ด้วยความที่เราอยากเลี้ยงลูกเอง ไม่ให้แม่สามีหรือใครไม่วุ่นวาย เพราะกลัวจะเลี้ยงลูกเราแบบผิดๆ ทำให้24ชม.ของเราหมดไปกับลูก ซึ่งจุดๆนี้เรามีความสุขมาก แต่อาจจะด้วยเพราะหลังคลอดอารมณ์ยังแปรปรวนอยู่ หรือภาวะหลังคลอดก็ไม่แน่ใจ เวลาที่ทำให้เราพูดกับสามีหรือใครๆได้ไม่เกิน10คำ ถ้ารู้สึกว่าจะถูกขัดใจ เราเหวี่ยงใส่ทันที ตอนแรกเราคิดว่าอะ ยังไงๆสามีก็ช่วยเลี้ยงแหละ แบ่งเบาเราได้บ้างแหละ แต่เปล่าเลย เลิกงานมาก็จับมือถือ กินข้าวอาบน้ำนอน ซึ่งเรามองย้อนมาที่ตัวเอง ไม่ได้นอนทั้งคืน ข้าวยังไม่ได้กินตั้งแต่เที่ยงเมื่อวาน น้ำไม่ได้อาบ บวกกับเจ็บแผลผ่า บ่อยครั้งที่เราวูบ หน้ามืดบ่อยๆ เกือบล้มก็มี แต่เขาดูเฉยเมยไม่ถามไถ่ เราไม่รู้จริงๆว่าเราคิดมากไปมั้ย หรือเราแค่เหนื่อย หรือจริงๆเขาไม่สนใจจริงๆนั้นแหละ ตอนนี้ความรู้สึกคืออยู่ได้เพราะลูกเลยจริงๆค่ะ นึกย้อนกลับไปเขาคือคนที่อยากมีลูกมากขอให้เรามีลูกให้สักที แต่พอมี มันคนละแบบกันเลย ตั้งแต่คลอดมา อุ้มลูกนับครั้งได้เลย 😢😢😢😢#ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ #ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ #ขอคำแนะนำค่ะ