เป็นอันตรายต่อลูกในท้องไหมคะ

บ้านนี้ก็เป็นเข้าใจเลยค่ะเป็นห่วงลูกมากแต่แม่ก็พยายามเต็มที่มันทรมานสุดๆร้องไห้ทุกวันหดหู่เราอยากตายมากมันต่อสู้กันมากเลยความคิดเราพูดไม่ได้เพราะพูดแล้วยิ่งโดนตอกย้ำหนักกว่าเดิมเข้าใจมากๆเลยค่ะแม่เราต้องสู้และผ่านมันไปให้ได้นะแม่สู้ๆ

เป็นซึมเศร้าปรึกษาจิตแพทย์เรื่องแนวทางการรักษานะคะ โรคนี้รักษาด้วยการไม่คิดมากไม่ได้ค่ะมันไม่ใช่โรคที่หายได้โดยธรรมชาติต้องทานยาปรับสารเคมีในสมองเพราะสมองหลั่งสารผิดปกติ ยิ่งท้องฮอร์โมนจะยิ่งแปรปรวนจะยิ่งหนัก แม่สู้ ๆ นะคะ

หากิจกรรม หรือ งานอดิเรกทำค่ะแม่ อ่านหนังสือ (ที่สร้างสรรค์ คิดบวก) ทำของใช้ให้ลูก เย็บ ปัก ถัก ร้อย หรือ กิจกรรมอะไรที่คุณแม่ถนัด ลองเอามาใช้ในเวลาว่างให้เพลินๆ ดีกว่านั่งจมกับความรู้สึกที่ไม่ดีกับแม่และลูกนะคะ ❤️

คุณแม่ปรึกษาคุณหมอที่ฝากครรภ์ด้วยนะคะ เผื่อเค้าส่งต่อแผนกจิตเวช หรือให้ทานยา เปิดใจรับการรักษาที่ถูกต้องเพื่อตัวเราเองและลูกน้อยน่ารักน่าชังที่กำลังจะเกิดมา…มีเค้าแล้วความสุขอยู่รอบตัวจริงๆค่ะ

บ้านนี้ก็เป็นค่ะ แต่น้องปกติดี คนที่เป็นโรคซึมเศร้า มันยากที่จะยิ้มหาอะไรทำหรือทำให้ตัวเองยุ้งแค่ไหนก็แก้ปัญหาภาวะงี่เง่า ร้องไห้ ไม่ได้ นอกจากเข้มแข็งและทำใจ ร้องไห้ให้น้อยที่สุดค่ะ

แม่ มันมีผลกับลูกนะคะ ยิ่งท้อง ช่วงไตรมาส 2 -3 ลูกสามารถรับรู้ถึงอารมณ์ของแม่ได้แบบสมบูรณ์ เลยหละ พยายามอย่าทำตัวให้เครียด คิดมาก กังวล หาอะไรที่ตัวเองชอบทำ มาทำจะได้กว่าน่ะ

หาอะไรทำค่ะแม่ ยิ่งเราอยู่เฉยๆยิ่งจะคิดมาก ฟังเพลง หรือเล่นเกม หรือทำงานบ้าน หรือหาพวกงานอดิเรกต่างๆทำ อย่างน้อยก็อาจจะช่วยไม่ให้คุณแม่คิดมากค่ะ สู้ๆนะคะ✌️❤️

เหมือนกันเลยค่ะ น้อยใจมาก กลับมายุ่บ้านกับครอบครัวดีกว่าคะ เราน้อยใจเราบ่นเค้าหาว่าเราคิดจะเป็นใหญ่ในบ้าน ขู่จะทำร้ายร่างกายด้วย สงสารลูก