แชร์ประสบการณ์คลอดเองค่ะ น้องเอิงเอย💞 38w6d // 3​ ธ.ค.​63

มาแชร์ประสบการณ์การคลอดเองค่ะ หลังจากที่แอบอ่านของคุณแม่หลายๆท่าน มานาน​ วันนี้รู้แล้วว่าความเจ็บปวดที่งดงาม มันเป็นยังไง เริ่มจาก เมื่อวันที่​ 2​ ธ.ค.​ 63​ หมอนัดตรวจครรภ์ตามปกติ(คลินิก)​ ตอนเช้าก็เลยรีบอาบน้ำกินข้าวเพราะสายแล้ว ก่อนออกจากบ้านเข้าห้องน้ำก็พบว่ามีเลือดใสๆติดกระดาษทิชชู่​  ทำให้ไม่มั่นใจว่าใช่เลือดจริงๆมั้ย​ เลยนั่งรอจนปวดฉี่อีกรอบ​แล้วลองใช้กระดาษทิชชู่​เช็ดใหม่​ปรากฎ​ว่า​ รอบนี้เลือด ชัดขึ้น​ สีเข้มขึ้น​ ก็เลยรีบไปพบหมอ​ คุณหมอตรวจแล้วก็บอกว่ามีมูกเลือดออก​ ท้องแรกปากมดลูกจะเปิดช้าหน่อย​อาจจะ1-2วัน​ รอเจ็บท้องแล้วค่อยไปโรงพยาบาล​เพราะเด็กปกติดีทุกอย่าง ซึ่งตอนนั้นเราไม่ได้มีอาการปวดใดๆเลย​ มีแค่เลือดออก​อย่างเดียว พอกลับมาถึงบ้าน มานั่งคุยกับแม่​ แม่ก็บ่นว่าทำไมไม่ไป โรงพยาบาลเพราะตอนแม่คลอดเรากับน้อง​ แม่คลอดง่ายมาก​ เราก็ยังสองจิตสองใจ​ ลังเล​ จะไปหรือไม่ไปดี​ เวลาล่วงเลยผ่านไปจนบ่าย2โมง​ รู้สึกเจ็บบ้าง​ แต่ไม่มาก​ ระยะห่างแต่ละครั้งซักครึ่งชั่วโมงได้​ ก่อนจะไปโรงพยาบาลเราเลยบอกแม่ว่า​ ขอแวะกินส้มตำก่อนได้มั้ย​ เดี๋ยว​คลอดแล้วไม่ได้กิน555​ เลยไปแวะกินส้มตำก่อน​ ถึงโรงพยาบาล4โมงเย็น​ คุณ​หมอก็​ซักประวัติ​ ตรวจปากมดลูก​ หมอบอกว่า​ ปากมดลูกเปิด2เซ็นแล้วนะ​ นอนรอมั้ย​ เราเลยนอนรอถึง6โมงเย็น​ หมอมาตรวจอีกรอบ​ ปากมดลูกก็ยังไม่เปิดเพิ่ม​ อาการเจ็บท้องก็ขยับมาเป็น​ 15-20นาที/ครั้ง แต่ก็ไม่ได้เจ็บมาก​ เดินได้​ ขึ้นเตียงโรงพยาบาลได้ปกติเลย​ แถมคุณหมอยังพูดว่า​ ท้องยังอยู่สูงอยู่เลยย​ ยังไม่น่าจะคลอดเร็วๆนี้​ บางคน1-2วัน​ บางคนก็เป็นอาทิตย์​ เราเลยขอคุณหมอกลับบ้านก่อน​ เพราะห่วงสามี​ ยังไม่ได้ทำกับข้าว​ ยังไม่ได้ซักผ้าเลย​ จะขอกลับไปซักผ้าก่อน​ 555​ คุณหมออนุญาติ​ แต่บอกว่าถ้ามีอาการอย่างอื่นหรือเจ็บท้องเพิ่มก็ให้มาโรงพยาบาล เรากลับมาบ้านก็รีบทำทุกอย่าง​ หุงข้าว​ ล้างจาน​ ซักผ้าให้เรียบร้อย​ ตอนนั้นอาการปวดก็เริ่มมีมากขึ้นในแต่ละครั้ง​ พอเจ็บขึ้นมาครั้งนึงก็นั่งพักก่อน​ พอหายเจ็บก็รีบทำงานบ้านต่อ​ จนเข้านอน​ เราก็รู้สึกว่ามดลูกบีบตัวมากขึ้น​ บ่อยขึ้น​ 4ทุ่มครึ่งนอนคุยกับสามีว่า​ ท้องมันเริ่มเจ็บมากขึ้นแล้วนะ​ แต่ยังทนไหว​ เพราะตอนที่มันไม่เจ็บ​ เราก็ขยับได้​ ลุกขึ้นนั่งได้​ เราเลยเริ่มเอานาฬิกามาจับเวลา​ ว่าเราเริ่มปวดท้องถี่แค่ไหนแล้ว​ จาก10นาที/ครั้ง​ เป็น​ 5นาที/ครั้ง​ แต่เราก็ยังรู้สึกว่าเจ็บแบบทนได้​ เราเลยจะนอนต่อ​ แต่ระหว่าที่นอนอยู่​ เข้าสู่วันที่​ 3​ ธ.ค.​ 63​ ตอนตี1รู้สึกเหมือนมีอะไรพยายามจะดันออกมาจากปากมดลูก​ ซักพักก็มีน้ำอุ่นๆไหลออกมา​ แต่ไม่มาก​ เรารู้สึกตื่นก็เลยไปเข้าห้องน้ำดูผ้าอนามัยที่ใส่ไว้​ มันมีเหมือนน้ำสีน้ำตาลเลอะผ้าอนามัย​ เราก็เลยตัดสินใจ​ เรียกสามีตื่น​ แล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้าไปโรงพยาบาล​ เราออกจากบ้านประมาณตี2​ ระหว่างนั่งรถไป​ เราก็เจ็บมากขึ้น​ แต่เราก็คิดว่าเราทนไหว​ นั่งนิ่งจนแม่หันมาถามว่าไม่เจ็บท้องแล้วเหรอ​ เราตอบว่าเจ็บแต่ทนไหว จริงๆเราก็ตอบไปงั้นแหละ​ เพราะเรารู้สึกปวดมาก​ แต่แค่ไม่รู้ว่าเค้าปวดท้องคลอดลูกน่ะเค้าปวดกันแบบไหน​ เราก็ไม่เคยคลอดลูกเนอะ​ ลูกคนแรก555​ ระยะทางจากบ้านถึงโรงพยาบาลเกือบ60กิโล​ เราก็นั่งเจ็บมาตลอดทาง​ แต่ก็ยังนั่งคุยนู่นนี่นั่นไปเรื่อย​ กลัวคนขับหลับใน(ยังเป็นห่วงคนอื่นอยู่555)​ ถึงโรงพยาบาลเกือบตี3​ พยาบาลตรวจปากมดลูกเปิด5เซ็นแล้ว​ พยาบาลให้ญาติเข้ามาเก็บสิ่งของมีค่าไปแล้วบอกว่า​ ปากมดลูกเปิด5เซ็นแล้ว​ เดี๋ยว​คืนนี้ก็คลอดแล้วนะคะ​ อย่าหนีคนไข้ไปไหนนะ555(พยาบาลบอกว่าบางคนญาติมาส่งเข้าห้องคลอดแล้วก็หายไปเลย)​ ประมาณตี4หมอถามว่าเริ่มอยากเบ่งบ้างหรือยัง​ เราก็บอกว่าเริ่มอยากเบ่งแล้ว​ หมอมาตรวจปากมดลูก​ เปิด7เซ็น​ หมอบอกว่า​ อยากคลอดหรือยัง​ คลอดเลยเนอะ​ จะได้ไม่เจ็บท้องนาน​ เราก็พยักหน้าอย่างเดียวเลยตอนนั้น​ หมอก็เจาะน้ำคร่ำแล้วก็พาเข้าห้องคลอด​ เราเหลือบมองนาฬิกา​ เวลา04.03น.​ เรานอนลงบนเตียงใส่ขาหยั่งเตรียมคลอด​ หมอให้เริ่มเบ่ง ครั้งแรก​ เราเบ่งนานมาก​ พยาบามาช่วยกดท้อง​ เบ่งอยู่หลายรอบจนเราเหนื่อยหอบ​ หันไปมองนาฬิกา​ พึ่ง04.10น.​ ทำไมเวลามันผ่านไปช้าจัง​ ในใจคิดแบบนี้​ เราเริ่มไม่มีแรง​ ไม่มีลมเบ่ง​ พยาบาลก็คุยกันว่า เมื่อกี้มีลมเบ่ง​ พอเจาะถุงน้ำคร่ำมาคลอด​ ลมเบ่งหายไปไหน​ เราเริ่มกังวลว่าลูกจะเป็นยังไง​ พยาบาลเริ่มเอาเครื่องมือมาฟังเสียงหัวใจน้อง​ แล้วก็บอกว่า​ แม่ลองเบ่งอีกทีนะคะ​ น้องอยู่แบบนี้นานๆไม่ดี​ ปากมดลูกมันจะบีบน้อง​ หายใจเข้าลึกๆ​ หมออยู่ตรงนี้แล้ว​ ไม่ต้องกลัว​ ระหว่างหลับตาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ​ เรานี่นึกถึงหน้าแม่ลอยมาเลย​ แม่เคยบอกว่า​ คนอื่นคลอดได้​ ทำไมเราจะคลอดไม่ได้​ พอออกแรงเบ่งอีกครั้ง​ น้องพุ่งออกมาเลย555​ รู้สึกโล่งไปหมด​ น้องคลอดเวลา​ 04.18น.​ ใช้เวลาในห้องคลอดไปแค่15นาที​ แต่ทำไมตอนนั้นมันรู้สึกเหมือนยาวนานมาก​ พอคลอดออกมา​ พยาบาลเอามาวางไว้บนอก​ ได้เห็นหน้าลูก​ หายเจ็บเลย​ รู้สึกโล่งไปหมด​ จากที่กลัวเรื่องการเย็บแผลคลอด​ก็ลืมไปเลย​ หมอเย็บแผลเบามาก​ เบาจนคิดไม่ถึงว่านี่คือการเย็บแผล​ ใครจะไปคิดว่าความเจ็บปวด ที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้า​ มันจะงดงามขนาดนี้​ 🤰💞😘