ความเสียใจยังไม่หายไป เกิดจากความสะเพร่าของเราเอง เมื่อวันที่14 ลูกก็ยังดิ้นในช่วงเช้าพอตกบ่ายลูกไม่ดิ้นก็ชะล่าใจ เพราะเคยเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นมาแล้วน้องมาดิ้นอีก แต่คราวนี้ไม่ใช่ เรารอทั้งคืนน้อวก็ไม่ดิ้นจนวันที่15 เช้าเรารีบไปหาหมอถึงได้รู้ว่าหัวใจไม่เต้นแล้ว เราทำการรักษาที่โรวพยายบาลจนวันนี้ยังไม่สามารถ พาน้องแกงส้มออกมาได้ เนื่องจากน้องอยู่ในท่าเอาก้นลงจึวต้องใช้เวลาในการกระตุ้นให้ปากมดลูกเปิดนานหน่อย และไม่ใช้วิธีผ่าเนื่องจากเป็นท้องแรก หมอแนะนำให้รอสักนิด ทั้งหมดนี้แม่ผิดเองนะแกงส้ม แม่ไม่น่าชะล่าใจแม่โง่เอง