แม่ผ่าคลอด รพ.รัฐ ห้องพิเศษเต็มได้ไปนอนรอในห้องคลอด มีเพื่อนรอคลอดเยอะมากค่ะ มีทั้งคนคลอดเอง และคนรอผ่า แม่ได้คิวผ่าวันถัดไป 15.30น. คิวที่6ฝากพิเศษค่ะ ตอนรอคือไม่ได้ใช้โทรศัพท์ มองแต่นาฬิกา ชวนแม่ๆข้างๆคุยวนไป หมอให้งดอาหารหลังเที่ยงคืน ก่อนถึงเวลาแม่กินสะบัดเลย กลัวหิว ระหว่างรอเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานมาก หลับแล้วหลับอีก เสียงแม่ที่รอคลอดธรรมชาติก็แอบหลอนอยู่ค่ะ เตียงตรงข้ามแม่น้ำคร่ำแตกแม่ได้ลุกไปเรียกพยาบาลให้ตื่นเต้นกับเขาไปอีก พอเช้าอีกวันพยาบาลก็มาใส่สายสวนฉี่และสายน้ำเกลือให้ค่ะ แสบมากกกกก รู้สึกปวดฉี่ตลอดเวลา จนถึงเวลาเข้าห้องผ่าคลอดตอนแรกจะเลือกบล็อคหลังค่ะ หมอก็เข้ามาคุยเรื่องข้อเสียข้อเสียของการผ่าคลอดอีกครั้ง กับบอกว่าหมอบล็อคหลังไม่ว่างนะคะกับบอกข้อเสียของการบล็อคหลังให้ฟังและถาม ดมยาแทนไหมคะ ใจนึงก็อยากฟังเสียงลูกตอนคลอด สุดท้ายก็เลือกดมยาค่ะ เข้าไปในห้องผ่าตัดหนาวมากกกก ย้ายตัวไปเตียงผ่าตัดแคบๆ หมอพยาบาลคุยกันชิลมาก จำได้ว่าตอนนั้นในห้องเปิดเพลงฉลามนั้นชอบงับคุณงั่มๆ พอคุณหมอมาทำความสะอาดหน้าท้อง ก็เริ่มดมยาค่ะ ดมไป2ทีภาพตัด ฟื้นอีกทีตอน5โมงเย็น ปวดแผลตุ๊บๆ แต่ไม่มาก หายใจยากนิดนึง เจ็บคอเพราะใส่เครื่องช่วยหายใจค่ะ ลูกไปอยู่กับคุณหมอรอดูความผิดปกติ แม่ก็ได้ย้ายไปนอนรอที่ห้องรวม มีเพื่อนเยอะเหมือนเดิมไม่เหงาค่ะ ปวดแผลทนได้ แต่หมอก็ฉีดยาแก้ปวดให้ทุก4ชม. พอ5ทุ่มพยาบาลก็เอาลูกมาส่งค่ะ บันเทิงมาก แต่ละเตียงลูกแข่งกันร้องไห้ไม่ได้หลับได้นอนแผลก็ปวดลูกก็ต้องดู อิพ่อก็ทำอะไรไม่เป็น เป็นความรู้สึกที่เหนือความคาดหมายมากค่ะ แต่ก็มีความสุขที่ได้เจอหน้าลูก ถอดสายสวนฉี่ก็ลุกเดินได้แล้วค่ะไม่น่ากลัวเลย
อ่านเพิ่มเติม
