ความเจ็บปวดที่งดงาม

จำความรู้สึกเจ็บปวดนั้นได้ดีเลยต้องนอนปวดท้องไปหลายชั่วโมง กว่ามดลูกจะเปิดแต่ละเซ็นแม่เจ็บปวดแทบจะขาดใจมันเป็นความเจ็บปวดที่บอกไม่ถูกรู้แค่ว่าทรมานมากปวดท้องจนไข้ขึ้นไหนจะต้องใช้แรงเบ่งอีกหลายทีกว่าลูกจะออกเหนื่อยและเพลียร่างมากกตอนเย็บแผลยาชาหมดคือเจ็บไปอีกหลังจากคลอดก็ไม่ได้สบายอย่างที่คิดเจ็บปวดเพลียร่างอยากจะนอนพักเต็มที่แต่ก็อด555เพราะต้องตื่นดูลูกทั้งคืนแผลก็เจ็บจะ ลุก,นั่ง,นอนก็ลำบากสุดๆไหนจะต้องโดนฉีดยาทุกวันวันละ3-4เข็มกว่าจะได้กลับบ้านแขนก็เป็นรูหมดแล้วคร้าา? #แต่มันเป็นความเจ็บปวดที่ภูมิใจมากๆที่แม่สามารถให้กำเนิดลูกด้วยตัวของแม่เองได้? หลงรักเด็กชาย ชยางกูร ????