แพ้ท้องแต่สามีมองว่าเราสำออยอ้อนเค้า

ท้องแรกไม่แพ้เลย แต่เราก็อยู่คนเดียวไปหาหมออะไรคนเดียวจนวันคลอดก็โดนทิ้งให้อยู่คนเดียวที่ ร.พ. อันนี้ท้องที่สอง (กับแฟนคนใหม่) คบกันมาเข้าปีที่สาม คุยกันว่าอยากมีน้องเพราะอายุเราเข้า 33 แล้ว ไม่อยากให้อายุเยอะไปกว่านี้กลัวเราไม่ไหว สรุปเราท้องคะ แต่ท้องนี้รู้สึกว่าแพ้เยอะ ถ้าหิวคือต้องกินเลยไม่งั้นคลื่นไส้ อาเจียน ช่วงกลางวันจะเริ่มเวียนหัว คลื่นไส้ทั้งวัน กินอะไรไม่ได้นอกจากเมนูที่นึกอยากจริงๆ ถ้าเมนูไหนที่แบบกินแก้หิวกินไปพอคำที่สามเราจะอาเจียนแล้วทำให้อาเจียนไปทั้งวัน ทานยาแล้วก็หายแปปเดียว เพราะเราทำงานจะนอนทั้งวันก็ไม่ได้ ปกตินอนกลางวัน เดี๋ยวนี้นอนไม่หลับเลยคะ เอนตัวแล้วเหมือนหัวหมุน ไม่สบายตัว พลิกข้างไหนก็ไม่หลับ สรุปไม่ได้นอนหมดเวลาพัก เลิกงานสี่โมงเย็น ขี่รถไปรับลูกที่ ร.ร. ถึงบ้านห้าโมง เราก็จะนอนงีบถึงหกโมงเย็น ตื่นมาทำงานรับจ้างจัดร้านประมานหนึ่ง ช.ม. เราก็หิวแต่ไม่รู้จะกินอะไร สุดท้ายอาบน้ำนอนคะ สามทุ่มก็เริ่มง่วงแต่เราจะตื่นตอนตีสองทุกวันมาเป็นเวลาสองเดือนแล้ว ตื่นแล้วนอนไม่หลับ ง่วงอีกทีตีห้าหกโมงคือต้องตื่นไปส่งลูกและทำงานต่อ เรารู้สึกเพลียและก็เหนื่อยมากๆ ยืนนานๆเหมือนจะเป็นลม เราก็บอกกับแฟนแบบนี้ เราบ่นเค้าเพราะเค้าไม่ค่อนสนใจเรา เค้าเลิกงานก็ไปนั่งคุยนั่งกินกับเพื่อนที่ทำงาน เราให้เวลาถึงสามทุ่มให้เข้าห้องอาบน้ำนอนพัก จะได้มาคุยกับเราบ้าง เราอยู่คนละจังหวัด เจอกันเดือนละครั้ง เราท้องก็อยากให้เค้าใส่ใจเรา เราบอกเค้าว่าเราอยากให้เค้าพาเราไปหาหมอ ดูแลเรา ไม่อยากเป็นแบบท้องแรกที่ต้องอยู่คนเดียวตลอด เค้าบอกว่าจะดูแลเรา สุดท้ายไป ตจว เราก็พอเข้าใจ แต่การใส่ใจมันไม่จำเป็นต้องอยู่ใกล้กัน ไกลกันก็ใส่ใจได้ วันนี้เค้าขอเราดื่มเบียรเราก็ให้เค้าไม่ได้ว่าอะไร จนสามทั่มเค้าโทรมาเราก็นึกว่าเข้าห้องแล้ว สรุปยังคุยต่อแล้วคือคนเยอะมาก ตะโกนหัวเราะกันเสียดัง ช่วงค่ำเราจะเวียนหัวมากและหิวแบบที่ไม่อยากกินอะไร เราเลยบอกเค้าว่าเดี๋ยวค่อยโทรมาใหม่ตอนเข้าห้องแล้ว เสียงดังมากเลยเราปวดหัว เค้าก็ปิดไมค์คะ จนสี่ทุ่มเค้าก็ยังคงอยู่ที่เดิมแต่เค้าปิดกล้อง เรารู้สึกนอยด์มากเลยว่าเราเป็นแบบนี้แต่เค้าสนุกจนลืมเรา ลืมที่ตกลงกันไว้ว่าจะเข้าห้องสามทุ่ม สี่ทุ่มเราเลยวางสายไปเค้าก็ไม่รุ้หรอกคะ เพราะเอามือถือใส่กระเป๋า โทรอีกทีน่าจะสี่ทุ่มครึ่งเราหลับแล้ว ตื่นมาห้าทุ่มครึ่ง เราเลยบอกเค้าว่าทีหลังก็สนุกต่อไปเลย ไม่ต้องสนใจกัน เค้าก็สวนเราเลยคะ บอกว่าเราห้ามเค้าคบกับใคร เห็นเค้ามีความสุขไม่ได้ เราไม่พอใจ ย้อนว่าเวลาตัวเราบอกเวียนหัวจะตายยังไปร่วมงานบวชกับเค้าเลย ทำไมไปได้ ทีแบบนี้มาว่าเค้า ทีหลังไม่ต้องไปไหนเพราะเราเวียนหัวไม่สบาย เราเลยบอกว่าเราต้องไปงานนี้แต่เรามีรถรับส่ง และก็ไปนั่งที่โต๊ะไม่ได้ไปเดินกับเค้า แต่คือต้องไปร่วมงาน เพราะพี่เค้าดีกับเรา ทำงานมาเป็นสิบปี ช่วยเหลือกันมา ลูกชายเค้าบวชเค้าก็หารถพาไปให้ เราเลยไป กลับ 11 โมง เราว่าเค้าตรงผิดคำพูดกับเรา แต่เราเลยกลายเป็นคนผิดที่ว่าเค้า มองว่าเราสำออยที่เป็นแบบนี้ ไปที่อื่นได้ไม่เห็นเป็นไร พอคุยกับเค้าอาการเยอะ บอกไปเค้าท่าทางรำคานที่เราบอกเค้าว่าเป็นนั้นนี่ ปากบอกเข้าใจ แต่ไม่เคยห่วงอะไรเราเลย อยู่ด้วยกันเราวิ่งไปอาเจียนข้างทางเค้ายืนดูเฉย ผิดกับเราเวลาเค้าไม่สบายเราพาเค้าซ้อนมอไซขี่เป็น ช.ม. พาไป ร.พ. เค้าอาเจียนใส่เราด้วยซ้ำ เราไม่เคยบ่นเลย เราผิดมากไหมที่กำหนดเวลาให้เค้าเข้าห้อง หรือการแพ้ของเราเป็นอาการธรรมดา ไม่หนักแต่เราสำออยว่าหนักไปเอง #ขอคำแนะนำกับแม่ๆด้วยนะคะ #ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับความคิดเห็นค่ะ #แพ้ท้อง