คุณแม่ที่เลิกเต้ามีวิธีรับมือแบบไหนบ้างค่ะตอนนี้ร้องไห้ตามลูกแล้วค่ะ ใจจะขาดตอนเค้าขอกิน

ส่วนตัวค่อยๆหย่านมลูกโดยการเริ่มงดให้นมมื้อดึกก่อน ช่วงงดให้นมมื้อดึก ใช้วิธีหักดิบเลยค่ะ คือเมื่อลูกตื่นมากลางดึกขอดูดนม ให้ใจเย็นและบอกลูกว่านมไม่มีแล้ว ไม่ทานแล้ว และกอดลูกไว้เมื่อลูกร้องค่ะ ผลคือลูกร้องแทบขาดใจ 1 ชั่วโมงค่ะ แล้วหลังจากนั้นก็ไม่ตื่นมากลางดึกเพื่อทานนมอีกเลย เมื่องดมื้อดึกสำเร็จแล้ว ก็เริ่มงดมื้อกลางวันค่ะ ช่วงกลางวันจะง่ายกว่าตรงที่มีสิ่งอื่นล่อได้เยอะค่ะ เมื่อใกล้ถึงเวลาทานนมนอน แม่เพนก็จะพาไปเดินเล่นค่ะ เดินรอบบ้านบ้าง บางทีก็พาไปเที่ยวห้าง ให้น้องเพลินจนง่วง สุดๆ แล้วค่อยพามากล่อมนอนค่ะ สุดท้ายค่อยมางดนมมื้อก่อนนอนค่ะ เพราะมองว่ามื้อก่อนนอนเป็นมื้อที่สำคัญที่สุดในแง่ของกำลังใจของลูกค่ะ ช่วงที่งดใช้วิธีให้ทานนมกล่องให้อิ่ม แล้วนอนข้างๆ คล้ายๆการนอนให้นม และกอดลูกไว้พร้อมตบก้นเบาๆ และร้องเพลงกล่อมค่ะ หากลูกร้องจะทานก็บอกแค่ว่าไม่มีนมแล้ว ลูกเป็นคนเก่ง ถึงไม่ได้ทานนมแต่เราก็นอนอยู่ด้วยกัน แม่จะกอดลูกไว้จนกว่าลูกจะหลับค่ะ หลักสำคัญของแม่เพนคือ ต่อให้ลูกร้องไห้มากแค่ไหน คุณแม่ต้องไม่หวั่นไหวไปกับลูกค่ะ ให้ยิ้มแล้วพูดอย่างใจเย็นแต่หนักแน่นค่ะ ลูกจะรู้ว่ายังไงก็จะไม่ได้ทานนม แต่ก็ไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไร