เครียดค่ะไม่กล้าที่จะพูด

อายุ24ก็โตมากแล้วนะคะแม่ หนูท้องตั้งแต่อายุ15 รู้ตัวว่าท้องก็3เดือนไปเเล้ว แล้วหนูหนีไปอยู่กับแฟนตั้งแต่อายุ13 ยอมรับค่ะว่าผิด ว่าพลาด แต่ตอนนั้นคือยังติดต่อกับแม่ตลอด พอ15หนูไปทำงานกรุงเทพกับแฟนแล้วท้องตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ แล้ววันนั้นทะเลาะกับแฟนเรื่องผู้หญิงก็โทรไปคุยกับพ่อกับแม่ตอนนั้นเสียใจมากค่ะพ่อกับแม่เขาทั้ง2คนก็บอกให้กลับบ้านถ้าจะกลับจะได้โอนเงินค่ารถให้ ตอนนั้นคือหนูกลัวท้องเพราะอยู่กับมันมา2ปีกว่าแล้วไม่เคยคุมเลย เลยตัดสินใจตรวจก่อนจะกลับ สรุปคือท้องพอ รู้ก็ลองคุยกันแฟนก่อนว่าจะเอายังไงแล้วคือมันทำตัวดีกว่าเดิมเยอะเลย แล้วพอโทรไปบอกพ่อกับแม่ พ่อไม่ว่าอะไรเลยค่ะเลยบอกแค่ว่ามีแล้วทำยังไงได้ มีก็เลี้ยงกี่เดือนแล้วไปหาหมอรึยัง พ่อมันรู้รึยัง แม่หนูเป็นคนที่บ่นอยู่แล้ว ตอนแรกเขาก็บอกตลอดค่ะว่าให้คุม เพราะเขาไม่เอา ลูกของพี่สาวหนูทั้ง2คนเขาก็ไม่เอาค่ะ แต่เวลาไม่มีเขาก็คอยหยิบยื่นให้ ตอนแรกที่หนูบอกเขา เขาก็บ่นค่ะ แต่บ่นได้แป้บเดียวก็ถามว่าไปหาหมอหรือยัง มันรู้หรือยัง (มันนี่หมายถึงแฟนหนูค่ะ) จนตอนนี้ก็7เดือนแล้วก็กลับมาอยู่ทำงานที่บ้าน หนูกับแฟนมาอยู่บ้านหนูนี่แหละค่ะ พ่อกับแม่หนูก็เป็นคนหางานให้แฟนหนู เขาให้ทำงานเก็บเงินไว้ให้ลูกค่ะ ตอนนี้แม่จากที่เคยบ่นตลอดก็ยังบ่นอยู่ค่ะแต่ก็เตรียมของให้ ยังขาดอะไรหมอนัดวันไหนเขาก็คอยถามค่ะ ขาดอะไรเขาก็บอกว่าเดียวไปดูให้ คำว่าพ่อแม่ ไม่มีวันโกธรลูกอย่างเราไปได้หรอกค่ะถึงโกธรก็คือลูก โกธรได้เเป๊บเดียว