เครียดจังคะ

บ้านนี้ก็เป็นค่ะยังไม่แต่งแต่ท้องก่อนตอนแรกไม่กล้าบอกแต่พอบอกแล้วก็โดนด่ายาวจนเราทำอะไรไม่ถูกมีแต่ร้องไห้สุดท้ายด่าเสร็จแม่วางสายไป5นาทีโทรมาใหม่พร้อมกับคำถามที่ว่าฝาดท้องยังได้กี่เดือนแล้วตั้งชื่อรึยังแม่ตั้งชื่อแล้วนะเดี๋ยวนี้ซื้อของกินมาตุนให้ด้วยเห่อหลานมากทั้งที่ยังไม่คลอดเลยค่ะ38+6wแล้วแนะนำว่ารีบบอกเถอะค่ะนังไงพ่อแม่ก็ห่วงเราที่สุดนะคะ

ยังไงพ่อกับแม่ก็ต้องรู้ ลองบอกกับเค้าไปตรงๆนะจร้า ยังไงเค้าก็ต้องหลงรักหลาน เชื่อเถอะจร้า ถึงเค้าจะบ่นจะอะไรพอหลานออกมาเค้าจะ รักจร้า ลองโทรไปคุยกับเค้ากอ่นบอกกับเค้าไปตรงๆ ให้พ่อกับแม่แกเข้าใจ หลังจากนั้นกับไปหาแกจร้า สู้ๆนะจร้า มีอะไรก็บอกพ่อกับแม่ไปตรงๆ ยังไงเราก็ลูก อะไรมันจะเกิดก็ต้องเกิด จร้า หรือจะ ให้คลอดลูกกอ่นแล้วอุ้มไปหาแกเลย ก็ดีน๊าจร้า

บ้านนี้ก่อเป็นค่ะ พอรู้ว่าท้องก่อไม่บอกใครรู้กันยุแค่สองคนกะแฟน แต่ก่อเลือกที่จะบอกนะค่ะเพราะว่าทำงานด้วยกันทั้ง2คนยังไงก่อต้องเอาลูกไปฝากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเลี้ยง ตอนบอกไปแล้วฝั่งแฟนบอกเลี้ยงไม่ไว้ฝั่งเราบอกขอดูก่อน เราเองก่อคิดนักเลยเพราะสงสัยต้องออกจากงานมาเลี้ยงลูกเอง พอคลอดลูกปู่ย่าตายาย เห็นหลานเท่านั้นล่ะ ตอนนี้ แย่งกันจะเอาไปเลี้ยงเลย

บอกเลยค่ะ ไม่มีใครเข้าใจเราเท่าครอบครัวของเรา ตอนแรกก็ไม่กล้าบอกที่บ้านเหมือนกันเลยเริ่มต้นบอกที่พี่สาว แล้วก็มาเป็นแม่ตอนแรกก้ไม่มีใครรับได้ ทั้งตัวเองและแม่ สุดท้ายแล้วเมื่อเค้าเกิดมาแล้วยังไงเค้าก้ต่องรักต้องดูแล แล้วคุณจะเข้าใจเลยว่าคนที่รักเราที่สุดในตอนนี้คือพ่อกับแม่ ตอนนี้15วีคแล้วค่ะ ตากับยายเห่อหลานมาก ถ้าคลอดออกมาจะขนาดไหน

รีบบอกเถอะค่ะ ยิ่งบอกช้ายิ่งไม่ดี บอกตรงๆตามความจริงค่ะ ทุกอย่างเกิดขึ้นแล้ว ยอมรับมัน แล้วเผชิญหน้ากับมัน*อย่างมีสติ*ค่ะ พวกท่านอาจจะโกรธ อาจจะเสียใจ แต่ก็แค่ชั่วคราวค่ะ สุดท้ายแล้วคนที่อยู่เคียงข้างและคอยช่วยเหลือดูแลเราตลอดก็คือพวกท่านค่ะ ชีวิตนี้เรายังทำอะไรให้พวกท่านภาคภูมิใจได้อีกมากมายค่ะ เช่น เป็นแม่ที่ดีของลูก ค่ะ

เราคบกับแฟนมา10 ปี จะแต่งอยู่แล้วแต่ดันมามีน้องสะก่อนตอนแรกเราก้กลัวที่จะบอกพ่อแม่ค่ะ แต่ยังไงก้ต้องบอก เราเลือกที่จะบอกพ่อก่อนเพราะเขาเป็นคนใจเย็นมีเหตุผลค่ะ หลังจากนั้นก้บอกแม่แต่เอาพ่อไปด้วย (พ่อแม่เราแยกทางกัน) เพื่อคอยคูลดาวแม่ถ้านางอารมณ์ขึ้นค่ะ มาถึงตอนนี้แฮปปี้มากค่ะ สิ่งที่เราต้องการมากที่สุดคือคนในครอบครัวเข้าใจเราค่ะ

บ้านนี้ท้อง23ค่ะ​ พ่อแม่เตือนเสมอว่ามีลูกลำบากช่วงนี้ยังไม่พร้อมไม่มอะไร​ แม่เป็นคนขี้บ่น​ พ่อบอกว่าถ้าท้องก็เอาไปโยนทิ้ง​ เราไม่กล้าบอกเสียใจมาก​ สุดท้ายความก็แตกเราโทรมๆเราบอกแม่ว่าเมนส์​ไม่มาจะสามเดือนล่ะ​ แม่พูดว่า​ กูว่าแล้วกูฝันเห็นเด็ก พอรู้แม่นี่ประคบประหงม​เลย​ ส่วนพ่อเราอยากกินอะไร​หามาไห้หมด​ งงใจ​ 55555​

บอกไปเลยค่ะ เราอายุ25 เรารู้ตัวตอนท้อง1เดือน กังวลใจมากกว่าจะกล้าบอกแม่ แต่พอบอกไปทุกอย่างโล่ง พ่อแม่เข้าใจ บอกว่าเป็นเรื่องที่ดี จากนั้นก็จัดงานแต่งงานอย่างเร็ว เราแค่จะบอกว่าบางทีมันอาจไม่น่ากลัวอย่างที่เราคิดนะคะ ลูกทั้งคน ไม่บอกวันนี้ วันข้างหน้าเค้าก็ต้องรู้อยู่ดี เราว่าถ้าเค้ามารู้ทีหลังจะเสียใจมากกว่า

บอกไปเรยค่ะ เคยผ่านจุดนี้มาแล้ว กลัวพ่อกับแม่เหมือนกัน แต่ให้น้าช่วยบอกค่ะ เพิ่งบอกไปเองเหมือนกัน อีกเดือนนึงจะคลอดแร้ว ก่อนบอกก้กลัวเหมือนกันค่ะ แค่พอบอกไปไม่เหมือนที่คิดไว้เรยค่ะ พ่อกับแม่ห่วงเราห่วงหลานมากขึ้น #ให้แนะนำนะค่ะควรบอกด้วยตัวเองดีกว่า ดีกว่าเขาจะรู้จากปากของคนอื่นค่ะ เขาคงเสียใจ 😭

เรากำลังจะจบ แต่ก็ท้องก่อน. แฟนเราเป็นคนพาไปบอกพ่อแม่ด้วยตัวเอง. ตอนแรกพ่อโกดมาก แต่สักพักเขาก็ยอมรับ. โทรมาบ่อยซื่อนู้นนี้ให้กินตลอดเวลาเราบ่นจะกิน. โทรตามกลับบ้านทุกๆอาทิต. สั่งห้ามนู่นนี้. ทั้งๆที่พ่อโหดมากแต่พอเขารู้ว่ามีหลาน. ทุกอย่างก๋เปลี่ยนไป. สู้นะคะแม่. หลานยังไงก็คือหลาน. เขาอาจจะดีใจด้วยซ้ำนะคะ✌️