ขอความคิดเห็นเรื่องวิธีการคลอดหน่อยค่ะ

ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ เราผ่านการคลอดลูกมาทั้งสองแบบ คนแรกคลอดเองที่ รพ.รัฐบาล โดนยาเร่งคลอดคือทรมานสุดๆ ณ ตอนนั้นขอผ่าสดๆก็ยอม ฝังใจมาถึงทุกวันนี้เลยค่ะ ส่วนคนที่สองไปคลอด รพ.เอกชน เราขอหมอผ่าค่ะ ผ่าแนวบิกินี่หรือแนวนอนค่ะ แผลผ่าจะเจ็บน้อยกว่าแผลแนวตั้งค่ะ ข้อเสียก็แทบจะไม่มี พอยาชาหมดฤทธิ์ เราลุกเดินเข้าห้องน้ำ ลุกไปอุ้มลูก แต่เราใช้ผ้ารัดหน้าท้องเพื่อช่วยพยุงแผลผ่าและขอยาแก้ปวดจากหมอค่ะ ไหมเย็บก็เป็นไหมละลายค่ะ แผลผ่าสวยมากๆค่ะและตอนนี้กำลังท้องที่สาม จะผ่าคลอดเดือนมิถุนานี้ค่ะ เราโอเคกับการผ่าคลอดมากกว่าคลอดเองค่ะ ไม่ว่าจะคลอดด้วยวิธีไหน ขอให้ลูกและคุณแม่ปลอดภัยก็พอแล้วค่ะ

เราผ่าค่ะ ท้องแรกก็เลือกผ่าเลย สะดวกผ่าเพราะทำงานหาเงินเอง ลาคลอดก็ไม่ได้เงิน เลยต้องการตางรางชีวิตที่แน่นอน เราผ่า 38+2 ลางานก่อนผ่า 10 วันค่ะ เป็นความเจ็บที่ทนได้นะ เรา 10 วันวิ่งได้ อีกอย่างเราไม่สบายใจกับการกรีดมิจิค่ะ กลัวตัวเองไม่กล้าอึ กลัวใจสามี ผู้ชายพอมันหิวมากกีเป็นแผลมันก็ไม่สนหรอกค่ะ ทุกวันนี้ผ่ามาได้ 2 ปีแล้วค่ะ ดีใจที่ตัดสินใจผ่า เพราะสามีจะล่อเราตั้งแต่คลอดไม่ถึงเดือน ถ้าคลอดเองวันนั้นคือแผลฉีกแล้วค่ะ ดีที่ผ่าคลอดเลยหนีบขาเกร็งขาแน่นเขาแหกขาเราไม่ได้เลยยอมไป น้ำคาวปลาก็ยังไม่หาย แผลก็ไม่ถึงเดือน คุมกำเนิดก็ยังไม่ได้คุมจะมาขอเอา ปวดหัวเลยค่ะ 🙄

ส่วนตัวเลือกผ่าค่ะ เพราะตอนคลอดน้ำคลำเดินแล้ว ปวดท้องมากเหมือนแทบอยากจะหยุดหายใจ ( ความรู้สึกส่วนตัวนะคะ) พยาบาลถามว่าคุณแม่จะคลอดเองหรือผ่า เราขอเลือกผ่าค่ะ รอคุณหมอตั้งแต่ตี 5 จนถึง 8:30 กว่าจะได้เข้าห้องผ่าตัด เป็น 3 ชม. ที่อยากจะตุยจริงๆค่ะ นี่แค่ปากมดลูกเปิด 3 ซม ยังทรมานขนาดนี้ กว่าจะไปถึง 9-10 ซม จะทรมานขนาดไหน พอเข้าห้องผ่าตัด โดนบล็อกหลังไป คือรู้สึกเหมือนรอดตาย 555 สบายมาก ปล่อยตัว ปล่อยใจ ขอหลับเลยค่ะ แต่ผ่าฟื้นตัวช้าค่ะ พยาบาลลุกเดินให้ไวจะหายเจ็บเร็ว ส่วนตัวคิดว่าเจ็บแผลผ่าไม่ทรมานเท่าปวดท้องรอคลอดค่ะ

บ้านนี้ทั้งคลอดเองทั้งผ่าคลอด คลอดเองทรมานเเค่ตอนปวดท้องจะคลอดกับตอนลมเบ่งมา เเม่บ้านนี้สติเเตกไปเลยเบ่งไม่ออก พอเบ่งรอบสองหัวน้องก็โผล่ออกมา ตอนนั้นก็โล่งเลย สบายท้อง เเต่เจ็บท้องนานกว่าจะคลอด ผ่าคลอดบ้านนี้ชิวๆ ผ่าวันที่ 25 นี้เลยช่วงเช้า หลังผ่าไม่เจ็บ เเค่หน่วงๆ ขยับตัวบ่อยๆ เเต่ตอนผ่าก็หายใจไม่ออกหน้าเเดงหน้าดำจนต้องหายใจทางปาก 😅 บเานนี้ได้ทั้ง 2 เลือกทางที่ปลอดภัยกับลูกมากที่สุดค่ะ เเต่ล่ะครรภ์มีความเสี่ยงต่างกัน

เราว่าแล้วแต่คนนะ เรากลัวการคลอดธรรมชาติ ต่อให้ใครจะบอกดีกว่าผ่าอย่างงู้งอย่างงี้ยังไงเราก็ขอหมอผ่าอยู่ดี ถ้าเชื่อคนอื่นก็ไม่รู้เรากับลูกจะปลอดภัยแบบนี้ไหม อาจเครียด แพนนิคขึ้นมาตอนคลอดก็ได้ เราว่าเราเลือกดีที่สุดละ ไอข้อเสียที่ว่าก็ยังไม่เกิดขึ้นนะ ที่ว่าฟื้นตัวช้า เราก็วันเดียวลุกนะ อยู่ที่ร่างกายและจิตใจมากกว่าเราว่า

ผ่าคลอดค่ะจากใจคนคลอดธรรมชาติ ทรมานมากเลยค่ะ รอปากมดลูก เบ่งอยู่ชม กว่า เจ็บเเผลจิมิ นั่งฉี่ไม่ได้ อึไม่ได้ อ้าขาไม่ได้ เจ็บจี๊ดน้ำตาไหล ทรมานสุดๆ เป็นเดือนกว่าจะดีขึ้น คลอดได้สองสามเดือนกว่าจะนั่งอึได้ คลอดเสร็จเหมือนกำลังจะหมดลมหายใจ ตาลาย โลกหมุน หมดเเรง อ่อนเพลีย กินข้าวไม่มีเเรง มือสั่น ยกช้อนตักข้าวใส่ปากไม่ได้ สั่นทั้งตัว

-ผ่าคลอด​ พักฟื้นช้า ไม่ทรมานตอนเจ็บท้องคลอด​ ไม่ต้องลุ้นว่าจะคลอดเองได้ไหม​ (กรณีปากมดลูกเปิดไม่ถึง10เซ็น​ แน่ๆแล้วต้องผ่าคลอดอีกต่อค่ะ​ และอีกหลายสาเหตุที่ต้องผ่า(สรุป​อาจจะได้เจ็บ2ต่อ) -คลอดเอง ดีที่พักฟื้นเร็วร่างกายคืนสภาพเร็ว​ เจ็บท้องคลอดช้า-นานแต่ละคนไม่เท่ากันบางคนโดนยาเร่งคลอด​ ไม่รู้​วันว่าจะคลอดวันไหนลุ้นรออาการ

คลอดเองดีสุดค่ะ ผ่าคลอดแผลผ่าหน้ากลัวค่ะยกของหนักไม่ได้ด้วยเดี๋ยวแผลแตกกว่าแผลผ่าจะหายเป็นเดือนอยู่ไฟก็ไม่ได้อีก ต้องคอยเช็ดแผลล้างแผลผ่าที่ท้องต้องมาตัดไหมแม่บ้านนี้คลอดเองค่ะน้อง3โล4ผ่าคลอดเด็กออกมาบางคนตัวเหลือเท่าลูกกรอกก็มีค่ะแนะนำคลอดเองค่ะแผลไม่ปิด้วยค่ะไม่ต้องมาตัดไหมด้วยแผลเข้าที่ไว

อันนี้ไม่ทราบเหมือนกันค่ะป้าที่เคยมีลูกมาเขาผ่าออกหมดเลยเขาบอกเขาคลอดเองไม่ได้เด็กไม่กลับหัวคลอดเองเอาเท้าออกออกมาเด็กแค่3โลเป๊ะๆเขาบอกว่าอุ้มเชิงกรานเขาบีบตัวรัดหดปากมดลูกไม่เปิดตอนเขาผ่าเขาเปิดท้องให้ดูแผลที่เขาผ่ามานูนหน้ากลัวมากค่ะเป็นลอยผ่าชัด

ถ้าดีกับตัวลูก คำตอบคือคลอดธรรมชาติค่ะ เพราะเขาจะผ่านช่องคลอดที่เล็กแล้วบีบรูดเอาน้ำออกจากปอดค่ะ ไม่เป็นปอดชื้นและการคลอดธรรมชาติยังได้รับจุลินทรีย์ตัวดีๆเข้าร่างกายเด็กเยอะค่ะ ถ้าเทียบกับเด็กผ่าคลอด แต่เด็กผ่าคลอดแข็งแรงก็มีเยอะค่ะ