ชีวิตคู่ เลือกผิดคน

ไม่ต้องตัดสินใจแทนลูกนะคะถ้าคิดจะเดินออกมาลูกไม่ใช่คนตัดสินใจเราคือคนตัดสินใจแล้วต้องให้ลูกเข้าใจในการตัดสินใจของเราถ้าน้องยังไม่โตถึงขั้นรับรู้ทุกอย่างได้ขนาดนั้นนั่นคือโอกาสออกมาแล้วค่ะยิ่งอยู่ยิ่งสร้างความผูกพันวันไหนทนไม่ได้ลูกจะเจ็บที่สุด เราก็เป็นคนนึงเลยที่พ่อแม่ไปกันไม่ได้แต่ไม่ยอมแยกทางเพราะเรากับน้องแต่อยู่ไปก็ไม่มีอะไรดีจนน้องเราคิดว่าทำไมตอนที่ยังไม่โตเขาไม่แยกทางกันให้จบๆจะได้ไม่ต้องมาเห็นเขาทะเลาะกัน

เลือกผิดแค่เลือกใหม่ เราเป็นแม่ฟลูไทม์ไม่ได้ทำงานตั้งแต่ท้องอ่อนๆ เเฟนเลี้ยงใช่ว่าดีบางคนโชคดีก็ดีไปค่ะ เลือกมีความสุขกัยลูกดีกว่าค่ะ ตอนนี้เราอยู่ด้วยกันเรารับผิดชอบใช้ลูกทุกอย่างไม่เคยรบกวนเขา กับข้าวกับน้ำเราก็.ท้อเข้าบ้านปกติ ทุกวันนี้อยู่แบบไม่รักกันอยู่เพื่อลูกเราไม่ได้เลี้ยงร้องอะไรจสกเขาทเรามีเงินเก็บจะไปเริ่มต้นใหม่กับลูกค่ะ สำหรับเรามันเกินเหตุที่จะทนแต่จ้องมีเงินเพื่อใช้จ่ายต่างๆ รอเวลา

ทำใจค่ะแล้วต้องยอมรับในการที่เราตัดสินใจไปแล้วมีลูกด้วยกันอีกก้หนักกว่าเดิมอีกค่ะทุกวันเครียดเหมือนกันค่ะอดทนกับคำว่าลูกเพื่อคำว่าครอบครัวที่จะให้มันดีบ้านนี่สามีไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะตอนนี่เราได้36วีคแล้วไกล้จะได้คลอดแล้วคิดอยู่ค่ะว่าเค้าจะมาหาเราบ้านไหมถ้าไม่ตอนคลอดพี่ชายแท้ๆของเราจะรับเป็นพ่อเองค่ะ

ถ้ายังไม่ท้องแนะนำให้รีบเลิก แต่ถ้าท้องหรือมีลูกด้วยกันแล้วต้องปรึกษากันค่ะว่าจะอยู่ยังไง ถ้าเขาไม่มีความรับผิดชอบต่อครอบครัวเลย ปล่อยให้แม่เหนื่อยคนเดียว ก็แยกกันอยู่ค่ะให้ลูกอยู่กับแม่ ส่งเสียลูกคนละครึ่ง เลือกสามีผิดมันก็เสียใจแหละค่ะ แต่ตัดไฟตั้งแต่ต้นลมจะสบายใจกว่าเยอะเลย

เหมือนกันค่ะ หนักใจมากฝั่งแม่เราก็ไม่ชอบสามีเราพ่วงไปถึงแม่สามีด้วย แม่สามีดีกับเราค่ะแต่แม่เราเกียดไปหมดบางทีเราก็อายที่แม่สามีมาหาหลานแต่เเม่เราปิดประตูใส่บ้าง เดินหนีบ้าง

ควรคุยเพื่อปรับค่ะ ถ้าคุยแล้วผลลัพท์ยังเหมือนเดิมก็เดินออกมาได้เลยค่ะ ถ้าการที่มีกันอยู่แล้วทุกข์มากกว่า เลือกผิดก็เลือกใหม่ได้ค่ะ ชีวิตเป็นของเรา

เลิกผิดแค่เลิกใหม่ค่ะแม่คนเรามีโอกาสเลิกใหม่ได้เสมอนะค่ะ

เดินออกมาค่ะ