ตอนนี้ลูกสาวอายุสามขวบ..ไม่เคยโวยวายเลยตั้งแต่เด็กค่ะ แต่พอโตมาเริ่มจะโวยวาย...จะรับมืออย่างไรดีค่ะ

วัยนี้เริ่มแสดงออกทางอารมณ์ได้ชัดเจน และยังไม่เข้าใจวิธีการบอกความรู้สึกทางอารมณ์ว่ารู้สึกอย่างไร จึง ใช้วิธีการโวยวายออกม่เพื่อแสดงออกทางอารมณ์ ประกอบกับต้องดูว่าโวยวายเรื่องอะไรค่ะ บางครั้งเค้าก้เลียนแบบพฤติกรรมจากคนรอบข้าง จากสื่อที่มีสิ่งเร้า หรือโวยวายเพื่อเรียกร้องความสนใจหรืออยากให้สนองความต้องการ หากโวยวายก้แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน ไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ พอสงบเมื่อไร ค่อยเข้าหา กอดลูกและพูดคุยสอบถาม อธิบายความเข้าใจเรื่องอารมณ์ เช่น ลูกโวยวายแบบนี้กำลังโกรธ ไม่พอใจอะไร ต้องการให้แม่ทำอะไรบ้าง ให้บอกแม่ เมื่อลูกบอกสิ่งที่อัดอั้นในใจและความต้องการแล้ว ต่อไปก้อธิบายสั่งสอนว่า การที่โวยวายไม่น่ารัก เป็นสิ่งที่พ่อแม่หรือใครๆเค้าไม่ทำกัน จะไม่มีใครรู้ว่าลูกต้องการอะไร หากลูกพูดบอกกล่าวออกมาทุกคนจะเข้าใจ และทำในสิ่งที่หนูต้องการได้ พร้อมทั้งบอกผลเสียที่เกิดจากที่ลูกโวยวายว่า คนที่โวยวายไม่มีใครอยากเข้าใกล้ เหมือนที่แม่ปล่อยให้หนูอยู่คนเดียวแบบเมื่อกี้ เพราะเด็กจะกลัวการถูดทอดทิ้งหรืออยู่คนเดียว เค้าจะได้เรียนรู้ว่าสิ่งที่ทำลงไปไม่ดียังไง และค่อยปรับพฤติกรรมให้ดีขึ้นเอง ที่สำคัญอย่าลืมชมเชย และให้รางวัลลูกทุกครั้งที่ลูกทำดี เพื่อเป็นกำลังใจให้ลูกนะคะ รางวัลอาจไม่มช่สิ่งของทุกครั้ง แต่เป็นการพาไปเที่ยว ไปเล่นนอกบ้าน อ้อมกอด จูบ หอมแก้ม ก้ได้ค่ะ ที่สำคัญอีกประการหนึ่งคือ สมาชิกในบ้านที่อยู่ด้วยกันต้องให้ความร่วมมือและปฏิบัติตามแนวทางเดียวกันด้วยค่ะ น้องจะได้รู้ว่าสิ่งที่ทำนั้นไม่เกิดผลดีจริงๆ ไม่มีใครชอบการกระทำแบบนี้