ความเครียดมีผลมากเลยนะตัวเอง เราเองในตอนแรกที่ท้องเรามีความเครียดมากเนื่องจากสภาวะอะไรหลายๆอย่าง เครียดมากเครียดตลอดเวลาจนในที่สุดความเครียดมันทำให้อะไรมันพังลง เรานอนไม่หลับ พักผ่อนไม่เพียงพอ อาหารกินไม่ค่อยลง อะไรหลายอย่างมันกระทบจนกระทั่งเสียลูกไป ในตอนนี้นถึงได้เข้าใจแล้วว่า ความเครียดทั้งหมดที่เรามีอะมันทำร้ายลูกเราขนาดใหน ส่วนเรื่องของพ่อเค้า เราสามารถที่จะเป็นทั้งพ่อและแม่ให้เค้าได้ เราสามารถเติมเต็มความอบอุ่นให้เค้าได้โดยที่ไม่ต้องมีพ่อเค้าด้วยซ้ำ อยู่ที่เรา อยู่ที่ความคิดของเราจะสอนให้ลูกของเราเป็นเด็กที่เติบโตมาแบบใหน แต่ไม่ว่ายังไงคุณแม่ต้องสู้ๆนะคะ พยายามอย่าเครียด กินให้อิ่ม นอนหลับพักผ่อนให้สบาย ในวันหนึ่งที่เราได้เลี้ยงเค้าจนเติบโตขึ้นมาแล้วเป็นเด็กที่ดีร่าเริงแจ่มใส เป็นเด็กน่ารัก เราอาจจะรู้สึกว่าเห้ยแบบนี้มันอาจจะดีกว่าการที่มีพ่อที่ไม่เคยนึกถึงเราไม่เคยนึกถึงลูก ไม่เคยรักเราไม่เคยรักลูกมาเป็นพ่อของลูกเราก็ได้นะ ยิ้มเข้าไว้นะคุณแม่ ยิ้มให้ลูก อย่าลืมนะคะ กินให้อิ่ม นอนหลับให้สบาย🙂 สู้ๆเข้าไว้นะคะ เดี๋ยวมันจะผ่านไปได้ด้วยดี
ขอบคุณนะค่ะพี่
Chonladda Sonklang Poyly