ถ้าคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว

สู้เพื่อลูกค่ะแม่ ของเราเพียงเพราะผู้ใหญ่เขาไม่แต่งให้เป็นเรื่องเป็นราว เราเองก็เลือกที่จะอยู่กับพ่อแม่ เพราะทางปู่ย่าน้องไม่รักเรา ปัญหามีมากมายเข้ามาในชีวิตเรา มิซ้ำเรากับพ่อน้องไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วเขายังมีคนอื่นไปทั่ว ตอนที่เราท้องเราพยายามไม่คิดมากเลยค่ะ เราพยายามมีความสุขให้ได้มากที่สุด คิดถึงลูกให้มากๆ พอคลอดมาทั้งเหนื่อยทั้งอดหลับอดนอน เราก็ทนค่ะ ปรับเปลี่ยนตัวเอง ข้าวก็ไม่ได้ทาน อดทนสุดๆค่ะ อยู่ๆเหมือนจะดี เราเป็นคนคิดมาก คิดทุกเรื่อง คนนั้นก็ตอกย้ำ มาคนนี้ก็ตอกย้ำ สุดท้ายเรากลายเป็นโรคซึมเศร้าหลังคลอด ทั้งเลี้ยงลูก ทั้งสู้กับโรคและความคิดของตัวเอง แม่สู้ๆนะคะ อะไรที่ปล่อยวางได้ก็ปล่อยนะคะ