามหมดกินไรยังเอาไรไหมใส่ใจมากขึ้น​ช่วยเลี้ยงลูกได้​ จะทำอะไรถามเราก่อนเสมอ​ เขาอาจอยู่ในช่วงคิดเยอะว่าชีวิตอาจกลับไปเป็นเหมือนเดิมแบบไม่สมหวังอะไรแบบนี้ก็ได้ค่ะ ทุกวันนี้ยังนั่งถามตัวเองตลอดเลยว่าทนผ่านมาได้​ยังไงก็ไม่รู้​ 9​ เดือนในขนาดที่เราตั้งครรภ์เขาทำกับเราหนักมาก สู้ๆนะค่ะหลังคลอดอาจดีขึ้นตามลำดับ​ก็ได้ ยังไงดีไม่ดีพ่อของลูกก็คือพ่อของลูกค่ะ #สู้ๆนะค่ะคุณแม่​ พยายามอย่าเครียดนะค่ะ​❣️

บ้านนี้ก็โดนไล่ค่ะ​ เสียใจมากนอนร้องไห้ตลอดตาปวมทุกวันเลย 😂 แต่ตอนนี้ไม่สนใจแล้วแค่มองหน้าตัวเล็กก็รู้ว่าชีวิตเกิดมาเพื่อรักเขาไม่ใช่ผู้ชายห่วยๆ​อีกต่อไป​ ทุกวันนี้ พร้อมเสมอถ้าเขายังทำตัวเหมือนเดิมก็พร้อมเดินออกมาเป็นทุกอย่างให้ลูก​ค่ะ​ ถือว่าให้โอกาสมามากแล้ว​ สู้ๆนะค่ะคุณแม่คิดถึงตัวเล็กไว้​👩‍👧🤗💕

หลายๆคนบอกให้ คุณคิดถึงลูกก็ต้องคิดถึงลูกจริงๆ คิดให้ลูกโตขึ้นในบรรยากาศครอบครัวที่ดีที่มีความสุข ครอบครัวที่มีความสุขอาจจะไม่ได้หมายถึงการมีครบพ่อ แม่ ลูก แต่คุณสามารถเป็นความสุขของลูกได้ คนที่ไม่ได้อยากรับผิดชอบตั้งแต่ทีแรก ตั้งแต่ยังไม่เจอหน้าลูกด้วยซ้ำ ถ้าลูกออกมา ไหนจะเวลาลูกงอแง ลูกดื้อ ต้องคอยป้อนนม ต้องเสียสละหลายอย่าง ผชคนนี้เค้าพร้อมที่จะเสียสละไปกับคุณหรือไม่คุณรู้ดีที่สุด ยังไงก็เอาใจช่วยนะคะ ที่สำคัญตอนนี้อย่าเครียด เราเคยผ่านจุดนี้มาการเครียดส่งผลทั้งกับตัวเองและกับลูกด้วย คิดถึงลูกและรอวันที่จะได้เจอหน้าและมอบความสุขให้กับลูกนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ❤

คุณรักสามีคุณและคุณก็รักลูกแต่ว่าตอนนี้คนที่คุณควรรักมากที่สุดคือลูกของคุณเพราะเขายังไม่สามารถดูแลตัวเองได้เขายังอยู่ในท้องของคุณรับรู้ทุกอย่างที่คุณรับรู้ เช่นความรู้สึก อาการ คุณเข้มแข็งเพื่อลูกคุณก่อน ส่วนสามีคุณเขาดูแลตัวเองได้อย่าพึ่งไปแคร์หรือสนใจเขามากกว่าอีกหนึ่งชีวิตที่เกิดจากคุณ เพราะขนาดสามีคุณ เขายังรักลูกเขามากกว่าคุณกับลูกคุณที่กำลังจะเกิดเลย ถึงจะเกิดจากเขาด้วยแต่เขาไม่สามารถเข้าใจคุณหรอกว่าคุณรู้สึกยังไงที่เขาพูดแบบนั้น ถึงคุณจะรักเขาแต่คุณก้ต้องรักลูกคุณมากกว่าพอแข็งแรงแล้วค่อย ปรับความเข้าใจกับสามีคะ เข้มแข็งไว้นะคะ

ค่ะแม่ขอบคุณมากๆเลยค่ะ

คุนแม่ต้องพยายามผ่อนคลายถ้าเครียดมากจะแท้งนะคะเราหัวอกเดียวกันแต่เราก้อทำงานของเราปกติคุยกะเค้าตอนเรารุ้สึกสบายใจแล้วหลังคลอดตัวเลกสามีเราสนใจเรามากขึ้นจากที่ตอนท้องเราป่วยนอนรพ.คนเดียวไปหาหมอคนเดียวตลอดอยากให้เราเอาลุกออกพอเหนหน้าเดกคนหนึ่งคลอดออกมาเค้าจะใจอ่อนคุยดีกะเราจากที่เที่ยวสุรานารีทุกคืนตอนนี้ไม่ไปเลยวันหยุดอยุ่ดูแลลุกกลับบ้านตรงเวลาพอเราตัดใจจากเค้าจิงๆขอหย่าเราจะดูแลลุกเองสามีเราบอกกับเราว่าลุกต้องมีพ่อเราเลยปรับความเข้าใจใหม่คะสู้ๆนะคะ

ถ้าเป็นเรา เอาไม่กลับไปหาสามีค่ะ จะมาคิดได้ตอนเมื่อสายไปแล้ว แล้วที่ผ่านมาเราเสียใจแค่ไหน เค้ายังไม่เคยสนใจความรุ้สึกของเราเลยค่ะ ที่สำคัญถ้าเค้ารักเราจริงๆ เค้าจะไม่ทำให้เราเสียใจเลยค่ะ เชื่อเถอะว่าถ้าคุนให้โอกาศเค้า สุดท้ายเค้าก็ต้องออกจากชีวิตเราไปอยุ่ดี เราเป็นคนหนึ่งค่ะที่เกิดมาแล้วไม่มีพ่อ แต่ชีวิตก็ไม่ได้แย่หรือมีปัญหาอะไรเลย อยุ่ที่เราเลี้ยงดูมากกกว่าค่ะ

ขอบคุณมากค่ะแม่มีกำลังใจขึ้นเยอะแล้วคิดว่าคงไม่กลับไปจุดเดิมค่ะเพราะไม่เคยมีความสุขเลย

เป็นเหมือนกันค่ะ ให้เอาออกตอนเดือนแรก แต่เราเลือกจะเก็บไว้ แล้วตกเลือด นอน รพ ไม่ได้มาสนใจ ไปฝากครรภ์ คลีนิคไม่เคยส่งเสียค่าใช้จ่ายอะไรเลยทักมาคุยมีแต่ไล่ให้เราไปผูกคอตายเพราะเราก็คุยแบบโมโห เหมือนกัน เดี๋ยวก็มาๆหายๆ คนที่เป็นสามีและเป็นพ่อของลูกเราต้องมีความรับผิดชอบมากกว่านี้ค่ะ ของเรา ไม่ใส่ชื่อพ่อเลยค่ะ สู้ๆไปด้วยกันค่ะ😊😉

ชอบความใจเด็ดของคุณมาก

ขอให้ขึ้นกับใจคุณนะคะ คนอื่นไม่ได้มาอยู่กับเราตลอดเวลา ถ้าใจคุณทุกข์กว่าสุขในเวลาที่มีเค้า หรือเห็นว่ามีเค้าครอบครัวจะมีหัวหน้าครอบครัวที่ดีช่วยแบ่งเบาภาระได้บางส่วน ให้เอาตัวเองตัดสินดีกว่าค่ะ แต่พฤติกรรมของเค้าที่ผ่านมามันไม่น่ายอมรับได้และเค้าควรขอโทษและชดเชยให้ ในฐานะพ่อของลูกนะคะ

เราไม่รุ้จะอธิบายยังไง เพราะที่พูดมาเหมือนชีวิตเรามาก คล้ายกันมาก ต่างกันตรงที่เขาขอโอกาสเรา แต่เค้าไม่เคยทำโอกาสนั้นได้เลย เราเลยต้องเลือกยุ่กับลูกของเราดีกว่า ใช้ชีวิตความเปนแม่ให้คุ้มค่ะ แล้วจะรุ้ว่าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่คนร่วมทางเดินชีวิต แต่คือ คนอื่น ค่ะ

สุดยอดค่ะแม่ แม่คิดได้แบบนี้ก็เชียร์สุดใจแล้วค่ะ

VIP Member

เป็นเหมือนกันเลยค่ะ พอวันแรกที่ตรวจแล้วรู้ว่าท้องเค้าจะให้ไปเอาออก สุดท้ายเค้าก็ยอมรับเป็นพ่อ ตอนนี้14วีคแล้วเค้ายังไม่เคยสนใจ ไม่เคยแม้แต่นมสักกล่อง แต่เราก็ได้แค่อดทน บางทีก็คิดอยากจะหนีไปให้พ้นๆ คิดจะทำร้ายแต่ตัวเอง 😭

เรามารับตอนวันคลอด

คำถามที่เกี่ยวข้อง

คำถามยอดฮิต

บทความเกี่ยวข้อง