533 ตอบกลับ
บ้านนี้ก็เป็นเหมือนกันค่ะ ตั้งแต่เริ่มท้องจนถึงตอนนี้ท้องได้8เดือนกว่าแล้ว บางทีคุณพ่อไม่กอดเรา เราก็ถาม ทำไมไม่กอดกันบ้าง คุณพ่อเขาก็บอกกลัวอึดอัดเพราะเขาเคยนอนกอดแล้วเราบ่นว่าหายใจไม่ออกบ้าง นอนไม่สะดวกบ้าง ส่วนมากคุณพ่อเขาจะนั่งเฝ้าแม่นอนตอนกลางคืนมากกว่าค่ะ เวลาคุณพ่อเขาเห็นเรานอนพลิกไปพลิกมาเขาก็หาหมอนรองนอนสำหรับคนท้องมาให้ ได้พื้นที่นอนน้อยไม่กลัว กลัวแม่นอนไม่หลับแล้วไม่สบายตัวมากกว่าค่ะพ่อบ้านนี้555
อย่าเครียดไปเลยค่ะคุณแม่ บ้านนี้อาจจะหนักกว่าคุณแม่อีกนะค่ะ ตั้งแต่ท้องมาจนตอนนี้7เดือน แฟนไม่เคยหอมไม่เคยกอดไม่เคยคุยกับลูกให้เอามือมาจับลูกดิ้นก็ไม่อยากทำ แถมบางครั้งพูดจาแย่ๆใส่ด้วย ที่หนักกว่านั้นแม่แฟนเราชอบชักสีหน้าใส่ทำกระแทกแดกดันน้องแฟนเราก็ด้วยชอบพูดจาแย่ๆทั้งๆที่เราตื่นแต่เช้าหุงข้าวล้างจานทำกับข้าวให้ทุกคนกินทุกวัน ทุกวันนี้เหมือนเราตัวคนเดียวในบ้าน แต่ก็อดทนนะค่ะเพื่อลูก คุณแม่ก็สู้ๆนะค่ะ
เข้าใจเลยค่ะ บางคนอาจมองว่าเราคิดมาก เพราะฮอร์โมน แต่ไม่ใช่เลย คนเป็นสามีควรให้ความสำคัญ สนใจ ดูแล เรียนรู้เรามากกว่านี้ แต่ละเลย ไม่สนใจ ไม่เคยคิดที่จะเข้าใจเรา เข้าใจเลยค่ะ เราก็เป็น สุดท้ายแล้วโฟกัสที่ลูกค่ะ ทุกครั้งที่เครียดพยายามสลัดความเครียดออกให้ได้มากที่สุด พยายามคิดเรื่องอื่น คิดถึงลูกให้มากค่ะ รักแท้ คือลูกค่ะ ผู้ชายไม่ดี ไม่มีก็ได้ คิดเเค่ว่าบุญเราไม่สูงพอที่จะได้เจอผู้ชายที่ดูแลและเข้าใจเราได้ดี
บ้านนี้ก็เป็นค่ะไม่ได้นอนกับแฟนตั้งแต่แพ้ท้องเหม็นขี้หน้าผัวเหม็นกลิ่นตัวกลิ่นบุหรี่ขอแยกไปนอนต่างหากจนเขาชินเราหายแพ้ตอน6-7เดือนก็จะอยากกลับมานอนด้วยกันเขาก็ไม่มาคือแฟนดูดบุหรี่ด้วยเลยเลือกที่จะนอนคนเดียวและห่างๆกันไว้แต่ยังอยู่บ้านหลังเดียวกันนอนคนละห้องบางทีก็น้อยใจเหมือนกันที่ทำไมเขาไม่เลิกสูบบุหรี่สักที(ตอนนี้7เดือนครึ่งก็ยังนอนคนเดียวจ้าแต่ก็ชินละข้อดีนอนคนเดียวก็ไม่ต้องทำการบ้าน555)
แฟนเราก็เป็นค่ะ แต่อารมณ์คุณแม่จะทำให้เราคิดมากน้อยใจบ่อยเพราะต้องการการสนใจดูแล แต่ที่สำคัญจะมีที่หนักเลยหลังคลอด และถ้าเราปรับไม่ได้ จะส่งผลระยะยาวค่ะ แนะนำคิดถึงลูกดีกว่า ลูกเรารับรู้ค่ะ ทำให้มีความสุข ลูกเราจะสุขด้วย เราเครียดลูกก็จะเครียดตามค่ะ ส่งผลทั้งสุขภาพลูกแล้วสุขภาพจิตเราด้วย เราเป็นกำลังใจ เพราะเราคือคนหนึ่งที่รู้สึก แต่พยายามตัดสิ่งนั้นทิ้งค่ะ มีความสุขกับลูกหากิจกรรมทำ ผ่อนคลาย
เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ คล้ายกัน นี่ก็7เดือนเหมือนกันค่ะ แฟนไม่ค่อยแคร์ความรู้สึกเท่าไหร่ค่ะ ก่อนจะท้องกะตอนนี้ที่กะลังท้อง กริยาคำพูดแย่ขึ้นเรื่อยๆ จนจะไม่ไหวอีกแล้ว อยู่บ้านแฟนด้วย อึดอัดใจลำบากใจหลายๆอย่าง ปรึกษาเพื่อนๆก็แนะนำเหมือนกันค่ะ คือให้เราแคร์ตัวเองกะลูกให้มากที่สุด และกลับไปอยู่บ้านกะพ่อแม่เหอะ อย่างน้อยๆก็ไม่ต้องร้องไห้ไม่ต้องเครียด อะไรก็ไม่แน่นอน เราเป็นกำลังใจให้นะคะ 😊
ผู้ชายบางคนนี่ก็แปลกนะค่ะ เวลาแฟนยังไม่ท้องก็อยากมีลูกแต่พอแฟนท้องไม่สนใจไม่ดูแลเอาใจใส่ไม่แม้แต่จะถามเราด้วยซ้ำ บางครั้งเราก็อยากจะถามกับเหมือนกันว่าแล้วจะอยากมีไปทำไมลูกอ่ะถ้ามีแล้วไม่ดูแลใส่ใจกัน#แม่บ้านไหนเป็นแบบนี้ก็ขอให้สู้เพื่อลูกน้อยนะค่ะน้อยใจไปเขาก็ไม่สนใจอยู่ดีพูดออกไปก็ทะเลาะป่าวๆผู้ชายบางคนจะคิดว่าเราไร้สาระอีกตะหากบางครั้งบางอย่างเขาไม่รับฟังหรอกค่ะ
เป็นแบบนี้เลยค่ะ พ่อแม่เขาก็ไม่ได้มาสนใจ ให้เราทำงานบ้านคนเดียว แม่เขาบอกว่าทำไปเถอะ ไม่ได้โคม่าอะไร แถมเรายังเลี้ยงแม่ของพ่อปู่อีก แก 92 ปีแล้ว เดินไม่ได้ ตาบอด ต้องใส่แพมเพิส เราอาบน้ำให้ เราทำคนเดียวแม่สามีเราก็ยืนดูไม่ช่วยเราเลย ป้อนข้าวก็ไม่ป้อน เราต้องป้อนเองทั้งที่เรานั่งพื้นหายใจลำบากมาก จนบางวันเราแอบร้องไห้ สามีก็ไม่เคยจะช่วย คิดว่า คลอดแล้วจะกลับไปอยู่บ้านตัวเอง ใครจะพูดยังไงก็ไม่แคร์แล้ว ไม่ไหวแล้วค่ะลำบากเหลือเกิน คิดถึงลูกก่อนแล้วตอนนี้
คุณแม่อย่าคิดมากนะคะส่วนตัวไม่เคยคิดคะเพราะเรื่องของคุณแม่เหมือนเรามากเลยตอนนี้คะตั้งแต่คลอดจนคนแรก 8 ขวบแล้วเราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวคะแต่...ตอนนี้ดันท้องอีกคนกับคนใหม่ก็ไม่ได้คาดหวังนะคะว่าเจาจะดีไหมคิดอย่างเดียวว่าจะรับมือกับการเลี้ยงเขายังไงคะเขื่อเถอะคะ เมื่อลูกน้อยเกิดมาคุณจะลืมเรื่องนี้ไปเลย สนุกกับการเลี้ยงลูกดีกว่าคะ สู้ๆนะคะ หาหนังละคร ตลกๆดูคะ ฟังเพลงพูดกับลูก สบายใจคะ
สู้ๆค่ะคุณแม่บ้านนี้ก็เป็นค่ะแยกห้องนอนกันเลยค่ะ บ้างวันเขาอยากมานอนกอดเราแต่เราก็ลำครานไล่กลับห้อง ปกติกลับบ้านมาก็ไม่พูดกันถึง10คำได้พอท้องก็ไม่คุยกันค่ะ แต่เราเข้าใจเพราะเป็นปกติของที่บ้านไปแล้วค่ะ นอกจากมีเรื่องที่ต้องปรึกษากันจริงๆถึงจะคุยกัน อย่างน้อยใจเลยค่ะคุณแม่ ถ้าคุณแม่รู้สึกไม่โอเคลองคุยกับแฟนตรงๆเลยค่ะ คุณแม่จะได้สบายใจค่ะ คุนแม่อย่างเครียดหรือน้อยใจนะค่ะ
เป็นเหมือนกันเลยค่ะ แฟนบอกไปทำงาน ไปทำงานอ่ะจริง แต่ทำงานเสร็จก็ควรจะรีบกลับไม่ใช่ไปกินเหล้าต่อจนถึงเที่ยงคืนตี1-2 เรายังโชคร้ายกว่าคุณอีกตั้งเยอะเลยค่ะ โดนพูดแรงๆใส่ ไม่เคยกอด ไม่เคยหอม ไม่เคยถามไถ่อะไรเลย ไม่สนใจอะไรเลย เราร้องไห้ทุกวัน เราอิจฉาคุณแม่คนอื่นมากๆ แฟนไม่เคยง้อ ไม่เคยพูดดีด้วย พอน้อยใจหรืองอลก็ยิ่งต่อว่าและเมินใส่ โทรหาเป็น50สายก็ไม่รับ คุณโชคดีกว่าเรามากๆเลยนะ❤️
เป็นเหมือนกันเลยค่ะ ยิ่งต้องแบกท้องไปเรียนกลับมาต้องมาเจอแฟนเมาพูดจาแรงๆใส่ มันโครตท้อมากเลย ถ้าเลือกได้ไม่อยากท้องเลยค่ะ อิจฉาเพื่อนที่ได้แต่งตัวสวยๆๆไปเที่ยว แต่เราทุกครั้งต้องรีบกลับบ้านเดี๋ยวมันจะค่ำ เพื่อนชวนไปไหนก็ไม่ได้ไป จากแต่ก่อนไปไหนไปหมด บางทีก็นั่งร้องไห้น้อยใจตัวเองว่าทำไมเขาต้องมาเกิดตอนนี้ด้วย
Katthariya Khaminphong