ท้องแต่ไม่มีความสุขเลย แฟนไม่สนใจ นอนหันหลังให้

บ้านนี้ขนาดเราโดนรถชนวันที่รู้ว่ามีน้องเขายังไม่สนใจหรือห่วงเราเลยปล่อยขับรถกลับเองจ้า หลังจากนั้นก็ทะเลาะกันบ่อยแถมมีลงไม้ลงมืองานการไม่ช่วยกินนอนอย่างเดียว น้อยมาที่จะสนใจ แต่นอนแยกห้องกันตั้งแต่แรกๆเลยจนตอนนี้ได้31wละคิดย้อนไปทุกวันว่าเราอดทนเพื่อลูกได้ขนาดนี้ถือว่าเราไม่จำเป็นต้องพึ่งพาเขาอีกต่อ ตอนนี้แม่โฟกัสที่ลูกล้วนๆเลยค่ะมีความสุขทุกครั้งที่ได้คุยกับลูกในท้อง เห็นพัฒนาการเขาขึ้นก็คือกำลังใจที่สำคัญแล้ว แม่สู้ๆนะคะ

ส่วนเราๆมีหมอนคนท้องใบใหญ่ๆที่กอดได้2ข้าง จนสามีบ่นเราว่าไม่หันมากอดเลยนะ แต่ที่เรานอยคือ สามีไม่มี sex กับเราหลังท้อง6เดือนเป็นต้นไป เค้าบอกกลัวกระตุ้นคลอด เราเคยบอกเค้าว่าไม่เป็นไร แต่ถ้ามีอารมณ์ก็บอกนะจะช่วยด้วยวิธีอื่น แต่เค้าก็ไม่เคยบอกเราเลย ทั้งๆที่เค้าเป็นคนมีอารมณ์บ่อยอย่างน้อยต้องอาทิตย์ละครั้ง พอเค้าเป็นแบบนี้เราถามเค้าบอกเค้าเครียดเรื่องงาน แต่เรากลัวตอนนี้แหละ ที่เค้าจะแอบนอกใจไปซื้อกิน จนเราเก็บมาเครียดนอนไม่หลับ

ไม่ต้องกังวลนะคะ บ้านนี้ก็เป็นคะ บางทีอาจเป็นภาวะซึมเศร้าตอนตั้งครรภ์คะ เราจะรู้สึกน้อยใจกว่าปกติ อย่าคิดมากคะ เพราะจะมีผลกับลูก...แฟนเราก็ไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่ นอนหันหลังให้ ไม่ลูบท้อง เค้าบอกว่ามันดูยึ๋ยๆ น่ากลัว 555 แล้วที่ไม่กอดเพราะกลัวว่าจะไปโดนลูกในท้อง ตอนไปหาหมอตรวจครรภ์เราก็ไปคนเดียวตลอด ทำทุกอย่างด้วยตัวเองคะ เพราะเรารู้ว่าแฟนทำงานเหนื่อย ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีคะ แต่พอลูกคลอดออกมา พ่อตื่นเต้นกว่าแม่อีกคะ

เรายิ่งเเย่ ตอนเเรกว่าอยากได้ พอเราท้องจริงๆ กลับไปยุบ้านตัวเอง เข้าใจนะว่าทำงานใกล้บ้านตัวเอง แต่เราทำคนละที่ เขาก็เอาแต่ความคิดตัวเองอยากให้เราไปยุด้วย แต่ระยะทางเกือบ30โลจะให้เราขับรถไปกลับยิ่งรถจักรยานยนด้วย ตอนเเรกก็คิดน้อยใจตลอด แต่ตอนนี้เราไม่คิดอะไร คิดแค่เห็นลุกในท้อง ตอนนี้ท้องได้7เดือน เขาไม่เคยมาสนใจใยดี ตอนนี้ทำใจได้เเล้วค่ะ ถึงเขากลับมาเราก็ไม่เอา ในเมื่อเขาไม่เคยเเครเราเลย เรายอมเป็นเเม่เลี้ยงเดี่ยวจ้า

บ้านนี้ก็เป็นเหมือนกันค่ะ ตั้งแต่เริ่มท้องจนถึงตอนนี้ท้องได้8เดือนกว่าแล้ว บางทีคุณพ่อไม่กอดเรา เราก็ถาม ทำไมไม่กอดกันบ้าง คุณพ่อเขาก็บอกกลัวอึดอัดเพราะเขาเคยนอนกอดแล้วเราบ่นว่าหายใจไม่ออกบ้าง นอนไม่สะดวกบ้าง ส่วนมากคุณพ่อเขาจะนั่งเฝ้าแม่นอนตอนกลางคืนมากกว่าค่ะ เวลาคุณพ่อเขาเห็นเรานอนพลิกไปพลิกมาเขาก็หาหมอนรองนอนสำหรับคนท้องมาให้ ได้พื้นที่นอนน้อยไม่กลัว กลัวแม่นอนไม่หลับแล้วไม่สบายตัวมากกว่าค่ะพ่อบ้านนี้555

อย่าเครียดไปเลยค่ะคุณแม่ บ้านนี้อาจจะหนักกว่าคุณแม่อีกนะค่ะ ตั้งแต่ท้องมาจนตอนนี้7เดือน แฟนไม่เคยหอมไม่เคยกอดไม่เคยคุยกับลูกให้เอามือมาจับลูกดิ้นก็ไม่อยากทำ แถมบางครั้งพูดจาแย่ๆใส่ด้วย ที่หนักกว่านั้นแม่แฟนเราชอบชักสีหน้าใส่ทำกระแทกแดกดันน้องแฟนเราก็ด้วยชอบพูดจาแย่ๆทั้งๆที่เราตื่นแต่เช้าหุงข้าวล้างจานทำกับข้าวให้ทุกคนกินทุกวัน ทุกวันนี้เหมือนเราตัวคนเดียวในบ้าน แต่ก็อดทนนะค่ะเพื่อลูก คุณแม่ก็สู้ๆนะค่ะ

เข้าใจเลยค่ะ บางคนอาจมองว่าเราคิดมาก เพราะฮอร์โมน แต่ไม่ใช่เลย คนเป็นสามีควรให้ความสำคัญ สนใจ ดูแล เรียนรู้เรามากกว่านี้ แต่ละเลย ไม่สนใจ ไม่เคยคิดที่จะเข้าใจเรา เข้าใจเลยค่ะ เราก็เป็น สุดท้ายแล้วโฟกัสที่ลูกค่ะ ทุกครั้งที่เครียดพยายามสลัดความเครียดออกให้ได้มากที่สุด พยายามคิดเรื่องอื่น คิดถึงลูกให้มากค่ะ รักแท้ คือลูกค่ะ ผู้ชายไม่ดี ไม่มีก็ได้ คิดเเค่ว่าบุญเราไม่สูงพอที่จะได้เจอผู้ชายที่ดูแลและเข้าใจเราได้ดี

บ้านนี้ก็เป็นค่ะไม่ได้นอนกับแฟนตั้งแต่แพ้ท้องเหม็นขี้หน้าผัวเหม็นกลิ่นตัวกลิ่นบุหรี่ขอแยกไปนอนต่างหากจนเขาชินเราหายแพ้ตอน6-7เดือนก็จะอยากกลับมานอนด้วยกันเขาก็ไม่มาคือแฟนดูดบุหรี่ด้วยเลยเลือกที่จะนอนคนเดียวและห่างๆกันไว้แต่ยังอยู่บ้านหลังเดียวกันนอนคนละห้องบางทีก็น้อยใจเหมือนกันที่ทำไมเขาไม่เลิกสูบบุหรี่สักที(ตอนนี้7เดือนครึ่งก็ยังนอนคนเดียวจ้าแต่ก็ชินละข้อดีนอนคนเดียวก็ไม่ต้องทำการบ้าน555)

แฟนเราก็เป็นค่ะ แต่อารมณ์คุณแม่จะทำให้เราคิดมากน้อยใจบ่อยเพราะต้องการการสนใจดูแล แต่ที่สำคัญจะมีที่หนักเลยหลังคลอด และถ้าเราปรับไม่ได้ จะส่งผลระยะยาวค่ะ แนะนำคิดถึงลูกดีกว่า ลูกเรารับรู้ค่ะ ทำให้มีความสุข ลูกเราจะสุขด้วย เราเครียดลูกก็จะเครียดตามค่ะ ส่งผลทั้งสุขภาพลูกแล้วสุขภาพจิตเราด้วย เราเป็นกำลังใจ เพราะเราคือคนหนึ่งที่รู้สึก แต่พยายามตัดสิ่งนั้นทิ้งค่ะ มีความสุขกับลูกหากิจกรรมทำ ผ่อนคลาย

เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ คล้ายกัน นี่ก็7เดือนเหมือนกันค่ะ แฟนไม่ค่อยแคร์ความรู้สึกเท่าไหร่ค่ะ ก่อนจะท้องกะตอนนี้ที่กะลังท้อง กริยาคำพูดแย่ขึ้นเรื่อยๆ จนจะไม่ไหวอีกแล้ว อยู่บ้านแฟนด้วย อึดอัดใจลำบากใจหลายๆอย่าง ปรึกษาเพื่อนๆก็แนะนำเหมือนกันค่ะ คือให้เราแคร์ตัวเองกะลูกให้มากที่สุด และกลับไปอยู่บ้านกะพ่อแม่เหอะ อย่างน้อยๆก็ไม่ต้องร้องไห้ไม่ต้องเครียด อะไรก็ไม่แน่นอน เราเป็นกำลังใจให้นะคะ 😊