ช่วงระหว่างรอคลอด เป็นอะไรที่ทรมานสุดๆแล้วค่ะ เพราะของเรานอนปวดมดลูก ยิ่งเวลาใกล้จะออก ยิ่งปวดถี่ขึ้นเรื่อยๆค่ะ ยิ่งเจ็บมดลูกก็ยิ่งเปิด แล้วต้องมานอนรอหมออีกค่ะ ตอนปวดก็ดิ้นยุ่บนเตียง จับขอบเตียงก็แล้ว 😥จนทำให้เข็ดกับการมีลูกเลยค่ะ

เราว่าไตรมาต3เพราะหายใจลำบากหิวบ่อยเหนื่อยง่ายอึดอัดมากหนักมากปวดหลังบวมไปหมด หนูผ่าคลอดตอน40วิคพอดีเลยเพราะไม่เจ็บท้องปากมดลูกไม่เปิดเลยได้ผ่า ผ่าเป็นอะไรที่สบายมาก 3วันสามารถเดินเองได้คล่องสำหรับเรา

ไม่รู้สึกทรมานเลยค่ะ ไม่แพ้ท้อง ทานอาหารได้ทุกอย่าง นอนหลับได้ตลอด ไม่เคยบวม (ครอบครัวก็ดูแลเอาใจใส่เราดีมากเหมือนเราเป็นเจ้าหญิงเลยค่ะ5555)​ พอคลอดเสร็จน้องก็เลี้ยงง่ายงอแงแค่ตอนหิวค่ะ

ทรมานทุกช่วงตั้งแต่ท้องได้1เดือนแพ้ท้องจนเข้าโรงบาลเข้าทุกเดือนพอไกล้คลอดลูกตัวใหญ่หมอกลัวจะได้ผ่าก็สั่งงดน้ำงดอาหารปากมดลูกเปิดช้าแถมโดนยาเร่งคลอดอีกทรมานมาก

ช่วง1-2เลยค่ะ แพ้ท้องกินอะไรไม่ได้เลยค่ะ แม้แต่น้ำ เหม็นสารพัด ... ช่วง2ยังแพ้และ กินอะไรที่เคยกินได้กลับอืดท้องจนทำให้อ้วก ทรมานกว่าช่วง1อีก

แต่ละช่วงก็มีทรมานมากทรมานน้อย เรยขอตอบว่าทรมานทุกช่วงค่ะ แต่ก็สุขทุกช่วงด้วยเช่นกัน ยิ่งช่วงที่ช่วงลูกเริ่มดิ้น แม่ตื่นเต้นมาก

รอคลอดค่ะ.. เพราะโดนฉีดเร่งคลอดเพราะปากมดลูกไม่เปิดเพิ่มน้องหัวใจเต้นช้ามีภาวะเริ่มขาดออกซิเจน.. แต่น้องออกมาปกติแข็งแรกทุกอย่าง

ไตรมาส3น่าจะลำบากสุดแล้วสำหรับเราจะนอนจะเดินก็ลำบาก นอนก็ไม่ค่อยหลับ เดียวปวดท้องบ้างปวดหลังบ้าง หลับก็ยาก

สำหรับเราทรมานไตรมาสเเรก เพราะท้องอืดมาก อืดเเบบว่าปวดท้องนอนไม่ได้เลย หลังกินข้าวจะร้องไห้จะตลอด

ไตรมาสสุดท้ายเป็นอะไรที่ทรมานมากค่ะ ปวดหลัง ปวดหัว ปวดซี่โครง และก็อยากเห็นหน้าลูกจนเต็มแก่เลย 🥰