111 ตอบกลับ
แม่ต้องเข้มแข็งนะคะ เพื่อเจ้าตัวน้อยค่ะ เราเข้าใจความรู้สึกคุณแม่นะ เพราะเราเองก็ไม่ได้อยู่กับสามีค่ะ เราอยู่บ้านกับแม่ ส่วนเขาไปทำงานที่ต่างจังหวัด มีโทรมาบ้างตอนที่เขาว่างแต่ก็ไม่ได้บ่อยขนาดนั้นค่ะ บางทีเรามีเรื่องอะไรจะคุยเขาก็ดูไม่ค่อยสนใจบ้างก็มี ทำเรานอยด์อยู่หลายครั้งเลยค่ะ บางวันเพื่อนชวนเล่นเกมหลังเลิกงาน เราก็รอ รอแล้วรออีก จนตี1 ตี2 ก็ไม่ยอมเลิกเล่น จนเราต้องทักไปบอกว่าเหนื่อยแล้ว อยากพอแค่นี้ อยากอยู่กับลูกแค่สองคน นางถึงยอมมาง้อมาคุยด้วยค่ะ บางทีก็รู้สึกอยากไปจริงๆนะคะไม่ได้ประชด คือเราแบกรับอยู่คนเดียวเลย พ่อแม่ พี่ชาย พี่สะใภ้ เขาดูแลเราดีมากค่ะไม่ใช่ไม่มีคนสนใจ แต่ลึกๆในใจเราก็ยังต้องการสามีเราอยู่ดี ถึงจะดูแลต่อหน้าไม่ได้มันก็ควรจะไม่รู้สึกขาดใช่ไหมคะ โทรมาก็ถามบ้างว่าเป็นไงบ้าง สบายดีไหม เจ็บตรงไหนหรือเปล่า ไม่ใช่เราทักไปบอกว่าปวดท้องแล้วหายจ๋อมไปเลย ไม่ก็โทรมาก็เมินที่ทักบอก คุยไปเรื่องอื่นเฉย ถ้าเป็นแบบนั้นเราก็อยากอยู่คนเดียวมากกว่าค่ะ แค่นี้ก็โดดเดี่ยวมากพอแล้ว เรารู้สึกแบบเดียวกับคุณแม่เลยค่ะ กอดๆนะคะ เราต้องผ่านมันไปให้ได้ค่ะ ทางนี้ใกล้จะคลอดแล้วด้วย ก็ต้องพยายามไม่คิดมากเหมือนกัน ❤️
เพราะอารมณ์คนท้องเลยอ่อนไหวง่ายค่ะแม่ คุณแม่โชคดีขนาดไหนที่ทุก ๆ วันได้ตื่นมาแล้วได้ทักทายชีวิตน้อย ๆ ในท้อง บางคนอยากมีลูกมาก ทำทุกวิถีทางยังไม่มีเลยนะคะ บางครั้งโชคชะตาก็มีบททดสอบจิตใจเราเรื่อย ๆ อยากให้คุณแม่เข้มแข็งและอดทนนับวันรอที่จะได้เจอเจ้าตัวเล็ก ถ้าคุณแม่ไม่ไหวลองคุยกับคุณพ่อหรือยังคะ? บางครั้งผู้ชายเค้าไม่ละเอียดอ่อนเท่าผู้หญิง เห็นเราไม่พูดนึกว่าเรายังไหว อีกอย่างคุณแม่ห้ามเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับใคร แต่ละครอบครัว แต่ละคน การแสดงออกไม่เหมือนกันค่ะ คุณพ่อเองเค้าอาจจะเป็นห่วงแต่รู้ว่าคุณแม่เก่งเลยไม่แสดงอะไรรึป่าวคะ อย่าคิดมากนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะคุณแม่ ❤️
ตอยเราท้องเรากับแฟนไม่ได้เจอกันเลย เพราะโควิททางค่ายที่แฟนทำงานไม่ให้คนนอกเข้าและแฟนก็มาหาที่ กทม ไม่ได้ เราท้อ เหนื่อย นอยทุกวันว่าทำไมมันต้องมาเดียวดายแบบนี้แต่เราเอามือลูบท้อง พูดกับลูกทุกวัน ร้องเพลง อ่านนิทานให้ลูกฟังมันทำให้เรามีความสุขและลืมความเดียวดายไปหมดเลย จนเราใกล้คลอดถึงได้เจอกับพ่อน้อง คุณแม่สู้ๆๆนะคะ อย่าคิดแค่ว่าจะตาย คิดถึงลูกให้มากๆรักเขา ดูแลเขา เพราะลูกสามารถรับรู้ความรู้สึกของแม่ได้ตั้งแต่อยู่ในท้อง แม่เศร้า ลูกก็เศร้า คุณแม่หากิจกรรมทำกับลูกเยอะๆนะคะ 🥰🥰🥰🥰
เป็นกำลังใจให้ค่ะ คล้ายๆกันค่ะ อยู่คนละบ้าน ไม่เคยถามว่าแต่ละวันเป็นยังไง แต่ถ้าไป รพ เค้าจะไปด้วยทุกครั้ง ให้แต่เงิน แต่ความรู้สึกไม่น่าจะต่างกันค่ะ ตอนนี้งานเราก็ไม่ได้ทำ เครียดเหมือนกัน แต่เราไม่มีความคิดอยากตายนะ เราจะคิดตลอดว่า ไม่เป็นไรอยู่กับลูกอยู้กับแม่เราก็ได้ ว่างเราก็รื้อบ้านหาของไปบริจาค ดูฟังดูทีวี คุณลองหากิจกรรมทำไหมค่ะ อย่าเก็บทุกเรื่องมาใส่ใจ จะเครียดป่าวๆ เวลาเราเครียดเราจะนึกถึงลูก เรากลัวออกมาเป็นเด็กไม่ร่าเริง คิดถึงลูกเยอะๆค่ะ สู้ๆค่ะ
คุณแม่คะ ในบางครั้งเราก็ต้องยิ้มต้องเข้มแข็งเพื่อลูกถึงพ่อน้องจะไม่สนหรือสนใจคุณแม่ คุณแม่ต้องดูแลตัวเองเพื่อลูก ชีวิตเรามีค่ามากนะคะ ชีวิตลูกอีกซึ่งเขาไม่ได้ผิดอะไร คุณต้องอดทนสู้ๆๆ บ้านนี้ไปรพคนเดียวตั้งแต่รู้ว่าท้อง2เดือน จนใกล้จะคลอดเดือนหน้า ก็ยังขับรถไปเอง ไม่ได้สนพ่อของลูกที่เขาไม่มีความรับผิดชอบอะไร ยังไงแม่อย่าคิดมากมันมีผลกระทบต่อลูก เมื่อลูกดิ้นแม่จะรู้สึกมีความสุขที่มีเขาละอยากมีชีวิตต่อไปเพื่อลูก✌️✌️✌️✌️
แม่อย่่าคิดแบบนั้นสิ แม่ต้องเข้มแข็งเพื่อลูก ผู้ชายมันก้แบบนี้แหละ เรากับแฟนก้เลิกกันตั้งแต่เราท้องได้แค่เดือนเดียวเอง เขาเลือกผู้หญิงคนใหม่ไม่ใช่เรากับลูกเขาให้เราไปเอาลูกออกแต่เราไม่ทำ เราก้อยู่กับลูกได้อุ้มท้อง 9เดือนจนคลอดก้ไม่เห็นว่าเราจะขาดเขาไม่ได้ ดีเสียอีกที่ไม่ต้องมีใครมาทำให้เสียใจ เราก็เป็นทั้งพ่อและแม่ให้ลูกได้ กำลังใจมันอยู่ที่ตัวเราค่ะแม่ ขอให้แม่ผ่านมันไปให้ได้นะคะ สู้สู้เพื่อเจ้าตัวเล็กค่ะ
เราเองก็เป็นค่ะ เรามีแฟนคบกันมา9ปี แฟนเรามีโลกสองใบ เราพึ่งรู้ตอนเราท้องแล้วไปบอกเค้า เค้าก็สารภาพกับเราว่าเค้าทำผู้หญิงอีกคนท้องเหมือนกัน คนนั้นเค้าแอบคบมาได้สองปี ดันท้องก่อนเรา 5 เดือน ตอนนี้คนนั้นคลอดแล้วแฟนก้ไปอยู่กับทางนั้นมากกว่า จะมาหาเราแค่วันที่หมอนัด เราก็เครียด น้อยใจ ร้องไห้ทุกวัน ตอนคลอดลูกของอีกคนก็เอาบัตรเครดิตเราไปรูดตั้งห้าหมื่น แล้วเรามารู้ทีหลัง มันเจ็บปวดมากบางครั้งก็อยากตาย แต่ก็ต้องอยู่เพื่อลูก
แฟนหนูก็ไปทหารค่ะ หนูพึ่ง20 ตังไม่มีเลย แต่ดิ้นรนค่ะ จะขอความช่วยเหลือจากใครก็กลัวเค้าด่าว่าขอทาน ตอนนี้ท้องโต7เดือนแล้วยังทำงานอยู่ค่ะ เครียดหลายเรื่องไหนจะเตรียมของให้ลูก ไหนจะพ่อเค้า คือเหมือนเราแบกทุกสิ่งทุกอย่างไว้คนเดียว ทางพ่อแฟนเราก็ไม่อยากรบกวนเค้า เพราะรบกวนทีไรก็จะชอบมีปัญหากับแม่เลี้ยงแฟนตลอด ตอนหนูไปอยู่กับแฟนก่อนไปทหารเหน็นหนูนอนเยอะก็ไปพูดว่าเราตอแหลบ้างขี้เกียจบ้าง แต่ความจริงแกไม่เคยถามไถ่เลยซักคำ
สู้ๆนะค่ะตอนนี้หนูตั้งครรภ์ได้21w แล้วไม่เคยมีสามีและพ่อของลูกดูแลเลยค่ะเค้าบอกให้หนูเอาน้องออกตั้งแต่4สัปดาห์แรกเพื่อที่เค้าจะได้ไปใช้ชีวิตที่มีควมสุขกับผู้หญิงอีกคนพุดจาทำร้ายทุกอย่างแม้แต่เลือดก้ไม่เจาะให้ลูกค่ะแต่หนูก็ผ่านมันมาได้ไปหาหมอคนเดียวทำทุกอย่างคนเดียวอดทนมากๆค่ะเห็นเค้าไปหาหมอพร้อมพ่อแม่ลูกน้ำตาตกในทุกครั้งค่ะอยากตายวันละหลายๆรอบทุกวันนี้ผ่านมาได้ค่ะท่องไว้ว่าทุกอย่างเพื่อลูกค่ะ 👶💞🥰
ของน้องก็เช่นกันค่ะ ไม่เคยถามไม่เคยคุย แถมท้ายด้วยพูดออกมาว่าไม่นี่มีเลย... แต่แม่คนนี้กลับคิดว่าเราดีใจที่มีเขาอยู่ในท้อง นับวันเวลารอเขาออกมาให้เรากอด ได้หอมแก้มน้อยๆของลูก เรารอเขามา13ปี วันนี้เรามีเขา เรากำลังใจน้อยๆอยู่ อย่าท้อนะค่ะ น้องก็คนเดียวเหมือนกัน ไม่มีที่ปรึกษา ไม่มีกำลังใจ แต่ไม่ท้อค่ะ บางครั้งเครียดสุดๆ แต่เจ้าในท้องเขาขยับตัว จึงทำให้เรามีสติว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียว สู้ๆนะค่ะ