ตื่นเช้า ทำให้หน้ามืดรุ้สึกเพลียทั้งตัว

เป็นคะ คำพูดแล้วก็การกระทำเหมือนเราสำออยมาก เราบอกขอแค่นอนพักนิดเดียว คือถ้าเราไม่นอน เรารู้สึกหงุดหงิดมากจนพาลไปหมด รู้สึกแย่จนแทบจะเหมือนคนซึมเศร้า นิดหน่อยก็แอบมาร้องไห้ เราทำไรเองหมด ยกของ ซื้อของ ขับรถ จนเลือดออกเข้ารพ.หมอฉีดยากันแท้งให้คะ ตอนนี้สี่เดือนแล้ว อาการทุกอย่างเบาลง แต่ทุกคนกลับเป็นห่วงแทน เวลาจะยกหรือทำอะไรก็ไม่ให้เราทำแล้วคะ ตอนเรารอฉีดยากันแท้ง ร้องไห้หนักมากไปคนเดียวด้วย ชอบพูดแต่ว่าคนอื่นเขายังทำกันได้ พอเราออกจากรพ.เราพูดเลยว่าแล้วทุกคนแข็งแรงเหมือนกันไหม คือตอนนั่นโกรธมาก นึกว่าเกือบจะเสียลูกไปแล้ว