ขอกำลังใจหน่อยค่ะ เพิ่งบอกเลิกแฟนค่ะ เราอดทนมามากค่ะมันไม่ไหวแล้วจริงๆ หรือเราตัดสินใจผิดคะ

ตั้งแต่เราท้องเขาก็ไม่เคยอยู่กับเราเลย ไม่เคยมาสนใจอะไรเรา เราต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเอง เราเหนื่อยเราท้อ เรายอมทิ้งทุกอย่างเพื่อมาอยู่กับเขา เขาทำเราร้องไห้ทุกวัน ขอเงินเราตลอด พอต้องการความช่วยเหลือเช่น พามาหาหมอ รึมารับที่ทำงาน เขาไม่เคยช่วย อ้างต้องไปนั้นนี่ เรามีภาวะแท้งคุกคาม แต่ต้องยกน้ำแพ็กขึ้นห้องเอง ต้องทำทุกอย่างเอง เราเหนื่อย จนรู้สึกว่าไม่ไหวแล้วกับเรื่องแบบนี้ เราร้องไห้ทุกวัน เขาไม่เคยสนใจ เราเป็นลมโทรหาเขาเป็น10สายไม่รับ พอผ่านไปสักพักทักมา ว่าโทรมาทำไม พอเราบอกทำไมไม่รับเรามีปัญหา เขาบอกเรื่องเล็กทำไมต้องทำเป็นใหญ่โต เราตัดสินใจถูกแล้วใช่ไหมคะที่เดินออกว่า หรือเรางี่เง่าเองคะแต่ในใจก็กลัวว่าลูกจะโทษเราที่เราไม่สามารถมีพ่อให้เขาได้ค่ะ #ขอบคุณล่วงหน้านะคะ #ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ #ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ #ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ #คุณแม่ๆช่วยแนะนำหน่อยค่ะ

52 ตอบกลับ
undefined profile icon
เขียนข้อความตอบกลับ

สำหรับเรา การมีผู้ชายหรือพ่อคนมาดูแล เราต้องการคนที่ดูแลเรา แม่ทำถูกแล้วคะที่เลิก ยอมอดทนเพื่อลูกคะ ไม่มีพ่อเราสามารถเปนทั้งพ่อและแม่ให้เขาได้เลยคะ ลูกแค่ต้องการความรักจากเรา ถ้าเราเติมเต็มให้เขามาก วันนึงเขาอาจจะไม่ถามด้วยซ้ำว่าพ่อไปไหน อยากให้แม่อดทน เลิกไปแล้วดีละคะ ผู้ชายควรซัพพอร์ตเราและเข้าใจใจเราในอารมณ์ของคนท้อง ไม่ใช่มาหาว่าเรางี่เง่า เราต้องเสียสละร่างกายให้อีกคนลืมตา เขายังไม่เข้าใจเลย สู้ๆนะคะ สักวันเราอาจจะเจอคนที่ดีและพร้อมดูแลเรากับลูกแทนเขาคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

อ่านเพิ่มเติม