ขอกำลังใจหน่อยค่ะ เพิ่งบอกเลิกแฟนค่ะ เราอดทนมามากค่ะมันไม่ไหวแล้วจริงๆ หรือเราตัดสินใจผิดคะ

ตั้งแต่เราท้องเขาก็ไม่เคยอยู่กับเราเลย ไม่เคยมาสนใจอะไรเรา เราต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเอง เราเหนื่อยเราท้อ เรายอมทิ้งทุกอย่างเพื่อมาอยู่กับเขา เขาทำเราร้องไห้ทุกวัน ขอเงินเราตลอด พอต้องการความช่วยเหลือเช่น พามาหาหมอ รึมารับที่ทำงาน เขาไม่เคยช่วย อ้างต้องไปนั้นนี่ เรามีภาวะแท้งคุกคาม แต่ต้องยกน้ำแพ็กขึ้นห้องเอง ต้องทำทุกอย่างเอง เราเหนื่อย จนรู้สึกว่าไม่ไหวแล้วกับเรื่องแบบนี้ เราร้องไห้ทุกวัน เขาไม่เคยสนใจ เราเป็นลมโทรหาเขาเป็น10สายไม่รับ พอผ่านไปสักพักทักมา ว่าโทรมาทำไม พอเราบอกทำไมไม่รับเรามีปัญหา เขาบอกเรื่องเล็กทำไมต้องทำเป็นใหญ่โต เราตัดสินใจถูกแล้วใช่ไหมคะที่เดินออกว่า หรือเรางี่เง่าเองคะแต่ในใจก็กลัวว่าลูกจะโทษเราที่เราไม่สามารถมีพ่อให้เขาได้ค่ะ #ขอบคุณล่วงหน้านะคะ #ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ #ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ #ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ #คุณแม่ๆช่วยแนะนำหน่อยค่ะ

52 ตอบกลับ
undefined profile icon
เขียนข้อความตอบกลับ
TapFluencer

เธอ เราเติบโตมาแบบที่ครอบครัวไม่มีความสุขค่ะแม่อดทนเพราะเรา อยากให้มีพ่อ ตอนนั้นอยู่กันแบบอึดอัดไม่มีความสุข เราอยากออกจากบ้าน สุดท้ายเราบอกให้แม่เลิกค่ะ แม่เราเลี้ยงเราหาเงินส่งเราเรียนจนจบ พ่อมีเมียใหม่ เราออกมาอยู่บ้านเก่ากับแม่ มีความสุขมากค่ะ ได้หัวเราะหยอกล้อเล่นกันกับแม่แค่2คน มีความสุขค่ะ ทั้งๆที่ตอนอยู่ด้วยกัน3คนแทบจะไม่มีเสียงหัวเราะในบ้าน หากคุณคิดว่าทำงานเลี้ยงตัวเองอยู่แล้วเราว่าพ่อของลูกก็ไม่จำเป็น น้องอาจจะสงสัยว่าทำไมไม่มีพ่อแม่ค่อยๆสอนเขานะคะ เด็กสมัยนี้ฉลาดเข้าใจอะไรง่าย ถ้าเรื่องแค่นี้เขายังมองข้าม อนาคตกับคนๆนี้ไม่รอดหรอกค่ะ

อ่านเพิ่มเติม