147 ตอบกลับ
อ่านเจอโพสต์ๆ นึง ขอcopy มาให้อ่านต่อๆ ———————————————— นานๆ จะขอเขียนอะไรแรงๆสักทีนะคะ วันนี้ได้อ่านสัมภาษณ์ของผศ.นพ.ธนพันธ์ ชูบุญ เรื่องทำแท้งถูกกฎหมาย แล้วมันโดนมาก ยิ่งช่วงสัปดาห์ก่อนมีข่าวคนท้องไม่พร้อม คลอดเสร็จแล้วเอาเด็กมาขาย มาแจก เฮ้ย นี่มันลูกคนนะ ไม่ใช่หมาแมวอ่ะ แบบเขียนมาได้ ว่าจะมารีวิวให้ดู โอยยย ขอให้ข้ามเรื่องศาสนาไปนิดนึง แต่นึกถึงความเป็นจริง Q: ทำไมไม่ทำแท้ง? A: กลัวบาป แต่เราพอเป็นแม่คนอ่ะ กลับมองต่างไปนะ มันก็จริงที่ว่าป้องกันดีกว่าแก้ไข แต่นั่นแหล่ะ อย่างที่คุณหมอบอกว่าประเทศไทยเราสอนเรื่องการป้องกันมาตั้งกี่สิบปีแล้ว มันก็ยังไม่ได้ผลใช่ป่ะ ส่วนในเรื่องประเด็นการทำแท้งแล้วบาป เรามองว่าแบบนี้นะ ถ้าทำแท้ง ใช่ค่ะ คือบาป ศาสนาไหนก็บาป ต่อให้ไม่นับถือศาสนาไหนเลยก็รู้สึกผิดอยู่ดี แต่.... Aftermath หลังจากที่เด็กเกิดมานั้นมันมากกว่า ถ้าคิดว่าท้องไม่พร้อม ทำแท้งไป คุณบาปคนเดียว มันจบ แต่ถ้าปล่อยให้เด็กที่ไม่ตั้งใจทำให้เกิดออกมา แล้วไม่สามารถเลี้ยงดูให้ดีได้ อนาคตอาจจะกลายเป็นคนไม่ดีในสังคม ไปทำเลวๆ กับคนอื่น(อีกหลายคน) แบบนี้ไม่บาปกว่าเหรอ นี่ก็ไม่เข้าใจสังคมนะ ว่าชอบเอ็นดูแต่คนท้อง แต่พอแม่ๆ ที่มีลูกเล็กๆ กลับไม่ค่อยถูกเอ็นดู ทั้งที่เหนื่อยก็ว่าตอนท้องเป็นร้อยเท่า อย่างเรานี่จะให้ท้องอีก 20 หนก็ได้ แต่เราบอกเลยว่าเลี้ยงไม่ไหว ไม่ใช่แค่เรื่องเงินอย่างเดียวนะ แต่เป็นเรื่องของการเลี้ยงดูเชิงคุณภาพด้วย สมัยนี้ไม่เหมือนสมัยก่อนแล้วนะ ที่เอะอะส่งไปให้ญาติเลี้ยงมั่ง ตายาย ปู่ย่าเลี้ยงมั่ง แล้วสมัยนี้ส่วนใหญ่ทุกคนก็ปากกัดตีนถีบ เอาตัวเองกันไม่รอดทั้งนั้น(จำข่าวตายายที่ล่ามโซ่หลานได้ป่าว เพราะลูกสาวเอามาให้เลี้ยง ส่งมาแต่เงิน หลานก็หนีเที่ยว ตายายก็ดูแลไม่ไหวเพราะต้องทำงาน ก็ต้องล่ามโซ่ไว้) ใช่ค่ะ เพราะชีวิตจริงไม่เหมือน "หนูนา" ที่มีคุณตารวยพันล้านแบบในละครเรื่องตามรักคืนใจ ท้องแล้วส่งให้คนอื่นเลี้ยงดู จุดจบก็อาจจะไม่ใช่แบบ "ดาวพระศุกร์" ที่ได้ลงเอยกับพระเอกฐานะดี ส่วนใหญ่ถ้าพื้นฐานครอบครัวมาไม่ดี ก็วนลูป มีผัวติดยาแหล่ะค่ะ ปล่อยให้ท้องก็อย่าฝัน เพราะชีวิตจริงไม่ได้เป็นเหมือน "คาวี" ที่ตามง้องอน "นาลิน" แบบในเรื่องสวรรค์เบี่ยงนะจ๊ะ นี่มั่นใจว่าตัวเองพูดได้นะ เพราะตัวเองก็เป็นลูกหลง แบบแม่คิดว่าไม่ท้องแล้วก็เลิกกินยาคุม แล้วก็เลยตามเลย พอเลิกกับพ่อแล้วก็ส่งเราให้ยายเลี้ยงบ้าง น้าเลี้ยงบ้าง คือแม่เป็นลูกคนโตอ่ะ เขาเคยทำงานส่งน้องๆเรียนพักนึง แล้วก็คิดว่า มันคือบุญคุณตลอดชาติ น้องต้องคอยมาตามเลี้ยงลูกให้ แล้วไงอ่ะ เขาก็เลี้ยงไปบ่นไป ถามว่ากินอิ่มนอนหลับไหมก็ใช่ แต่ "คนอื่น" อ่ะ เขาไม่มาใส่ใจในรายละเอียดหรอก ว่าจะกินอร่อยไหม ความฝันคืออะไร เราเลยถึงบอกว่าการมีลูก มันไม่ใช่เป็นแค่การสนองนี้ดว่า แต่งงาน แล้วก็ต้องมีลูกนะ มันคือความรับผิดชอบอันใหญ่หลวงมากๆ ที่ต้องเสียสละ ทั้งเงิน ทั้งเวลา ทั้งความเป็นส่วนตัว แต่นั่นแหล่ะ เด็กมันไม่ได้อยากมาเกิด เพราะฉะนั้น คิดให้ยาวๆ บาปกับตัวเอง พระเจ้าให้อภัย แต่บาปที่ทำกับมนุษย์ มนุษย์ไม่ให้อภัยนะ ใครยังไม่ได้อ่านไปอ่านเลย ดีมาก! https://waymagazine.org/safe-abortion-interview/
ตอนนี้เราก็ตั้งครรภ์ได้31Wแล้วนะ เรียนก็ยังไม่จบพึ่งเรียนม.5เอง ถ้าถามว่าทำไมไม่ป้องกัน=ถ้าคนมันจะมียังไงมันมี ถ้าถามว่าอยากได้ลูกหรอ=ก้ป่าวนะไม่อยากได้เลย เรารู้ว่าท้องเราคิดแค่อยากเอาลูกออก..เพราะคิดถึงอนาคตตัวเองจนไม่คิดถึงบาปและอนาคตของลูกตัวเอง....แต่แฟนเราก้ไม่เห็นด้วยกับการทำแท้งนะ....เพราะเขากลัวทำมาหากินไม่ขึ้น...เราเลยเปลี่ยนใจเก็บลูกไว้.....แต่เราก็ไปเรียนตามปกติซึ่งไม่มีคุณครูท่านใดรู้ว่าท้องจนตั้งครรภ์ได้28Wเราได้ไปตรวจผมกับครูฝ่ายปกครอง...ครูฝ่ายปกครองเลยเกิดความสงสัยและได้สอบสวนเรา...และได้เชิญผู้ปกครองมาในวันรุ่งขึ้นและได้ปรึกษากันและโทษที่ได้รับคือ..ให้เรียนจนจบม.5 1เทอมและย้ายโรงเรียนหลังสอบเส็ด 2.ให้ทำเรื่องย้ายเรียนกศน. ทุกอย่างมีทางออกเสมอ...ถึงแม้ทางมันจะไม่สวยเหมือนที่เราวางไว้ก็ตาม สู้ๆนะ
บอกพ่อแม่ตรง ๆ ค่ะ อย่าเอาลูกออกนะคะ ถ้าทำแบบนั้นชีวิตจะมืดบอด ทำอะไรก็ติดขัด ผลเสียที่ตามมาอีกเยอะ ที่จริงผู้ชายไม่ควรที่คิดที่จะเอาลูกออก เพราะลูกก็คือเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาด้วยเหมือนกัน มันบ่งบอกถึงความรับผิดชอบในสิ่งที่ทำไปแล้ว เขาไม่เอาเราก็ต้องเอาเขาไว้นะคะ เป็นห่วงค่ะ เพราะเพื่อนพี่ไปทำแท้งเพราะแฟนเขาไม่เอาลูก ทุกวันนี้มีแต่ปัญหามีแต่ความทุกข์ใจ โดนตบตีสารพัด เหมือนตกนรก เราได้แต่สงสาร เราบอกเขาแล้วเขาไม่เชื่อ เราก็ช่วยอะไรเขาไม่ได้ ต้องรับผลกรรมที่ทำเอง สู้ ๆ นะคะ ถ้าเราคิดทำในสิ่งที่ดีถึงแม้มีอุปสรรค แต่ปลายทางจะพบความสุขนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ตอนท้องแรกเราท้องตอนเรียนค่ะ ตอนนั้นเราคิดแค่ว่าลูกคือลูกเรา ถ้าจะเอาเขาออกเราสงสาร เราไปเรียนทุกวันๆจนอีก2อาทิตย์จะคลอดมหาลัยปิดพอดี ในใจเราที่คิดเรียนเพราะว่าอย่างน้อยๆก็อนาคตเราลูกเรา ถ้าวันนึงเราเลิกกับแฟนเราจะได้ไม่ต้องเสียใจว่าทำไมตอนนั้นไม่เรียน หลังจากคลอดเสร็จเราก็ไปดรอปไว้แล้วกลับมาเรียนต่อ ตอนนี้เราจบปริญญาแล้ว เราคิดไม่ผิดที่จะเรียน ส่วนแฟนพ่อของลูกตอนนั้นเราเลิกกันค่ะ สรุปเราคิดไม่ผิดที่เรียนแล้วคิดไม่ผิดที่เลือกจะเก็บลูกไว้ สู้ๆน่ะค่ะเป็นกำลังใจให้✌️✌️ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่เราเลือกค่ะ☺️
บ้านนี้ก็ท้องค่ะ อายุ17 ตอนนี้31wแล้ว ตอนแรกไม่กล้าบอกพ่อแม่ อึดอัดมากๆไม่รุ้จะทำยังไงเครียดไปหมด จนท้องได้5เดือน เราเลยตัดสินใจโทรไปบอกพี่สาว เราคิดว่าแม่กับพ่อจะต้องโกรธมากๆแต่ไม่เป็นอย่างที่คิดเลยค่ะ เค้าไม่โกรธเราเลย แต่เราก็รู้นะคะว่าเค้าเสียใจแต่ไม่แสดงออก ตั้งแต่วันนั้นเราไม่อึดอัดอีกเลย บอกไปเถอะค่ะถึงเค้จะโกรธอะไรเราแค่ไหนแต่ยังไงคุณก็ลูกเค้า ยังไงเค้าก็ตัดเราไม่ขาดหรอกค่ะแถมเค้าอาจจะช่วยให้คำปรึกษาด้วยซำ สุ้ๆค่ะเป้นกำลังใจให้
บ้านนี้กำลังท้องค่ะ เรียนมหาลัยปี2 จากนั้นก็ปล่อยเวลาเลยตามเลยค่ะ (อยากเอาลูกไว้ ถ้าเขารู้ตั้งเเต่เนิ่นๆอาจให้เราเอาออก) พอเข้าสี่เดือนเราค่อยบอก เพราะเอาออกไม่ทันเเล้ว แต่โชคดีที่พ่อแม่เราไม่ได้ว่าอะไร บ่นๆบ้าง ลึกๆเขาคงเครียด เราลูกคนเดียว มันดีตรงที่ว่าแฟนเรามีงานที่มั่นคงพ่อแม่เลยไม่ว่าอะไรมาก ถ้าเป็นพวกนักเรียนเหมือนกันคงโดนไม่น้อย แต่อย่าเครียดนะคะ เดียวลูกจะชอบร้องไห้งอแงนะคุณแม่ มีอะไรถามหลังไมค์ได้นะคะ เรื่องมันยาว
ถ้ามันลำบาก น้องก็ไม่พร้อม ครอบครัวทางน้องก็ไม่ดี อย่าพึ่งมีเลยคะ รู้ว่าทำใจยาก แต่เด็กคนหนึ่งเกิดมา ชีวิตทั้งชีวิตของเขาจะให้เขามาขัดสนมาลำบากมีปม เราไม่เอาคะ รู้สึกผิด การไม่ได้เป็นแม่ดีกว่าเป็นแม่ที่ดีไม่ได้ แต่ถ้าครอบครัวทางน้องดีตายายพร้อมดูแล ก็ดีนะคะ ถึงตอนนี้แล้วอย่านึกว่าผชครอบครัวผชจะดูแลจะรับเลี้ยงได้ดีเท่าพ่อแม่ของเราเลย แฟนตัวเองเขาพูดออกมาแบบนี้แล้วแสดงว่าเขาไม่พร้อม ทำใจนะ ทำอะไรคิดให้รอบคอบ
การไม่ได้เป็นแม่ดีกว่าการเป็นแม่ที่ดีไม่ได้นะคะ ถ้าน้องไม่พร้อมจริงๆน่าจะรู้ทางออก ชีวิตเด็กทั้งชีวิต เราผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาแล้วตอนอายุ19 ไม่พร้อมเลยคะ พ่อแม่ก็ขัดสน นึกถึงอนาคตลูกไม่เจอ ตอนนี้23เจอสามีดีมากการงานและเงินมั้นคง เราสามารถซื้อของให้ลูกอย่างดีๆได้ ทุกอย่างนึกวางให้เขาได้ คิดดูสิถ้าตอน19จะคิดได้แบบนี้ไหมลูกคงให้ตายายเลี้ยงแบบตามมีตามเกิดพาเขามาลำบากอดๆรู้สึกผิดมากกว่าปล่อยเขาไปอีก
เราก้อมีความคิดแบบนี้ค่ะ ตอนแรกเรากับแฟนจะเอาออก แต่เราตัดสินใจบอกพ่อแม่ไปเลย ท่านเสียใจมากมี่เราทำตัวแบบนี้ แต่ในเมื่อน้องมาเกิดกับเราแล้วเราก้อต้องเก็บน้องดูแลน้องนะค่ะ เพราะเค้าไม่ได้ทำอะไรผิด เชื่อเราเถอ่ะค่ะ ว่าตอนนี้เราเครียดว่าจะเอายังไง แต่ถ้าเราตัดสินใจเลือกบอกพ่อแม่และเกบน้องไว้ เราจะมีความสุขถึงวันนี้ค่ะ เรายังไม่คลอดนะค่ะ ตอนนี้7เดือน ก้อมาเรียนเหมือนเดิม
ใจกล้าๆแล้วบอกเลยค่ะ เสร็จแล้วก็ขอโทดขอขมาท่าน พ่อแม่จะได้ปรึกษาหารือกันว่าจะเอายังไง ส่วนแฟนจะเอายังไงก็ช่างเขาค่ะ ไม่ต้องกลัวโดนดุโดนด่าทำใจไว้เลยว่ายังไงก็ต้องโดนคิดซะว่าในเมื่อเรากล้าทำผิดก็ต้องกล้ารับผลที่จะตามมา ถ้าเป็นเราในเมื่อแฟนพูดแบบนี้ก็แสดงว่าเขาคงยังไม่พร้อมที่จะรับผิดชอบไปกับเราหรอกค่ะ สรุปว่าเรื่องนี้พ่อแม่เราเท่านั้นที่จะช่วยเหลือช่วยแก้ปัญหาเราได้ดีที่สุดจ้า
Pimjai Jantapim